مسلم پاک‌گهر: این بازی اگرچه با شعار «بازگشت ترس» به بازار آمد اما نسخه‌ای که کپکام (Capcom) ارائه کرد تنها ترس یک موضوع را به دل گیمرها انداخت و آن هم جواب این سوال بود: «آیا زمان مرگ این بازی فرا رسیده است؟» عنوانی که در دسامبر ۲۰۱۱ خود را روی گیشه‌ها دید، به قدری ضعیف ساخته شد، که ممکن است در همان ابتدای بازی دل از آن کنده و عطای پولی که بابت بازی داده‌اید را به لقایش ببخشید. در این شماره دیگر خبری از گرافیک عالی بازی نیست، گرافیکی که در شماره‌های پیشین با وجود آن‌که مورد نقد قرار گرفته بود ولی همچنان نقطه اتکای بازی به حساب می‌آمد. داستان آن‌طور که انتظار می‌رود چندان قوی نیست و گیم‌پلی هم با وجود اضافه شدن چند بخش حرف چندانی برای گفتن ندارد. با این توضیحات می‌توانید عمق فاجعه‌ای که در این بازی اتفاق افتاده است را درک کنید.
داستان:
داستان بازی خیلی ساده و به دور از هرگونه پیچیدگی و هیجان جلو می‌رود. به شما در قالب یک گروه تحت عنوان USS Delta Team از سوی کمپانی Umbrella ماموریت داده می‌شود تا تمام مدارکی که باعث می‌شود این کمپانی، در فاجعه شهر راکون متهم شناخته می‌شود را از بین ببرید. داستان بازی از لحاظ زمانی شما را به جایی بین قسمت دوم و سوم می‌برد و سعی می‌کند اتفاقات پشت پرده‌ی شهر راکون را بازگو کند. اما به دلیل ضعف در داستان‌پردازی و عدم توجه کافی به داستان‌های شماره‌های پیشین، این قسمت به یکی از بخش‌های ضعیف بازی تبدیل شده و همچون بخش‌های دیگر جایی برای دفاع ندارد. اگرچه نویسندگان بازی سعی کرده‌اند با قرار دادن سه شخصیت اصلی در طول بازی و اختصاص داستان‌های جداگانه برای هرکدام این ضعف را پوشش دهند ولی متاسفانه در این بخش چیزی عایدتان نخواهد شد.
گیم‌پلی:
شما می‌توانید انتخاب کنید. این لطفی بزرگی است که کمپانی کپکام در کل بازی در حقتان کرده است. از بین شخصیت‌های بازی یکی را انتخاب می‌کنید و در قالب او وارد میدان جنگ خواهید شد. اما این انتخاب تنها نکته مثبت این بخش است و در مورد مابقی آن باید گفت متاسفانه باز هم این غول بازیساز حرف زیادی برای گفتن در این قسمت هم ندارد. قرار دادن تیراندازی تیمی در بازی به سبک بازی‌های بزرگ، هیچ کمکی به شما در جلو بردن اهدافتان نخواهد کرد، پس بیخود دلتان را به هم‌تیمی‌هایتان خوش نکنید. اما کپکام برای پوشش این ضعف راهکاری ارائه کرده آن هم طراحی ضعیف هوش مصنوعی دشمنانتان است! همچنین وجود اسلحه‌های مختلف در بازی کمک چندانی به بهتر شدن گیم‌پلی نخواهد کرد.
گرافیک:
آخرین میخ را بر تابوت Resident Evil 6 گرافیکش به آن زده است. موتور گرافیکی اختصاصی که استودیوی Slant Six از آن استفاده کرده نه تنها در حد و اندازه‌های بازی‌های امروزی نیست، بلکه حتی نتوانسته انتظارات را در حد نسخه پیشین آن برآورده کند. از نورپردازی گرفته تا طراحی ساختمان‌ها و کاراکترهای بازی همه و همه به قدری ناامید کننده است که هیچ ترسی در شما ایجاد نمی‌کند و حتی میل بازی را هم در وجودتان سرکوب می‌کند. محیط‌هایی که برای دنبال کردن Resident Evil 6 طراحی شده با فاصله‌ای چند صد کیلومتری نسبت به سری‌های قبلی به تنهایی می‌تواند عزمتان را جزم کند که این عنوان را کلا رها کنید و به سراغ یک بازی دیگر بروید. در کل شاید تنها نکته مثبتی که در گرافیک دیده می‌شود طراحی چند شخصیت نام‌آشنای سری‌های قبل این بازی باشد.
نتیجه‌گیری: ظاهرا نکته‌ای که کپکام و استودیوی Slant Six به طور کل فراموش کرده‌اند این است که قرار بود هسته اصلی این بازی بر پایه ترس باشد ولی مطمئن باشید در این بازی هیچ خبری از ترس و وحشت نیست. کمپانی کپکام با عرضه این نسخه لطمه جبران‌ناپذیری را به این عنوان وارد کرده است و اگر زمانی فکر تجربه این نسخه به سرتان زد فراموش نکنید بازی را امتحان خواهید کرد که بدون هیچ هیجانی دنبال می‌شود، پس صبور باشید.
۲۱۲۱
دانلود
خبرآنلاین