درباره جدیدترین مرد عنکبوتی

درباره جدیدترین مرد عنکبوتی

شادی رستمی

تماشای یک فیلم سه بعدی روز سینما پس از دفعات متعدد اما این بار در جنوب شرق آسیا آنهم زمانی که معادل ۲۰۰۰۰ تومان بلیت خریداری کرده باشید می تواند تجربه ی جالبی باشد.فیلمی که در نظر ما ایرانیان دیرباور و پرتوقع شاید در حد سریال های مناسبتی باشد آدم های مختلف را از هر قوم و ملیتی از خنده روده بر می کند.در شرایطی که ما مرتبا از کمدی های شانه تخم مرغی و آثار سو تله فیلم ها بر بدنه ی سینما می نالیم چشم بادامی ها از شوخی های لوس و تخت “مرد عنکبوتی شگفت انگیز”غرق خنده و تفریح می شدند و یکی از ۱۵ سالن نمایش مجموعه ی عظیم تجاری کاملا پر بود.سالن سینما چندان بهتر از سینماهای استاندارد ما نبود و در مقایسه با سینماهای کشورهای دیگر امتیاز خاصی نداشت اما فرهنگ تماشای فیلم آنهم به صورت خانوادگی و دسته جمعی کاملا در جنوب شرق آسیا رواج دارد به طوری که والدین با فرزندان خود به سینما آمده و یک ربع تمام تبلیغات ریز و درشت را با صبر و حوصله تماشا می کردند.

اما در باب خود فیلم باید گفت که “مرد عنکبوتی شگفت انگیز “یکی از بدترین آثار اخیر هالیوود است که گویا در راستای تخریب سری فیلم قبلی با همین مضمون ,ساخته شده است.در سه فیلم قبلی “مرد عنکبوتی” به کارگردانی” سام ریمی “تلاش شده بود اثری ساده و همه کس پسند و البته بیشتر با رویکرد عاطفی میان “پیتر پارکر”(توبی مک گوآیر),کاراکتر اصلی و عشق زندگیش “مری جین “(کریستین دانست)ساخته شود و دشمنان گوناگونی که جامعه را تهدید می کردند(دکتر اختاپوس,جن سبز,مرد شنی ) به دست او نابود می شدند .اما درست ۵ سال پس از اکران آخرین قسمت مرد عنکبوتی به روایت ریمی, کارگردانی جوان و جویای شهرت به نام” مارک وب” که پیش از این عمده ی فعالیت هایش در زمینه ی ساخت ویدئو کلیپ برای خوانندگان هالیوودی بوده دوباره پای مرد عنکبوتی را وسط کشیده و تلاش کرده تعریف تازه ای از پیتر پارکر دست پا چلفتی قبلی ارائه دهد.پیتری که او خلق کرده ناگهان زبل و زرنگ شده و دست به تحقیقات پیچیده ی علمی می زند و فرمول های گوناگون را می آزماید.برخلاف پیتر پارکر ریمی,این یکی مشکل چندانی در زمینه ی عاطفی ندارد و حتی “عمو بن” و همسرش نسبت به او بسیار دلسوزتر به نظر می رسند.خودش هم شوخ و شنگ و سرخوش تر از آن است که بتواند منجی مناسبی برای جامعه ی بحران زده ی آمریکایی باشد.(البته این روحیه خاص دوران نوجوانی است و استثنائا ضعف محسوب نمی شود)

