خانم ها به حصاری انتقاد دارند آقایان به بهداد

روزنامه تماشا: حدود یک ماه دیگر تا اکران عید فطر مانده است، یکی از بهترین اکران های سینمای ایران؛ اما اکران سینمایی تابستان پررونق نیست. هر چند که دو فیلم «چه خوبه که برگشتی» و «گذشته» نسبتا خوب می فروشند اما در مجموع امیدوارکننده نیست.

در همین روزها به سراغ مهرداد فرید رفتیم. کسی که این روزها فیلم «بیتابی بیتا» را به روی پرده سینماها دارد. با او گپی کوتاه در مورد فیلم زده ایم و از این پرسیدیم که چرا اکران فیلم دو سال تاخیر داشت.

قصه عقب افتادن اکران فیلم چه بود؟

– فیلم سال ۹۰ تولید شد. در گزینه های پانزده گانه اکران نوروزی ۹۱ قرار گرفت. وزارت ارشاد اعلام کرد که این پانزده فیلم می توانند در نوروز اکران شوند و قرار بر این بود که شورای صنفی از این پانزده فیلم، پنج فیلم را انتخاب کند. یعنی اکران فیلم در نوروز ۹۱ محیا بود، اما همزمان متوجه شدم که فیلم در لیست تحریمی حوزه هنری قرار گرفته و تمام سال ۹۱ را صرف متقاعد کردن حوزه هنری کردم که در مورد این فیلم دچار سوء تفاهم شده اند و در مورد این فیلم سوء برداشت دارند و به این ترتیب تا من بتوانم این دوستان را راضی کنم که دست از تحریم بردارند.

سال ۹۱ که تمام شد، اواخر سال ۹۱ بود که آنها (حوزه هنری) پذیرفتند که اشتباه کردند و گفتند که دیگر مشکلی با فیلم ندارند و بعد سال ۹۲ شد. در اکران نوروزی ۹۲ فرصت اکران به من داده نشد. سفره سینمای ایران کوچک است و معمولا کسانی که رایزنی های قوی تری دارند و جگرگوشه تر می باشند. از فرصت های اکران عید برخوردار می شوند. با این اوصاف اکران نوروز ۹۲ را هم از دست دادم و حالا که فصل تابستان آغاز شده است، بعد از یک سال و نیم فیلم به اکران عمومی درآمد.

صحبت اصلی حوزه هنری در مورد این فیلم چه بود، چه سوءتفاهمی در مورد این فیلم وجود داشت؟

– اگر خاطرتان باشد، سال پیش تنها فیلم من در این لیست تحریمی ها حضور نداشت. شش فیلم دیگر هم بود. بهانه حوزه هنری برای تحریم آن شش فیلم این بود که به موضوع خیانت پرداخته بودند و اینکه این موضوع در راستای اهداف فرهنگی حوزه هنری نیست. البته من تعجب کرده بودم، چرا که من در فیلمم به این موضوع نپرداخته بودم. بسیار سعی کردم که به طور مستقیم با آنها وارد گفتگو شوم اما این امر میسر نشد، واسطه هایی را برای این کار در نظر گرفتم که بروند با آنها صحبت کنند. کسانی مثل منوچهر محمدی و یا امیرحسین علم الهدی. چرا که آنها در حوزه هنری رفت و آمد داشتند و بعضا در آنجا سمتی هم داشتند، چانه زنی آنها مثمر ثمر بود و فیلم از لیست تحریمی های حوزه هنری خارج آمد.

چون من اهل هیاهو نبودم، این قضیه را بسیار رسانه ای نکردم و در کمین آن شش کارگردان معترض نرفتم و در کنفرانس خبری آنها شرکت نکردم. فکر می کردم که آنها (حوزه هنری) واقعا دچار یک سوءتفاهم شده اند. این فیلم کاملا مضمون اخلاقی دارد و حتی می توان گفت که در جهت تحکیم و حمایت از بنیان خانواده هم هست و در نتیجه من به شدت متعجب بودم. چرا که اصولا حوزه هنری در بدو تاسیس به منظور حمایت از این فیلم ها برپا شده بود، نه اینکه جلوی این فیلم ها را بگیرد. در عرض سی و چند سال، متاسفانه حوزه هنری به نقطه ای رسیده که در مقابل اهداف اولیه اش ایستاده و اینگونه فیلم ها را اذیت می کند.

الهه حصاری در فیلم چطور بود؟

– این دومین تجربه همکاری من و الهه حصاری است، قبل از این در فیلم «زن ها شگفت انگیزند» از خانم حصاری در فیلم و نقش اصلی استفاده کرده بودم. به همین خاطر فکر کردم که پختگی و پتانسیل کافی برای ایفای این نقش را دارد. از طرفی دیگر بین هم نسل های الهه حصاری بازیگر سرشناس دیگری را نتوانستم پیدا کنم که شهرت بیشتری داشته باشد و در بین مردم محبوبیت داشته باشد. به همین خاطر فکر کردم که همکاری با ایشان را تکرار کنم و از نتیجه راضی هستم.

تجربه همکاری با حامد بهداد چطور بود؟

– این اولین همکاری من با حامد بهداد بود، این همکاری برای خود من که تجربه خوشایندی بود، از اظهاراتی که در گفت و گوهای مختلف می کند، به نظر می رسد که از این همکاری راضی است. در این فیلم شما به عنوان مخاطب با یک حامد بهداد متفاوت روبرو می شوید. او در قیاس با کارهای قبلی اش یک بازی کنترل شده تر و جمع و جورتر را ارائه داده است.

فکر می کنید الهه توانست با نقش ارتباط برقرار کند؟

– وقتی نظر اشخاص را در مورد فیلم می پرسم، اگر مخاطبم خانم باشد، از بازی الهه حصاری انتقاد می کند و عقیده دارد که باید نقش را به یک بازیگر دیگر می سپردم. اما اگر آقا باشد، از بازی حامد بهداد انتقاد می کند و عقیده دارد که بازی الهه حصاری خوب است، این نکته برای خود من هم عجیب است که جنسیت روی قضاوت چطور تاثیر می گذارد!