حس غریب جمعه ساعت ۲ در خیابان طالقانی

دوشنبه ۱۱ اردیبهشت – ۱۲:۳۰:۰۶ ب.ظ

نظرات شما ارسال به دیگران چاپ بدون عکس چاپ با عکس
نظرات شما ارسال به دیگران چاپ بدون عکس چاپ با عکس
بزرگنمایی:  

خبرگزاری آریا- قدیم ها که زیاد نمازجمعه می رفتیم، همیشه بعد از تمام شدن نماز، پیاده بسوی موتور پدرم در شرق دانشگاه تهران بر می گشتیم.
به گزارش آریا،پدرم وسیله مان را معمولا در اواسط خیابان طالقانی یا کوچه های اطراف آن پارک می کرد. در این راه پیمایی ظهرجمعه از دانشگاه تهران بسوی خیابان طالقانی، همیشه صحنه زننده ای آزارم می داد:
پیر مردها و پیر زنهایی که به دنبال اتوبوسهای واحد در حال حرکت می دویدند و راننده بی انصاف آنها را جا می ­گذاشت. دیدن صحنه خیابان طالقانی خالی از اتوبوس و «مردم همیشه در صحنه»ای که از اتوبوس جامانده بودند و در ظل آفتاب داغ ظهر جمعه دنبال وسیله ای می گشتند تا به خانه هایشان برگردند، حس غریبی به بیننده می داد بخصوص آنکه دقایقی قبل، ماشین های مسئولان را دیده بودیم که قیژی از کنارمان رد می شدند تا آقای مسئول و احتمالا خانواده محترمشان را به خانه برسانند… خیابانی که ساعتی پیش مملو از حس و شور انقلابی بود و حال و هوای برادری و نزدیکی مردم و مسئولان داشت، ساعت۲ ظهر جمعه، ناگهان سوت و کور و بی حس و حال می شد و وای به حال پیرمرد و پیر زن غریبی که از اتوبوس نمازجمعه جا می ماند.
مسئول محترمی که داخل ماشین با شیشه های بالا از کنار ما رد می شد، قاعدتا از حال آن پیرمرد یا پیر زن پیاده هیچ خبر نداشت چون نمی دانست ظهر گرم جمعه، جاماندن از اتوبوس یعنی چه! برای او که همیشه خدا ماشین فراهم بوده و خواهد بود، حالت مستاصل پیرمرد و پیرزنی غریب در خیابان خالی از اتوبوس طالقانی اصلا مفهوم نبود.
از نظر من نوجوان در آن سالها، این منظره خیلی زشت بود اما از نظر آن پیرمرد و آن پیرزن، قضیه احتمالا فرق می کرد. آنها برای رضای خدا نماز جمعه آمده بودند و در این مسیر، کمی سختی کشیدن در مقابل اجری که خدا به پایشان می نوشت، چیزی نبود و همین مساله، جاماندن از اتوبوس را برایشان قابل تحمل می کرد و چه بسا به همین دلیل، اصلا در حال و هوایی نبودند که به صدای قیژ ماشین مسئولین محترم اهمیتی بدهند!
حس غریب ظهر های جمعه ساعت۲ خیابان طالقانی پس از ۲۰-۳۰سال این روزها دوباره به سراغم آمده است. از زمانی که قیمت کالاهای ضروری به شکل بی سابقه ای جهش کرده و «مردم همیشه در صحنه و غیر همیشه در صحنه» حیران مانده اند و عملا خالی شدن سفره شان را تماشا می کنند اما مسئولان محترم مطلقا عین خیالشان نیست… درست مثل ۳۰سال پیش که بعد از نماز جمعه قیژی از کنارمان رد می شدند و نمی دانستند دقایقی بعد پیرزنی ظل آفتاب دنبال اتوبوسی می دود و از اتوبوس جا می ماند…
تفاوت حس حضور در بازار امروز با حس حضور در خیابان خالی از اتوبوس در ظهرهای جمعه ۳۰سال پیش این است که، برگشتن به خانه برای آن مردم جامانده از اتوبوس، چندان سخت نبود اما برای این مردم جامانده از معیشت، حس خالی شدن سفره، حس از دست دادن قدرت خرید، حس خجالت از روی زن و بچه، کاملا سخت و خشم آور است. شباهت این حس، پس از ۳۰سال هم در همین است که در هر دوحالت، آقایان مسئولان اصلا متوجه نمی شوند که مردم چه می کشند!
در طول این سالها، درآمد و سطح زندگی مسئولان محترم تا حدی بالا رفته که اگر قیمتها در بازار ۲۰درصد یا ۲۰۰درصد گران شود، برایشان چندان فرقی نمی کند!
احتمالا به همین دلیل هم بود که سال گذشته به هشدارهای اقتصاددانان درباره آثار تورمی هدفمندکردن یارانه ها پوزخند می زدند.
احتمالا به همین دلیل هم بود که نمایندگان دولت در مجلس، هشدارها درباره تورم را بی اهمیت می انگاشتند و می گفتند مرگ یکبار شیون هم یکبار. آنها که می دانستند مسئولان محترم که در این میان قرار نیست بمیرند! مردم هم بالاخره یک خاکی به سرشان خواهند ریخت. مانند آن پیرزن جامانده از اتوبوس نمازجمعه که بالاخره جوری به خانه خواهد رسید!
و احتمالا به همین دلیل هم هست مسئولان محترم و نمایندگان طرفدارشان در مجلس، اصرار دارند فازدوم هدفمندی یارانه ها را هرچه زودتر عملیاتی کنند بدون اینکه بررسی کرده باشند فاز اول چه اثری بر سفره و دخل و خرج مردم آورده است.
اکثر مسئولان محترم در بازار نیستند و آنقدر در اینطرف و آنطرف مشغله و آنقدر درآمد دارند که آه دل کارگران و مستمری بگیران مستضعف را احساس نمی کنند. اگر می کردند، امروز جشن پیروزی گفتمانی نمی گرفتند. ظاهرا همین هلهله پیروزیشان است که نمی گذارد صدای خرد شدن کمر مردم را زیر بار تورم شدید موجود بشنوند. همانطور که قیژ بنز آن مسئول محترم در ظهرهای جمعه نمی گذاشت تا صدای پیرزنی را بشنود که دنبال اتوبوس می دوید و می گفت نگه دار…
آقای مسئول محترم؛ بگو بنزت را نگه دارند. از بنز پیاده شو. داخل بازار و میان مردم بیا و بشنو که درباره سیاستهای اقتصادی دولت، چه می گویند.
منبع:الف

کد خبر: ۲۰۱۲۰۴۳۰۱۲۳۰۰۶۹۰۲


خبرگزاری آریا

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.