نمایش اسلاید
/Images/News/Larg_Pic/15-5-1391/IMAGE634797596476495643.jpg
/Images/News/Larg_Pic/15-5-1391/IMAGE634797596706128046.jpg
اما با بیماری آرتروگریپوسیز مولتی پلکس (سفتی و تا نشدن مفاصل) ژنتیکی متولد شد. بیماری نادری که سبب فلج اندام ها و مفاصل می شود. امای دوساله، به خاطر وضعیت خاصش نمی توانست بازی کند، غذا در دهان خود بگذارد و حتی مادرش را در آغوش بگیرد.
این وضعیت ادامه داشت تا اینکه، مهندسین بیمارستان کودکان Nemours/Alfred I. duPont، با استفاده از پرینتر سه بعدی، یک اسکلت خارجی بادوام برای او خلق کردند تا با کمک آن بازو هایش را بلند کند. به این ترتیب اما برای اولین بار توانست با استفاده از جلیقه پلاستیکی کمکی اش، آب نبات‌ها را با دستان خودش در دهان بگذارد.
اسکلت خارجی رباتیک ویلمینگتون (WREX) از میله‌های فلزی لولایی، نوارهای لاستیکی مقاوم و یک بخش پرینت شده سه بعدی ساخته شده است و اما این اسکلت های خارجی را بازوهای جادویی می نامد.
اما اولین بیماری بود که WREX را به تن کرد. حالا بیماران خردسال در ۱۵ بیمارستان از این جلیقه های سبک وزن استفاده می کنند. سهولت فن آوری چاپ سه بعدی امکان سفارشی کردن WREX را برای سایر اعضای بدن هم فراهم می کند و اگر زمانی یکی از قطعات این جلیقه شکسته شود با استفاده از این پرینترها به راحتی می توان آن را جایگزین کرد. وقتی بچه بزرگتر هم بشود باز هم مهندسین می توانند خیلی سریع یک جلیقه دیگر برایش چاپ کنند!
به نظر شما آیا پرینترهای سه بعدی در آینده ای نزدیک به یک دستگاه بسیار محبوب در بیمارستان تبدیل نخواهند شد؟
Mashable/ماندانا سجادی
۴۰۱۲۱
دانلود
خبرآنلاین