فاوانیوز: در
گذشته بسیاری از فعالان صنف IT وجود جوایز صادراتی را عاملی برای
سندسازیها و اعلام آمارهای نجومی در حوزه نرمافزار میدانستند، چند سالی
هست که این جوایز صادراتی برچیده شده است، اما همچنان آمارهایی که هر سال
در خصوص میزان صادرات نرمافزارهای ایرانی به کشورهای خارجی اعلام میشود،
اعضای صنف فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور را به حیرت فرو میبرد.
آمار
صادرات طی سالهای گذشته ارقام جالب توجهی از صدور چندین هزار نسخه
نرمافزار شاهنامه فردوسی یا دیوان حافظ یا دیگر شاعرانمان به کشورهایی
مانند کانادا، فرانسه و… را نشان میدادند، درحالیکه این نرمافزارها
در داخل کشور حتی به یکسوم تیراژ صادرشده نیز به فروش نرفته بودند.
جالبتر اینکه این نرمافزارها اغلب تکزبانه بوده و فقط زبان فارسی را
پشتیبانی میکردند. نکته قابل توجه اینجاست که با حذف جوایز صادراتی،
اصلیترین مشوق شرکتهای صادرکننده نیز از میان رفته و از سوی دیگر با
تنگشدن حلقه تحریمها بر تنگناهای صادارتی کشور نیز افزوده شده است، اما
صادرات نرمافزار سقوط که نکرده بلکه نمودارش سال به سال، پله به پله
بالاتر نیز میرود. این بهرغم دشواریهای اثبات ادعای صدور نرمافزار در
شرایطی است که نرمافزار یک کالا با ماهیت فیزیکی نیست تا از گمرک رد و در
دفاتر گمرکی ثبت شود و در آینده قابل استعلام باشد یا بتوان بهراحتی
تاییدیه کارفرمای خارجی مبنی بر خرید نرمافزار ایرانی از یک شرکت ایرانی
را گرفت. البته جوایز صادراتی که بالغ بر ۸ درصد مبلغ صادرات هر شرکت بود،
دلیل قانعکنندهای برای سندسازیها و بالابردن حجم صادرات انجام شده در
گذشته به نظر میرسید. اما سوال اینجاست، اکنون که جوایز صادراتی برداشته
شده چرا؟ اعتراضات و طرح سوالات مختلف نیز هیچیک موجب نشد تا اتحادیه
صادرکنندگان نرمافزار به خود زحمت توضیح بدهد یا برای روشنشدن موضوع و
تبرئه خود از اتهامات، آمار و جزئیات بیشتری در زمینه اعلام نام شرکتهای
صادرکننده حجم و نوع نرمافزار صادر شده و کشور مقصد ارائه کند. این
مناقشات تا جایی پیش رفت که سازمان توسعه تجارت هم در سایتش جدول و نمودار
صادرات نرمافزار را از میان اقلام بخش IT از سال گذشته برداشت تا تنها
جوابی که از مناقشه آمار صادرات نرمافزار میشنویم سکوت باشد.
منبع: عصر ارتباط
کیانا مجدی
majdi@asreertebat.com
فاوا نیوز