در حالی که آمارهای دولتی نشان می‌دهند در سی سال گذشته، درآمد این ۱ درصد دو برابر شده است، همین آمارها می‌گویند این ۱ درصد ۳۷ درصد کمتر از گذشته مالیات پرداخت می‌کنند. بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ درآمد ۴۰۰ ثروتمند امریکایی ۳۹۲ درصد افزایش پیدا کرده است و در سال ۲۰۰۹ میلادی، میانگین درآمد این ۱ درصد ماهیانه ۹۶۰ هزار دلار و حداقل حقوق‌شان ۳۴۳ هزار دلار بوده است. در سال ۲۰۰۷ میلادی، ۱ درصد جامعه دارای ۳۴٫۶ درصد کل ثروت جامعه و ۱۹ درصد جامعه دارای ۵۰٫۵ درصد ثروت کل مملکت بوده‌اند.
سرویس خواندنی های «فردا»: جنبش اعتراضی در امریکای شمالی با شعار اصلی «ما ۹۹ درصد هستیم» شروع شد. این شعار از یک پست وبلاگی گرفته شده بود. در اواخر ماه آگوست سال ۲۰۱۱ وبلاگ Tumblr در پستی به نابرابری‌های اقتصادی امریکا اشاره کرد و مفصل این مساله را بحث کرد و نشان داد که فاصله‌ی طبقاتی در امریکا چه رشد سنگینی داشته است. مطالعات اقتصادی نشان می‌دهد که در سال ۱۹۸۰ میلادی، ۱ درصد ثروتمند آمریکا، ۹٫۱ درآمد کلِ جامعه را در دست خودشان داشتند ولی در سال ۲۰۰۶، همین ۱ درصد توانسته بود ۱۸٫۸ کل درآمدها در امریکا را به جیب خودش بریزد. نویسنده وبلاگ می‌گفت: «۹۹ درصد مردم دارند هزینه‌ی اشتباهات این ۱ درصد در اقلیت قرار گرفته را از جیب خودشان می‌پردازند».
در حالی که آمارهای دولتی نشان می‌دهند در سی سال گذشته، درآمد این ۱ درصد دو برابر شده است، همین آمارها می‌گویند این ۱ درصد ۳۷ درصد کمتر از گذشته مالیات پرداخت می‌کنند. بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ درآمد ۴۰۰ ثروتمند امریکایی ۳۹۲ درصد افزایش پیدا کرده است و در سال ۲۰۰۹ میلادی، میانگین درآمد این ۱ درصد ماهیانه ۹۶۰ هزار دلار و حداقل حقوق‌شان ۳۴۳ هزار دلار بوده است. در سال ۲۰۰۷ میلادی، ۱ درصد جامعه دارای ۳۴٫۶ درصد کل ثروت جامعه و ۱۹ درصد جامعه دارای ۵۰٫۵ درصد ثروت کل مملکت بوده‌اند. یعنی ۲۰ درصد امریکا صاحب ۸۵ درصد کل کشور است ولی ۸۰ درصد جمعیت فقط ۱۵ درصد ثروت و امکانات را در دست خویش دارد. در طول دوران رشد اقتصادی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷ میلادی، درآمد ۱ درصد جامعه ۱۰ برابر سریع‌تر از ۹۹ درصد جامعه بیشتر می‌شد ولی بعد از شروع بحران اقتصادی، درحالی‌که ۳۶٫۱ درصد طبقه متوسط مجبور به فروش خانه‌شان و
تغییر محل سکونت‌شان شدند، تنها ۱۱٫۱ درصدِ این ۲۰ درصد جامعه، مجبور به تغییر محل سکونت‌شان گشتند.
در طول روزهای جنبش، چهره‌های برجسته‌ی فرهنگ و هنر همراه این جنبش شدند اما واقعاً چقدر برابر خواسته‌های مردم امریکا در این برنامه‌ها حاضر شده بودند و اگر خواسته‌های مردم به واقعیت بپیوندند، این چهره‌ها چقدر می‌توانند از درآمدهای امروزی خود به نفع مردم دست بکشند؟ مجله‌ی «فورچون» فهرست از پردرآمدترین چهره‌های هنرمند در سال گذشته‌ی میلادی منتشر کرده است شامل بر:
۱ – استیفن اسپیلبرگ – ۳۳۲ میلیون دلار درآمد سالیانه
۲ – هوارد استِم – ۳۰۲ میلیون دلار درآمد سالیانه
۳ – اپرا وینفری – ۲۲۵ میلیون دلار درآمد سالیانه
۴ – گروه موسیقی یو دو – ۱۱۰ میلیون دلار درآمد سالیانه
۵ – جری سین‌فیلد – ۱۰۰ میلیون دلار درآمد سالیانه
۶ – گروه موسیقی رولینگ استون – ۹۰ میلیون دلار درآمد سالیانه
۷ – تایگر وودز – ۹۰ میلیون دلار درآمد سالیانه
۸ – دن براون – ۸۸ میلیون دلار درآمد سالیانه
۹ – جری بروکهیمیر – ۸۴ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۰ – گروه ایگلز – ۷۰ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۱ – دیک ولف – ۷۰ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۲ – تام کروز – ۶۷ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۳ – میشل شوماخر – ۵۸ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۴ – آندرو لیولد وِبِر – ۵۶ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۵ – بروس اسپرینگ‌استین – ۵۶ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۶ – محمد علی – ۵۵ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۷ – گروه هنرپیشگان «اسپرانوز» – ۵۲ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۸ – فیل مایکلسون – ۴۷ میلیون دلار درآمد سالیانه
۱۹ – دکتر فیل مک‌گراو – ۴۵ میلیون دلار درآمد سالیانه
۲۰ – دونالد ترامپ – ۴۴ میلیون دلار درآمد سالیانه
۲۱– سیمون کووِل – ۴۳ میلیون دلار درآمد سالیانه
۲۲– گروه موسیقی «۵۰ سنت» – ۴۱ میلیون دلار درآمد سالیانه
۲۳– پائول مک‌کارتنی – ۴۰ میلیون دلار درآمد سالیانه
چهره‌های فرهنگی، پول مردم را کسب می‌کنند ولی آیا واقعاً کار این‌ها چنین رقم‌هایی می‌ارزد؟ آیا ساختن یک فیلم، نوشتن یک رمان، یا اجرای موسیقی، یا ورزشکار موفقی بودن چه تفاوت آشکاری با کار یک عمر یک آتش‌نشان، کارمند بانک یا نگهبان مدرسه، یک پرستار یا یک پزشک دارد که شایسته‌ی چنین درآمدهایی شده است؟ درآمدهایی که هرکدام برابر بدهی‌ها ده‌ها هزار نفر از مردم امریکا به ساختار اقتصادی سرمایه‌داری این کشور است.
پایگاه خبری تحلیلی ممتاز | Momtaz News