تیم ملی بسکتبال را راحت بگذارید

برای بسیاری از کارشناسان این نکته ثابت شده که تیم ملی بسکتبال در کاپ آسیا دو چهره متفاوت داشت.

بازیکنان باتجربه و بازیکنان جوان ترکیب تیم ملی را در این دوره از بازی‌ها تشکیل داده بودند اما آیا طراحی حضور دو دسته از این بازیکنان در تیم ملی هدفمند بود؟

بازیکنان جوان ۱۷ یا ۱۸ ساله تیم ملی با نگاه جوانگرایی فدراسیون بسکتبال وارد این تیم شدند اما سوال اینجاست آیا فاصله سنی پشتوانه‌های بسکتبال با بازیکنی مانند محمدصمد نیکخواه بهرامی ۲۹ ساله، ۱۲ سال است؟ آیا بسکتبال ایران بین بازیکنان تیم جوانان و بازیکنان ۲۹ یا ۳۰ ساله، بازیکن دیگری ندارد؟

به گواه اردوهای فدراسیون بسکتبال در این چند سال و حتی موفقیت تیم‌های پایه بویژه قهرمانی جوانان در سال ۲۰۰۸ آسیا و نیز بر پایه آنچه فدراسیون بسکتبال بازیکنان لیگ ایران را به گروه‌های «الف»، «ب» و «ج» تقسیم کرده است، می‌توان در یک نگاه از وجود انبوه بازیکنان ایران در رده‌های سنی مختلف مطلع شد.

بازیکنان تیم جوانان ایران با دیدگاه جوانگرایی جذب تیم ملی بزرگسالان شده‌اند و این پرسش در ذهن بسیاری از اهل فن به وجود آمده که آیا جوانگرایی صرفا با حضور بازیکنان در تیم جوانان میسر است و کسانی که در این شرایط سنی ـ زیر ۱۸ سال ـ قرار ندارند، مفهوم جوانگرایی را نمی‌رسانند؟

بازیکنان تیم جوانان در آسیا مدال برنز را به دست آورده‌اند و راهی رقابت‌های جهانی چک شدند. این عنوان جایگاه جوانان را در رده سنی خودشان تثبیت نمی‌کند، حال آنکه بخواهیم چند پله بالاتر برای جوانان جایگاهی به اندازه و بزرگی تیم ملی بزرگسالان تعریف کنیم.

حضور راحت بازیکنان تیم جوانان ممکن است آسیب‌هایی را برای آنها در پی داشته باشد. مهم‌ترین مسأله این‌که بازیکنان تیم جوانان انگیزه خود را برای تمرینات بیشتر از دست ندهند و فکر نکنند با رسیدن به تیم ملی دیگر نباید تلاش کنند. این مسأله به عنوان یک خطر جدی بازیکنان جوان را تهدید می‌کند.

شاید بسیاری بر این باورند که بازیکنان جوان با راهیابی به تیم ملی بزرگسالان، سال آینده بهتر می‌توانند در رقابت‌های جهانی جوانان عرض اندام کنند.

این حرف درست اما باید موقعیت بسکتبال ایران را در بسکتبال دنیا در نظر گرفت. در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ که تیم‌های جوانان ایران با نایب قهرمانی و قهرمانی در آسیا وارد پیکارهای جهانی شد در رتبه‌های آخر جوانان جهان قرار گرفت.

معمولا در عرصه رقابت‌های جهانی موفقیت‌های فردی بازیکنان ایران مطرح است، همانگونه که ارسلان کاظمی و فربد فرمان در تیم جوانان ایران در بازی‌های نیوزلند به استانداردهای بین‌المللی در رده سنی خودشان نزدیک‌تر شدند.

از طرفی در فاصله یک سال تا آغاز بازی‌های جام ملت‌های آسیا آیا به صلاح تیم ملی بسکتبال است​ تا این اندازه به سمت جوانگرایی بچرخد؟ آن هم در شرایطی که بازیکنان تیم ملی دارای شرایط سنی مناسبی از ۲۶ تا ۳۰ سال هستند.

این میانگین سنی برای تیمی که هدفش قهرمانی آسیا و راهیابی مقتدرانه به رقابت‌های جهانی ۲۰۲۴ اسپانیاست، کاملا مناسب است بنابراین پیش از آنکه به فکر تغییرات پایه‌ای در این مقطع باشیم، بهتر است ابهت بازیکنان ملی‌پوش بسکتبال را در آسیا همچنان حفظ کنیم.

بعد از ناکامی تیم ملی در رقابت‌های سال ۲۰۱۱ ملت‌های آسیا و از دست دادن بازی‌های المپیک لندن، مردم از تیم ملی بسکتبال انتظارات بحق و زیادی دارند که جوانان در این برهه طاقت سنگینی بار انتظارات آنها را ندارند بنابراین باید اجازه داد تیم ملی و بازیکنان با تجربه‌اش که کاپ آسیا نشان داد با بسیاری از نیروهای فعلی بسکتبال فاصله دارند تا رسیدن به رقابت‌های جهانی اسپانیا کار خودشان را بی‌دغدغه و بدون دلشوره انجام دهند.

روش جایگزین کردن بازیکنان جوان پروسه خود را دارد که با یک بار رفتن به کاپ آسیا و از بیرون برای ستاره‌های داخل میدان کف زدن، ایجاد نمی‌شود.

محمد رضاپور ‌-‌ گروه ورزش