۰۲م آذر ،
امرر على جدث الحسین فقل لاعظمه الزّکیّه
یعنى بر مزار حسین علیه السّلام گذر نما و به استخوانهاى پاک پیکرش بگو.
راوى گوید: امام علیه السّلام گریه کرد و فرمود باز بخوان و من قصیده دیگرى خواندم و گریه کرد و گریستن زنان را از پشت پرده شنیدم. چون شعرخوانى خویش را به پایان بردم، امام علیه السّلام فرمود: اى ابو هارون! هر که در باره امام حسین علیه السّلام شعرى خواند و بگرید و ده نفر را بگریاند، بهشت براى او نوشته شود و هر که شعرى در باره امام حسین علیه السّلام خواند و بگرید و پنج نفر را بگریاند بهشت براى او نوشته شود و هر که شعرى در باره امام حسین علیه السّلام خواند و بگرید و یک نفر را بگریاند براى هر دو بهشت نوشته شود و هر که امام حسین علیه السّلام در نزدش یاد شود و به اندازه بال مگسى سرشک از دیدگانش فرو ریزد، پاداش او بر عهده خداى گرامى و بزرگ است و به فروپایهتر از بهشت براى او راضى نشود.
منبع: کتاب کامل الزیارات
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com