جام جم آنلاین: مردم گریان، مردم ترسیده، مردم بی‌پناه و آشفته، مردم تشنه و گرسنه، مردمی که دیگر نفس نمی‌کشند، مردمی که هنوز نفس می‌کشند اما در گور دخمه‌هایی تاریک مدفون شده‌اند، چشم به‌راه امدادگرانی که بیایند و تن‌های مجروحشان را از دل آوار بیرون بکشند و … .
زلزله ، حوالی پنج عصر شنبه شهرستان‌های اهر، ورزقان و کلیبر را لرزاند تا ۳۰۰ کشته و بیش از ۱۴۰۰ مجروح باقی بگذارد و ثابت کند که خواب گسل‌های زمین، سبک و خرگوشی است و همیشه وقتی هیچ‌کس منتظر بیدار شدن‌شان نیست، از خواب می‌پرند و لرز می‌گیرند.
فقط کافی است شما هم مثل ما عکس‌های مناطق زلزله‌زده را ببینید تا باور کنید که بیشتر خانه‌های ویران شده در زلزله، سست و نااستوار بوده است یا از خشت و گل ساخته شده که بلافاصله با اولین تکان زمین فرو ریخته یا از آجر بوده، اما اصول مقاوم‌سازی در آنها رعایت نشده است.
خیلی از صاحبان آن خانه‌های ویران شده، چه آنها که زنده‌اند و چه آنها که حالا زیر خاک آرمیده‌اند، حتما خودشان پیش از زلزله، از ناامنی خانه‌هایشان با خبر بوده‌اند و ترک‌های روی دیوارها و سقف خانه‌شان، حتما آنها را به این نتیجه رسانده بوده که روزی شاید در چاردیواری‌هایشان، زنده به گور شوند، اما بیشترشان توان مالی تغییر تقدیرشان را نداشته‌اند.
شاید آنها جزو روستایی‌هایی بوده‌اند که برای گرفتن وام مسکن روستایی به بانک‌ها مراجعه کرده‌اند اما فهمیده‌اند که نرخ سود تسهیلات مسکن روستایی در بانک‌ها به جای پنج درصدی که دولت قولش را داده، از سوی برخی بانک‌های متخلف ۲۱ درصد اعلام می‌شود؛ شاید فهمیده‌اند که وام‌های اینچنینی برای مقاوم‌سازی خانه‌هایشان کافی نیست، شاید آنقدر روزگارشان سخت می‌گذشته است که هر بار پولی دست‌شان را گرفته، ترجیح داده‌اند با آن، زخم‌های دیگر زندگی‌شان را مرهم بگذارند، شاید هم … .
مریم یوشی‌زاده – گروه جامعه
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version