جام جم آنلاین: موسیقی در کشور ما آنقدر پربار هست که کمتر کسی به نقش پرنفوذ آن در فرهنگ این مرز و بوم شکی داشته باشد.
از همه این حرفها گذشته اگر تشنگی و اشتیاق مردم را برای شنیدن آواهای موسیقایی اضافه کنیم، خلأ ناشی از حاشیهای بودن این پدیده در تلویزیون را میتوان بخوبی احساس کرد.
پیشترها موسیقی در تلویزیون حاشیهای بود بر متن یعنی همان برنامههای تلویزیونی؛ اما استقبال مردم از موسیقیهای تیتراژ یا متن سریالهای سیما نشان از شنیده شدن آن داشت.
حالا وقت آن رسیده است که این حاشیه به سوی متن حرکت کند و خود تبدیل به برنامهای دیدنی شود البته اقداماتی از این دست در تلویزیون دیده میشود.
پخــش بــرنامه «دلنوازان» یا «تماشاگه راز» و چندی پیش «صدای پای آب» که ایام نوروز از شبکه آموزش پخش میشد، نشاندهنده توجه دستاندرکاران تلویزیون به استقبال مخاطبان از برنامههای موسیقایی بود، اما پخش و تولید این دست از برنامهها به همان ایام محدود شد و دیگر ادامه نیافت.
با توجه به رواج انواع موسیقی و آوازهای گوناگون در جامعه و استقبال مردم از این دست کالاهای فرهنگی، چه بهتر که تلویزیون به عنوان رسانه مرجع و متولی فرهنگ جامعه با تکیه بر سلیقه عامه مردم دست به تهیه و تولید برنامههایی با محوریت موسیقی بزند؛ برنامههایی که با وجود اینکه به آثار کهن و سنتی موسیقی میپردازد، نیمنگاهی نیز به موسیقی امروز، ادبیات آهنگین، ظرفیتهای موسیقی ایرانی، آشنایی با آثار ماندگار و حتی استفاده از کارشناسان این حوزه داشته باشد.
در نظر گرفتن چنین برنامههایی که موسیقی را به عنوان یکی از نیازهای جامعه مورد توجه قرار دهد، علاوه بر اینکه سواد موسیقایی مردم را بالا میبرد، میتواند در جهت افزایش ارتقای سطح سلیقه عمومی نیز حرکت کند، بهطوریکه با این اقدام از رواج برخی موسیقیها که از نظر هنری ارزش زیادی ندارد نیز جلوگیری میکند و با ارائه خوراک موسیقیایی مناسب به مخاطبان به جای نادیده گرفتن علایق آنان، سلیقه آنها را تا حد امکان رشد و توسعه میدهد.
این برنامهها قبل از آنکه سرگرمکننده باشد، امکان فراهم کردن بستری آموزشی نیز برای مخاطبان خود خواهد داشت و چه بهتر که تلویزیون با توجه بیشتر خود به موسیقی و استفاده از ظرفیتهای آن در برنامههای مخصوص به این کالای فرهنگی، آن را در مسیر و راهی درست هدایت کند.
مهراوه فردوسی – گروه رادیو و تلویزیون
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version