ستاره‌شناسان موفق به ارائه توضیحی برای منبع نور اطراف سیاه چاله شدند که هر سال رفتار غیرعادی از خود نشان می‌دهد.
به گزارش “یک پارس” به نقل از ایسنا, تصویر تلسکوپ فضایی هابل از HLX-1 نشان می‌دهد که تنها سیاه چاله جرم متوسط شناسایی شده دوار در فاصله نزدیکی بالاتر از کهکشان مجاور قرار دارد.
سیاه چاله‌ای که در فاصله ۲۹۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد، به تازگی شروع به فروکشیدن مواد اطراف به درون خود کرده است.
این اتفاق سالانه به کمک روشنایی متناوب در طول موج اشعه X قابل تشخیص است. سیاه چاله موسوم به HLX-1، با جرمی در حدود ۱۰ هزار برابر خورشید، تنها نمونه شناخته شده در رده وزنی خود است.
سیاه چاله‌ها با حجم متوسط مانندHLX-1 که معمولا به وفور در فضا یافت می‌شوند، نقش واسط بین سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم در هسته‌های کهکشانی که جرم آنها میلیاردها برابر جرم خورشید است و سیاه چاله‌ها با حجم کم که تنها متشکل از چند جرم خورشیدی هستند را ایفا می‌کنند.
HLX-1 اولین بار توسط تلسکوپ‌های اشعه X در سال ۲۰۰۹ شناسایی شد و از آن زمان به وسیله طول موج‌های مرئی توسط تلسکوپ فضایی هابل و دیگر ابزار جاسوسی رصد شده است.
این مشاهدات جسم ناشناخته‌ای را که در اطراف آن نور آبی رنگی وجود داشت نشان می‌داد که بالاتر از صفحه کهکشانی قرار دارد.
در حال حاضر دانشمندان سعی در تعیین منبع این نور، نحوه شکل گیری HLX-1 و محل اختفای سایر سیاه چاله‌هایی با جرم متوسط دارند.
بر اساس آخرین نظریه ارائه شده، این درخشش چیزی جز نور ستارگان نیست که به وسیله مجموعه‌ای از ستارگان آبی رنگ جوان ایجاد شده است.
اما ستاره‌های جوان تنها عامل این درخشش نیستند. بر اساس نظریه‌های دیگر، این درخشش حاصل میدان گرد و غبار یا صفحه یکپارچه‌ای است که در نتیجه جشن سالانه سیاه چاله بر روی ستاره مجاور آن شکل گرفته است.
«شانفارل»، ستاره شناس موسسه نجوم سیدنی که مشاهدات وی منجر به طرح نظریه خوشه ستاره‌های جوان شده است، در این مورد می‌گوید: اگرچه این نظریه محتمل به نظر می‌رسد، ولی ایراداتی بر آن وارد است.
وی می‌افزاید: به نظر من یک عنصر صفحه‌‌یی وجود دارد. این عنصر در اشعه X و در دیگر سیاه چاله‌ها قابل رویت است.
ولی مشکل این است که این عنصر به خودی خود کافی نیست. شدت نوری که می‌بینیم از روشنایی یک ستاره بیشتر است.
به نظر می‌رسد این نور حاصل مجموعه‌ای از ستاره‌های جوان باشد. وی اظهار می‌کند: رصد دوباره این سیستم با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل می‌تواند به حل این مساله کمک کند.
جالب