حج امام زمان(عج)، مقصد حاجیان

فروردین ۱۴۰۳

اگر انسان کامل نبود، خلق هرگز حقیقت خداوندی را نمی شناخت و این انسان کامل بود که با ظهور اسمای الهی در خود جلوه گر حقیقت خداوندی شد و خداوند در انسان کامل مظهریت یافت.

به گزارش مجله شبانه ممتاز نیوز، بی گمان کعبه دارای عظمت است و براساس روایات، حضرت آدم(ع) اولین کسی بود که در کعبه نوعی از حج را بجا آورد که با تراشیدن موی سر همراه بوده است تا این گونه، تذلل خویش را در برابر خداوند به نمایش گذارد. (نگاه کنید به دعای امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه) عظمت کعبه در این است که نماد وحدت و توحید است تا انسان راه خویش را گم نکند و متوجه وجه الهی شود.

مقام انسان کامل

اما باید دانست که مقصد میانی حاجیان همان وجه الله است که انسان کامل است. تا در پرتو آن به مقام قرب الهی نایل گردند. خلیفه و انسان کامل که در مقام تطهیر الهی، از هرگونه پلیدی پاک است و از عصمت مطلق برخوردار می باشد (احزاب، آیه ۳۳) باطن و حقیقت کعبه است؛ زیرا انسان کامل حقیقت تجلیات الهی است و اگر انسان کامل نبود، هیچ موجودی حقیقت خداوندی را درک نمی کرد.

خداوند خود به صراحت در آیات سوره بقره روشن ساخته است که اگر حقیقت انسان نبود هرگز موجودات، معرفت کاملی از خدا نداشتند. اقرار فرشتگان به نقصان در علم درحد و اندازه ای که خداوند به ایشان تعلیم داده است و سپس فرمان الهی به حضرت آدم (ع) جهت اعلام حقیقت اسمایی و آشنایی و معرفت فرشتگان از این طریق، خود بیانگر مقام عظیم انسان کامل است. (بقره، آیات ۳۰ و ۳۱)

اگر انسان کامل نبود، خلق هرگز حقیقت خداوندی را نمی شناخت و این انسان کامل بود که با ظهور اسمای الهی در خود جلوه گر حقیقت خداوندی شد و خداوند در انسان کامل مظهریت یافت.
هر انسانی هر چند که از ظرفیت طبیعی انسان کامل شدن بهره مند است و می تواند با فعلیت بخشی به اسمای الهی سرشته در ذات خود، خداوند را مظهریت نماید، اما باید دانست که این مسیر تنها با راهنمایی انسان کامل و دست گیری او ممکن است از این رو اگر انسانی بخواهد حقیقت اسمای الهی را در خود به فعلیت درآورد می بایست به وجه الله توجه یابد که همان انسان کامل است.

توجه به کعبه برای قرب الهی و توجه یابی به انسان کاملی است که وجه الله کامل است. لذا حضرت ابراهیم(ع) بنیانگذار حج کامل، در اصل مناسک حج و فلسفه آن، توجه یابی به انسان کامل را به عنوان مقصد حاجیان مطرح می کند.

انسان کامل، مقصد حاجیان

آن حضرت(ع) در آیه ۳۷ سوره ابراهیم می فرماید که من فرزندانم را در این سرزمین سکونت دادم تا مقصد حاجیانی شود که خداوند را مقصد نهایی خویش قرار داده اند. در حقیقت هر مسلمان که حج و قصد خداوند دارد و می خواهد خدایی شود می بایست کعبه را مقصد خود قرار دهد تا در آنجا با انسان کامل دیدار کرده و از او دست گیری بخواهد تا انسان کامل او را به کمال مطلق رهنمون کند؛ چرا که کعبه و سنگ نمی تواند مقصد نهایی سیر انسان باشد، بلکه سیر انسان می بایست به سمت و سوی انسان کاملی باشد که مظهر خداوند است (الی ربک المنتهی). از این رو در آیه پیش گفته نهایت سیر در حج، گره خوردن قلبهای حاجیان با انسان کامل است.

اینکه حضرت ابراهیم(ع) تاکید می کند که قلوب برخی از مردم «من الناس» متوجه ایشان شود به این معناست که همه انسان ها هر چند شایسته خلافت انسانی است ولی تنها کسانی در این مسیر گام برمی دارند که قصد خدایی شدن دارند و کعبه را مقصد دل هایشان قرار داده اند. اینان به حکم تسلیم و اسلام، دل را در گرو خدای متعال و انسان کامل و وجه الله قرار می دهند و در چهار گوشه کعبه انسان کامل را می جویند تا خدایی شوند.

از حضرت باقر(ع) آورده اند که در مورد دعای خالصانه ابراهیم فرمود: نحن بقیه تلک العتره؛ ما بازمانده آن خاندان پراخلاص و توحیدگرا هستیم و نیز آورده اند که فرمود: کانت دعوه ابراهیم لنا خاصه، دعای ابراهیم تنها در مورد ما خاندان پیامبر بود.

آن حضرت همچنین فرمود: انما امرالناس ان یطوفوا بهذه الاحجار ثم ینفروا الینا فیعلمونا ولایتهم و یعرضوا علینا نصرهم ثم قرأ هذه الایه ؛ مردم فرمان یافته اند که بر گرد این سنگ ها به فرمان خدا طواف کنند، آنگاه به سوی ما کوچ کنند و دوستی و ولایت خود را به ما خاندان رسالت اعلام داشته و آمادگی خود را برای یاری رسانی به ما بیان کنند؛ و از پی این بیان به تلاوت آیه شریفه پرداخت که: ربنا انی اسکنت من ذریتی بواد غیر ذی زرع عند بیتک المحرم… (مجمع البیان، ذیل آیه ۷۳ سوره ابراهیم)


باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.