تفاوت‌های مرگ مغزی با کما

به گزارش قدس آنلاین دکتر پرندوش سپهری در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: در مرگ مغزی، مغز کارکرد خود را از دست داده و دچار تخریب غیرقابل برگشت می‌شود و بهبود فرد غیرممکن است، اما در حالت کما شانس بهبود برای برخی بیماران وجود دارد.

وی افزود: در مرگ مغزی، خون‌رسانی و همچنین اکسیژن‌رسانی به مغز متوقف می‌شود، هر چند پس از این عارضه اعضای دیگر بدن از جمله قلب، کبد و کلیه‌ها به وسیله دستگاه‌های کمکی می‌توانند به فعالیت حیاتی خود ادامه دهند، اما این روند زیاد به طول نمی‌انجامد و اگر بیمار از این دستگاه‌ها جدا شود زندگی مصنوعی او متوقف خواهد شد.

وی افزود: در جریان مرگ مغزی اعضای دیگر بدن مانند قلب، کلیه‌ها یا کبد تا مدتی زنده و قابل پیوند هستند و این اعضا در صورت پیوند به موقع می‌توانند در بدن شخص دیگری استفاده شوند.

سپهری ادامه داد: تخریب اعضای بدن به فاصله کمی پس از مرگ مغزی شروع می‌شود و به همین علت است که فرآیند پیوند اعضا باید هرچه زودتر انجام شود.

وی بیان کرد: کما یک نوع اختلال در کارکرد مغز می باشد که شخص ممکن است برای مدت طولانی زنده بماند و زندگی نباتی پیدا کند و حتی افرادی که به کما رفته‌اند در صورت سالم بودن ساقه مغز در اغلب موارد به تنفس غیر ارادی خود ادامه داده و ضربان قلب منظمی نیز دارند.

سپهری افزود: هوشیاری بیماران در حالت کما بسته به میزان پاسخ آنها به محرک‌های گوناگون درجه‌بندی می‌شود.

این متخصص مغز و اعصاب، در ادامه با بیان این‌که زندگی نباتی نیز با مرگ مغزی کاملا متفاوت است، گفت: این وضعیت تقریبا همیشه در پی وقوع کما رخ می‌دهد و فرد دارای یک سری حرکات غیرارادی در اعضای خویش است، اما هیچ عملکرد ذهنی و شناختی ندارد. این‌ افراد در واقع بیمارانی هستند که به دنبال آسیب شدید مغزی، برای سال‌های متمادی زنده می‌مانند و به نظر هوشیارند، بدون اینکه بتوانند با محیط اطراف خود ارتباطی برقرار کنند.