تغییرات کتاب‌های درسی را به فال نیک بگیریم

امروزه کودکان در دنیایی زندگی می‌کنند که عصر ارتباطات خوانده می‌شود و هر روز نوع جدیدی از تکنولوژی به بازار عرضه می‌شود، این‌که هنوز هم مسافرت‌های خانواده آقای هاشمی برای یک کودک جذابیت داشته باشد امری بعید است، یک کودک این روزها موارد بسیار جدیدتری را در زندگی‌اش تجربه می‌کند که قطعا برایش جذاب‌تر از این داستان هستند، امروز در بیشتر خانه‌ها یک دستگاه رایانه وجود دارد که مسلما همین یک مورد بر تمام جذابیت‌های موجود در داستان‌هایی مانند داستان خانواده آقای هاشمی غلبه می‌کند.

در عین حال نمی‌توان زیبایی داستان‌هایی مانند دهقان فداکار و تبلیغ فداکاری یک قهرمان ملی را براحتی نادیده گرفت، بسیاری از کودکان با چنین داستان‌های خو گرفته‌اند و در زمانی که آن را خوانده‌اند بخوبی مفهوم فداکاری را درک کرده‌اند، اما مفهوم فداکاری در صورتی که به درستی بیان شود در داستان‌های جایگزین هم می‌تواند بخوبی برای کودکان آموزنده باشد و نیازی نیست که حتما یک داستان ۳۰ سال تمام برای رساندن این مفهوم در جامعه تکرار شود.

اما بحث این‌که چه داستان‌هایی جایگزین داستان‌های قدیمی می‌شوند هم اهمیت بسیاری دارد، شاید برخی از این داستان‌ها آنچنان که باید و شاید جایگزین مناسبی نیستند و هنوز نیاز به تغییرات بسیاری است، اما همین تغییرات فعلی را هم باید پذیرفت، برای رفع اشکالات احتمالی نیز تمام کسانی که در حوزه آموزش فعال هستند، می‌توانند کاملا دوستانه نظرات خودشان رابه مولفان کتاب‌های درسی منتقل کنند تا همین ایرادات جزئی هم به مرور زمان از بین برود.

در هر حال هر تغییری در هر حوزه‌ای با نظرات مخالف و موافق زیادی روبه‌رو می‌شود، اما چه بهتر است که این نظرات با تفکر بیان شوند و تنها به دلایل احساسی ارزش یک کار بزرگ زیر سوال نرود، شخصا هر روز با دانش‌آموزان زیادی سر و کار دارم و به چشم می‌بینم که این تغییرات نه تنها به آنها ضربه نزده است، بلکه در بسیاری موارد برایشان جذابیت دارد، بسیاری از مخالفان تغییر در کتاب‌های درسی و حذف داستان‌های قدیمی کسانی هستند که خودشان در دوران تحصیل این داستان‌ها را خوانده و پس از گذشت سال‌ها این داستان‌ها به عنوان یک خاطره شیرین و نوستالژیک در پس زمینه ذهنشان به جا مانده است و گمان می‌کنند نبودن این داستان‌ها فاجعه بزرگی است در حالی که تغییر در کتاب‌های درسی و جایگزین‌کردن داستان‌های قدیمی با داستان‌های جدید نه تنها فاجعه نیست، بلکه یک قدم رو به جلو برای نظام آموزشی و دانش‌آموزان است و باید آن را به فال نیک گرفت.

زهرا طاهری – معلم دوره ابتدایی