فیلم نامه ای که “جیمز وندربلت” و “آلوین سارگن” برای این فیلم مشترکا به رشته ی تحریر در آورده اند, سرشار از ضعف و غلط است.از اشکالات علمی و پزشکی تا نوع روابط و ترسیم روحیات کاراکترها.البته در آثار تخیلی کسی در پی اثبات دلایل علمی نیست و دست خالق اثر بسیار باز است به خصوص سازندگانی که آثار “مارول”را دستمایه ی خود قرار می دهند.از نمونه هایی که در این فیلم بسیار نچسب از آب در آمده نوع رابطه ی “گوئن استیسی” با پیتر است (گوئن در مرد عنکبوتی ۳ حضور داشت وبه سبب رابطه ی عاطفی اش با پیتر در گذشته,تا حدودی رقیب عشقی مری جین به حساب می آمد) و دو گانگی احساسات دکتر کانرز است که همذات پنداری مخاطب رابه هیچ وجه بر نمی انگیزد .سناریست کوشیده به تماشاگر القا کند کانرز مرد خوبی است که سعی دارد “دنیایی بدون نقص عضو”را برای همه ی مردم دنیا بسازد و حتی خود را در راه علم فدا می کند اما وحشیگری او از یک سو و این تمثال مهربان و فداکار از سوی دیگر به قدری شخصیت کانرز را منفعل ساخته که خود تبدیل به یکی از نقاط ضعف داستان شده .کانرز برخلاف همتایش “دکتر اختاپوس”در مرد عنکبوتی ۲ اصلا باور پذیر از آب در نیامده و در فیلم خیلی گذرا از شراکت و همکاری پدر پیتر و او حرفی به میان می آید و عمق رابطه شان بر بیننده معلوم نیست.غیب شدن والدین پیتر بدون کمترین بار دراماتیک,دشمنی بیهوده ی پدر گوئن با پیتر و دوستی ناگهانی و جان فدا کردن برای او و از همه بدتر زود لو رفتن چهره ی واقعی مرد عنکبوتی همه و همه نقاط خالی فیلم نامه اند که پر نشدنی به نظر می رسند.
به جز ضعف فیلم نامه ,فیلم برداری و جلوه های ویژه نیز اصلا چشمگیر نیستند و تماشاگری که به امید دیدن یک فیلم اکشن سه بعدی به سینما می رود و مبلغ گزافی می پردازد ناامید و دست خالی بیرون می آید چون بدون عینک هم می توان ۹۰ درصد فیلم را دید و چیزی را از دست نداد.البته وب از جدیدترین امکانات فیلم برداری سه بعدی و تکنیک های روز نظیر CGIبهره برده ولی حاصل کار آنقدری جذاب نیست که بتواند با فیلم های کمیک بوکی اخیر نظیر” انتقام جویان “برابری کند.شخصا اعتقاد دارم صحنه های تار تنیدن و بندبازی مرد عنکبوتی ریمی بر فراز آسمانخراش های نیویورک جذاب تر بود تا جولان های قهرمان ساخت مارک وب.
“اندرو گارفیلد” ۲۸ ساله که به اعتقاد بسیاری از اهالی فن برای ایفای نقش یک پسر دبیرستانی بیش از حد پیر شده نهایت تلاش خود را به کار برده تا شادابی ,نشاط و تحرک یک نوجوان ۱۸ ساله را به پیتر تزریق کند.اگر از برخی حالات گنگ و عدم تسلط او بر میمیک صورت بگذریم می توان او را از” توبی مگوآیر”,مرد عنکبوتی پیشین تا حد زیادی بهتر دانست.به خصوص در سکانس هایی که با تغییرات جسمی اش سبب پیشامد های خنده داری می شود.البته باید این را هم در نظر داشت که گارفیلد برای جان بخشی به این کاراکتر ماه ها وقت خود را صرف تمرینات بدنسازی و پارکور کرده تا به آمادگی لازم برسد.ولی متاسفانه رفتار های شاد و بی خیال و به دور از تعقل پیتر ,(متاثر از کاراکتر تعریف شده در فیلم نامه)سبب شده این فیلم از یک اثر ابر قهرمانی به اندازه های یک کمدی رمانتیک دبیرستانی تنزل کند.
زوج گوئن و پیتر نیز در همان حد کمدی های نازل باقی مانده و قدمی رو به جلو محسوب نمی شود.گمان می کنم هدف کارگردان و تهیه کننده از کنار هم قرار دادن گارفیلد و استون ,بهره گیری از اعتباری است که این دو در دو سال اخیر بابت نامزدی اسکار به دست آورده اند.اگر باز هم در مقام مقایسه فیلم ریمی با فیلم وب قرار بگیریم زوج مک گوآیر و دانست قابل قبول ترند.همچنین نوع بده بستان های این دو با سایر بازیگران نیز بسیار معمولی و به دور از هر نوع خلاقیت و جذابیت است.
به طور کلی “مرد عنکبوتی شگفت انگیز”با ایرادهای فراوان در ساخت و پرداخت نتوانسته آنطور که از آن انتظار می رفت ظاهر شود و در حد اثری ناقص و کارتون وار دیده شده است.باید نشست و دید که قسمت بعد تا چه اندازه می تواند نقایص قبلی را بپوشاند.

انتهای خبر / خبرگزاری سینمای ایران/ کد خبر ۳۵۷۰۳