توپولف ها همچنان با ضریب ایمنی بالا قابل پرواز است

در اطلاعیه روابط عمومی ایران ایرتور که روز دوشنبه نسخه ای از آن در اختیار ایرنا قرار گرفت، آمده است: در میان توپولف های زمین گیرشده (پارک شده) ۳۵ فروند هواپیما سالم و تعدادی موتور و قطعات یدکی وجود دارد که سهم ایران ایرتور از این تعداد ۱۴ فروند یا به عبارتی دو هزار صندلی است که اگر این هواپیماها با مولفه های فنی و اصلاح مصرف سوخت سازمان هواپیمایی کشوری هماهنگ شوند در شرایطی که صنعت هواپیمائی کشورمان در محدودیت های بین المللی قرار گرفته، قابل استفاده خواهند بود.
در این اطلاعیه آمده است: بیست و چهارم تیرماه سالروز اتفاق یا به عبارت بهتر سانحه هوایی توپولف در ایران بود. اگرچه این روز بهانه ای شده تا برخی با نظرات غیرکارشناسی به بیان معایب و مشکلات فنی و تخصصی و حتی به پارک شدن این هواپیماها بپردازند اما بی انصافی است که نکات ذیل در خصوص هواپیمای توپولف را فراموش کنیم و تنها چند سانحه که عمدتا ناشی ازعوامل انسانی بوده را ملاک ارزیابی کارشناسان از توپولف قرار دهیم:
۱- پس از پایان جنگ تحمیلی و آغاز دوران سازندگی، دولت وقت برای رفع پاره ای از مشکلات و پاسخگویی به نیاز متقا ضیان در فروردین ماه سال ۱۳۷۱ اقدام به برنامه ریزی در صنعت هواپیمایی کشور کرد. با وجود اینکه صنعت هواپیمایی یکی از سخت ترین دوران حیات خود در آن زمان را می گذراند ، نبود عرضه صندلی کافی که با جمعیت کشور نسبت مستقیم دارد، قیمت نامناسب بلیت هواپیما و تعداد کم هواپیما در ناوگان هوایی مشکلاتی را فراروی صنعت هوایی کشور قرار داد.
هنوز یادمان نرفته که بدست آوردن بلیت هواپیما تقریبا کاری سخت و دشوار به شمار می آمد که کارشناسان معتقد بودند برای رفع این محدودیت ها فقط باید عرضه صندلی های هواپیما افزایش یابد. بنابراین در فروردین ماه سال ۷۱ بود که اجاره هواپیماهای توپولف در دستور کار قرار گرفت. در ابتدا با محوریت شرکت هواپیمایی ایران ایرتور ۶ فروند از این نوع هواپیماها به خدمت گرفته شد که در ادامه به ۱۶ فروند افزایش یافت.
۲- شرکت ایران ایرتور در آن زمان تنها شرکت هواپیمایی به شمار می آمد که به ۱۷ نقطه ایران روزانه پرواز داشت و با برقراری ارتباط هوایی ۱۳ شهر با مشهد مقدس توانست طی سالهای ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ بیش از ۱۸ میلیون مسافر جابجا کند.
سهم ۳۵ درصدی ایران ایرتور از سهم بازار داخلی پروازی ایران در سال ۱۳۸۰ با ۱۶ فروند هواپیمای توپولف و تسهیل نمودن سفر برای هموطنان به مشهد مقدس و زیارت امام هشتم امام رضا (ع) جای بسی تامل است.
۳- همچنین برقراری پروازهای بین المللی با هواپیماهای توپولف نقطه عطفی برای شرکت های ایرانی و علی الخصوص ایران ایرتور بود، چراکه پرواز به استکهلم، گوتنبرگ، مسکو، تاشکند، آلماتا، دوبی، دمشق، بیروت، نایروبی، انتبه (اوگاندا) از یک طرف و حمل و نقل مسافران حج عمره در ایران ایرتور و سهم ۳۰درصدی از پروازهای کل حج از نقاط مختلف کشور از طرف دیگر با هواپیماهای توپولف نشان از نقش بسزای این هواپیما در صنعت هواپیمایی کشور و جابجایی مسافران است.
۴- یادمان نرفته در ابتدای سال ۱۳۸۱ و براساس مصوبه قانون سازمان هواپیمایی کشوری، شرکت های هواپیمایی باید توسط پرسنل ایرانی اداره شوند و این سازمان از این پس هیچ گونه گواهینامه ای برای خلبانان و مهندسین پرواز خارجی صادر نخواهد کرد.
با تصویب این قانون، برنامه های سنگین و فشرده ایران ایرتور برای آموزش و تعلیم پرسنل صورت پذیرفت. هواپیمایی ایران ایرتور با داشتن یکصد خلبان و مهندس پروازی گام بزرگی برای آمادگی پروازهای داخلی و خارجی این شرکت با هواپیمای توپولف برداشت و با هواپیماهای توپولف سهم بزرگی از تکامل و پیشرفت در صنعت هواپیمایی را در راستای ارائه خدمات و تسهیلات به هموطنان و خصوصا مسافران مشهد مقدس بدست آورد و در جایگاه سوم ایرلاین های کشور براساس شاخص های استاندارد جابجایی مسافر قرار گرفت .
۵- به راستی از سال ۱۹۶۸ که اولین هواپیمای توپولف ساخته شد تا به امروز که ۹۰۰ فروند از این هواپیما تولید شده ، تعداد سانحه و یا سقوط هواپیماهای روسی چقدر بوده است؟. در سالهای ۱۹۹۷- ۱۹۹۹ تعداد سقوط به ازای هر ۱۰۰ هزار ساعت پرواز بسیار پایین و تقریبا نزدیک به صفر بوده است.
۶- کارشناسان صنعت هوایی معتقدند قضاوت ناایمن بودن دربارهٔ هواپیماهای توپولف صحیح نیست و این هواپیماها در کشور ما واقعا به مردم خدمت کرده اند اما چند اتفاق در ایران با توپولف اتفاق افتاد که خاطره بدی در ذهن هموطنان ایجاد کرد.
هرچند در اکثر این حوادث عوامل انسانی دلیل اصلی سوانح اعلام شده اما مصرف بسیار زیاد سوخت از جمله نقطه ضعف این هواپیما به شمار می رود که سبب خروج این هواپیما از آسمان کشور بوده است.

منبع:روابط عمومی ایران ایرتور