تخریب بقیع و ۸۹ سال غربت

به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج وابسته به بعثه مقام معظم رهبری، آثار تاریخی در هر کشور از ارزش و جایگاه خاصی برخوردار است و گاهی افراد جامعه هویت خود را براساس آثار به جای مانده از گذشتگان معرفی می کنند.

به دلیل حضور بسیاری از ائمه اطهارعلیهم السلام در سرزمین حجاز، عربستان هم اینک بسیاری از آثار اسلامی را در خود جای داده که وجود قبورمطهر این بزرگواران در مدینه منوره از جمله این آثار ارزشمند است.

**دلیل تخریب قبرستان بقیع

وهابیون دنباله رو اعتقادات افرادی چون ابن تیمیه هستند که بر اساس نظریاتش احادیث برجای مانده از دوره پیامبر با موضوعیت زیارت قبور ضعیف و فاقد اعتبار است.

محمدبن عبدالوهاب هم در هنگام ظهور وهابیت در حجاز همین عقاید را پیش گرفت تا جایی که شورای افتاء وهابیون، برداشتن توشه سفر به قصد زیارت صالحین، انبیاء و دیگران را غیر مجاز و حتی بدعت دانستند.

به همین دلیل حدود هزار سال پس از فوت عضدالدوله دیلمی سازنده بارگاه امیرالمومنین علی(ع) در نجف ؛ عده ای در گوشه‌ دیگری از دنیا بارگاه ائمه بقیع (ع) و تعداد دیگری از بزرگان صدر اسلام را در مدینه تخریب می‌ کنند و تلی از خاک به همراه تکه سنگی بر بالای آن به جای می‌ گذارند تا به زعم خودشان از تکرار بدعت جلوگیری کنند.

**وضعیت بقیع قبل از تخریب

تا پیش از تخریب و ویرانی قبورمطهر بقیع توسط وهابیت متعصب، بر روی قبور پیشوایان و سایر بزرگان اسلام مدفون در مدینه گنبد و سازه های مذهبی قرار داشت.

ائمه بقیع علیهم السلام در بقعه بزرگی که به‏ طور هشت ضلعی ساخته شده بود با نمای داخلی و گنبد سفید کاری شده مدفون بودند.

پس از تسلط وهابیون بر مدینه علاوه بر تخریب قبور آثار موجود بر روی آن نیز از میان رفت و بر اثر این واقعه بارگاه امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق(ع) ویران شد.

در این عملیات علاوه بر قبور مطهر ائمه معصومین (ع)، دیگر قبور منسوب به فاطمه زهرا (س)، عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه (پدر و مادر پیامبر اسلام(ص))، قبر مطهر فاطمه بنت‌اسد (ع) مادر امیرالمومنین (ع)، قبر مطهر حضرت ام‌البنین (ع)، قبرعباس عموی پیامبر، ابراهیم پسر پیامبر (ع)، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق (ع)، قبر دختر خواندگان پیامبر (ع)، قبر حلیمه سعدیه دایه پیامبر (ع) و قبور شهدای زمان پیامبر (ع) نیز تخریب شد.

**بقیع ، قبرستان مردم مدینه

بقیع ، قبرستان مردم مدینه، پیش و پس از اسلام بوده است و نباید آن را صرفا قبرستان شیعیان پنداشت. قبل از ورود اسلام به مدینه، مردگان در دو قبرستان «بنی سلمه» و «بنی حرام» دفن می‌شدند.

پس از دفن ابراهیم – فرزند رسول الله (ص)- در بقیع، مردم مدینه علاقه‌مند شدند پیکر اقوام و عشیره خود را در آنجا دفن کنند و هر یک از قبایل مدینه، درختان و ریشه‌های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده کردند و به تدریج آن دو مدفن قدیمی مدینه متروک شد.

**بقیع و بقعه های آن

پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه وآله) تا به امروز، این قبرستان، همچنان آباد و برقرار بوده و بسیاری از صحابه و تابعین و علما را در طول تاریخ در آغوش خود جای داده است.

اکنون قبور موجود در بقیع به صورت فضای باز و ساده و بدون بقعه درآمده و قبرها جز نشانی ساده، به صورت سنگی تعبیه شده بر تارک آن ندارد.

با این حال، تعلق خاطر مسلمانان به مدفون شدگان بقیع سبب شد تا همچنان قبر عده ای از بزرگان مدفون، مشخص باقی بماند ؛ گرچه به مرور زمان، قبور صحابه و تابعین به دست فراموشی سپرده شد و قبر آنان نامشخص ماند.

**تبدیل بقیع به زیباترین مرقدهای زیارتی پس از تخریب اول

نخستین تخریب قبور مطهر ائمه‌ بقیع به دست وهابیون سعودی و به سال ۱۲۲۰ هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌‌ها توسط حکومت عثمانی برمی گردد، پس از این واقعه‌ تاریخی – اسلامی با سرمایه‌ گذاری مسلمانان شیعه و به‌ کار بردن امکانات ویژه‌ای، مراقد تخریب‌ شده به زیباترین شکل بازسازی‌ شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مرقدهای زیارتی و در واقع مکان زیارتی – سیاحتی مسلمانان تبدیل‌ شد.

**دومین تخریب بقیع

دومین و در واقع دردناک‌ترین حادثه تاریخی – اسلامی معاصر به هشتم شوال سال ۱۳۴۴ و پس از روی‌ کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان مربوط ‌می‌ شود؛ سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بیت ‌پیامبر(ص) را مورد دومین هجوم وحشیانه‌ خود قراردادند و بقیع را به مقبره‌‌ای ویران‌ شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبدیل‌ کردند.

**تخریب قبور در مکه، مدینه، جده و کربلا

وهابیون در سال ۱۳۴۳ هجری قمری درمکه گنبدهای قبرحضرت عبدالمطلب (ع)، ابی‌طالب (ع)، خدیجه (ع) و زادگاه پیامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و ‘خیزران’ عبادتگاه سری پیامبر (ع) را با خاک یکسان کردند و در جده نیز قبر ‘حوا’ و دیگر قبور را تخریب کردند.

در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند.

آن‌ها همچنین در شوال ۱۳۴۳ با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (ع) اشیاء نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند و قبر حضرت حمزه (ع) و شهدای احد را با خاک یکسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پیامبر (ع) و دیگر قبور را هم خراب کردند.

وهابیون متعصب در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهرحضرت امام حسین(ع) را تخریب و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر از جمله هدایای نفیس سلاطین را غارت کردند و قریب به هفت هزار عالم، فاضل و سادات را کشتند.

این عده در ادامه پیاده سازی نیات شوم خود به سمت نجف رفتند که خوشبختانه با متحمل شدن شکست مفتضحانه دستشان از تخریب این اماکن شریفه کوتاه ماند.

اجتمام*۱۴۲۹*۱۶۴۷

انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۲۹۳۳۷۸


ایرنا: خبرگزاری جمهوری اسلامی

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.