خاطره هاشمی رفسنجانی از ۱۲ بهمن ۱۳۵۷

۱۱ام بهمن ،

سرانجام روز ۱۲ بهمن ۵۷ فرا رسید . مردم تهران به آسمان و مردم ایران به تهران خیره شده بودند که کی هواپیمای حامل امام بر خاک وطن و قلوب مردم می نشیند .
یاد همرزمان شهید آیت الله دکتر بهشتی و آیت الله دکتر باهنر و بزرگانی چون آیت الله طالقانی را گرامی می دارم که در آن لحظات به همراه آیت الله موسوی اردبیلی گوشه ای در امواج مردمی به اتفاقاتی می نگریستم که اگر وعده  خداوندی در “انا له لحافظون ” نبود ، هر اتفاق ای پیش می آمد .
اعتراف می کنم که با همه برنامه ریزی هایی که در شورای انقلاب داشتیم ، روند امور در اختیار ما نبود و وقتی از کاروان مردمی که به همراه قافله سالار خویش به بهشت زهرا می رفتند ، جا ماتدیم ، به منزل آیت الله موسوی اردبیلی در حوالی میدان توحید رفتیم و دلهره آور ترین ساعات زندگی را به خصوص بعد از خبر گم شدن امام در مسیر برگشت ، گذراندیم تا اینکه اواحر شب خبر آوردند ایشان در سلامت کامل مهمان برادر خویش می باشند .
فردای آن روز ، وقتی پس از فراق طولانی ، در مدرسه رفاه به خدمت ایشان رسیدیم ، هنوز شیرینی آن کلام همراه با عتاب و عطوفتشان را در دل دارم که “کجایی ؟! دو روزه اینجاییم و شما را نمی بینیم ؟”
امام آمد و پس از سالها بی پناهی در مبارزات نفس گیر ، پناهگاه مردم و مبارزان شد . آثار وجودی ۱۰ سال رهبری مستقیم ایشان در ایران چنان تا عمق جان جامعه نفوذ کرد که پس از ۲۱سال از رحلت جانسوزشان ، هنوز و تا همیشه خاطرات ، سخنان و مهمتر از همه مدیریت شبه آسمانی شان گره گشا در تنگناهاست .

۱۷۱۷

دانلود   دانلود


خبرآنلاین
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.