جام جم آنلاین: یکی از گستردهترین بیماریهای مردان، بویژه پسران جوان، ابتلا به بیماری «واریکوسل» یا بزرگشدگی وریدهای کیسه بیضه است که اگرچه براحتی درمان میشود، در صورتی که راههای درمان نادیده گرفته شود یا به تأخیر افتد، در برخی از انواع واریکوسل به سبب اثر مستقیمی که بر کاهش تعداد و کیفیت اسپرم مردان دارد باعث ناتوانی آنها در باروری خواهد شد.
این بیماری عوارض متفاوتی دارد. اغلب در سنین نوجوانی بروزکند، اما گزارشهایی نیز درباره ابتلای برخی مردان مسن حتی در سنین بالای ۴۰ و ۵۰ سال هم ـ گرچه بندرت ـ دیده شده است.
گاهی با درد همراه بوده و معمولا بدون درد است. در برخی موارد با آسیبهای جدی روبهروست و در بعضی مواقع با نمودهای کمضرر.
از این لحاظ که این بیماری شکل و علامت و نتایج مشخص و معلومی ندارد به نظر میرسد بیراه نیست اگر نام و عنوان آن را واریس اغلب ناجوانمردانهای برای مردان کم وبیش جوانتر بدانیم.
برای آنکه این بیماری را بهتر بشناسید باید بدانید که واریکوسل در واقع نوعی واریس است. سیاهرگها یا همان عروق وریدی در کیسه بیضه (اسکروتوم) پرخون و سیاه میشوند.
دو نوع واریکوسل اولیه و ثانویه را پدید میآورند. عواملی کهباعث ایجاد نوع اولیه واریکوسل میشوند هنوز ناشناختهاند، اما بیشتر در سمت چپ بیضه بروز میکند.
در نوع دوم که حاصل شیوع و بزرگشدن تودهها و تومورهای بدخیم شکمی است، عروق اطراف بسته میشود و به همین دلیل هم، اثری که بر نابارورسازی مردان دارد، باید سریعا درمان شود.
گاهی درد و نامتقارنبودن بیضهها علامت خوبی برای تشخیص آن است، اما از آنجا که معمولا علائم خاصی ندارد و فقط پزشک متخصص و دقیق میتواند حین معاینه آن را تشخیص دهد، خوب است در نوجوانی و جوانی هر چند گاه یک بار برای بررسی احتمال ابتلا به واریکوسل نزد پزشک متخصص مجاری ادرار و دستگاه تناسلی مردان رفت.
در مواردی از طریق لمس و تشخیص تودهای بزرگ و کلاف مانند در بالای بیضه نیز میتوان متوجه یا حداقل به واریکوسل مشکوک شد، اما بهترین راه تشخیص و اطمینان از ابتلا به این بیماری انجام سونوگرافی کیسه بیضه است.(جام جم – ضمیمه چاردیواری)
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version