در خواست جامعه کوهنوردی از وزیر ورزش/برای شعاعی از هیات وزیران تاییده نگیرید

ورزش > دیگر ورزشها – محمود گودرزی، وزیر ورزش و جوانان در نظر دارد صبح فردا در جلسه هیات وزیران برای چند کاندیدای ریاست فدراسیون های ورزشی مجوز بگیرد، موضوعی که اشخاص درگیر با این فدراسیون ها را نگران کرده است.

لیلی خرسند: وزارت ورزش برای برگزاری هرچه زودتر انتخابات کمیته ملی المپیک، در تشکیل مجامع انتخاباتی فدراسیون ها عجله دارد. شاید به همین سبب با پیشنهاد بعضی از معاونان و مشاورانش، ترجیح داده از اشخاصی که سابقه مدیریت در فدراسیون ها را دارند، حمایت کند، حتی اگر آنها بازنشسته باشند و برای حضور در انتخابات مشکل قانونی داشته باشند. یکی از مجامع انتخاباتی که قرار است به زودی برگزار شود، انتخابات فدراسیون کوهنوردی است. محمود شعاعی، رییس سابق این فدراسیون که به سبب بازنشسته بودن چندماهی است با حکم سرپرستی فدراسیون را اداره می کند، دوباره کاندیدا شده و صبح فردا گودرزی باید از هیات وزیران برای او تاییدیه بگیرد. نصرالله سجادی، معاون قهرمانی وزیر پیش از این گفته بود شرایط حضور بازنشسته ها را در انتخابات را فراهم می کند و حالا هم به نظر می رسد وزیر با پیشنهاد او به دنبال مجوز برای شعاعی و دیگر کاندیداهای بازنشسته است. مدیریت هفت ساله و حضور سی ساله شعاعی در فدراسیون، جامعه کوهنوردی را راضی نکرده است. امروز نمایندگانی از این جامعه در مقابل خبرنگاران قرار گرفتند تا با نقد او، از وزیر بخواهند در تصمیمش تجدید نظر کند. به عقیده آنها، گرفتن مجوز برای یک کاندیدا، حمایت علنی و تایید او برای اعضای مجمع است. فاطمه زند حبیبی، رییس انجمن کوهنوردان ایران، پروانه کاظمی، تنها زنی که به دو قله بلند جهان؛ اورست و لوتسه صعود کرده، پرویز امرایی، مدیر عامل باشگاه کوهنوردی دماوند، جواد نظام دوست، رییس انجمن غارنوردی ایران و بهزاد ترکاشوند، نماینده باشگاه آرش نمایندگان جامعه کوهنوردی بودند که در چند بخش مدیریت شعاعی را بررسی و ایراداتی را به آن وارد کردند.

شعاعی علاوه بر هفت سالی که در مدیریت فدراسیون حضور داشته، بعد از انقلاب با سمت هایی نظیری دبیری هم در فدراسیون بوده. از نظر نظام دوست کوهنوردی نیاز به تغییر دارد:« تغییر سبب رشد می گردد. در این سی سالی ما تغییری نداشته ایم و فدراسیون تیم گرایانه و بسته اداره شده است. در دهه ۶۰ میلادی کوهنوردی دنیا به این شکل بود که به قله  ها لشکرکشی می کردند. اما بعد از این همه سال سیات ها تغییر کرد اما فدراسیون ایران با همان نگاه فعالیت می کند. فدارسیون در حد یک باشگاه کوچک شده و در مقابل تیم ها وگروه های دیگر کار می کند.» نظر ترکاشوند هم این بود که در این سی سال مدیریت فدراسیون بین عده ای خاص دست به دست شده است:« مدیریت بین اشخاصی که در این مدت در فدراسیون بوده اند، دست به دست شده. فکر تازهی تزریق نشده است.»

یکی از اتفاقات عجیبی که در یکی دو سال اخیر در کوهنوردی افتاد، تعلیق انجمن های کوهنوردی و غارنوردی بود. زند حبیبی شعاعی را مقصیر این اتفاق معرفی کرد:« سال ۹۱ انجمن ها را تعلیق کردند. وزارت کشور اعلام کرد که شخص شعاعی پیگیر بوده که این تعلیق ها انجام شود. درحالی که اگر فرد دلسوزی سرکار باشد، باید حامی کل مجموعه باشد.» ترکاشوند سبب اصلی این تعلیق ها را توضیح داد:« من بازرس انجمن بودم و در پیگیری ها مشخص شد که فدراسیون چهار نامه به وزارت کشور داده. اما شفاهی مدعی بود که درخواستی برای تعلیق نداده. تنها سبب منطقی که به نظر می رسد این بود که چرا این انجمن ها، انجمن کوهنوردی و غارنوردی ایران معرفی شده اند. و اینکه آدرس اینترنتی انجمن با آدرس اینترنتی فدراسیون مشابهت داشته. دلایل دیگر همه واهی بود. به سبب نبود مستندات قانونی وزارت کشور تعلیق ها را رفع کرد.»

موضع خبرنگاران این بود که چرا انجمن کوهنوردی و دیگر اشخاص معترض به مدیریت فدراسیون کاندیدایی برای انتخابات ندارند. توضیحاتی که ترکاشوند داد جالب بود:«  نماینده ما رای نمی آورد. سال های قبل اشخاصی مستقل در انتخابات شرکت کردند اما فقط یک رای داشتند؛ رایی که خودشان به خودشان دادند. قبل از  انتخابات همه چیز مهندسی می گردد. کل ساختار انتخابات باید درست شود مشکل ما شخص نیست.» اما اطلاعاتی که عقدایی داد هم قابل توجه تر بود:« روزهای قبل انتخابات بعضی از هیات ها برگزار شده. هفت هشت استانی که با سرپرست اداره می شدند، با مهندسی که فدراسیون کرده، الان رییس دارند. اما در هیات کرمانشاه که سرپرست مستقلی دارد، انتخابات را برگزار نکرده اند. در دو سال قبل بیشتر هیات ها بودجه نگرفته بودند اما در این چند روز با آنها تماس گرفته شده که چرا دنبال پولتان نیستید. در چنین شرایطی نمی شود کاری کرد.»

نماینده باشگاه ها و نماینده ورزشکاران از اعضای مجمع انتخاباتی فدراسیون ها می باشند. اما نه پروانه کاظمی از نحوه انتخاب نماینده ورزشکاران خبر داشت و نه امرایی از چگونگی انتخاب نماینده باشگاه ها. کاظمی دل پری از برخوردهای فدراسیون با او و دیگر کوهنوردان مستقل داشت:« فدراسیون با کوهنوردان مستقل رفتار خوبی ندارد. نه با مرحوم لیلا اسفندیاری که به نانگاپاربات رفت و نه با کاظم فریدیان که K2 را صعود کرد. مهدی عمیدی تنها کوهنوردی بود که بدون اکسیژن به اورست و لوتسه صعود کرد. اما برخوردهایی که با این اشخاص شد، فاجعه بود. از عمیدی خواسته بودند که نگوید بدون اکسیژن صعود کرده است. تنها کاری هم که برای من کردند این بود که به فرودگاه تشریف آوردند و یک حلقه گل به گردنم انداختند. درحالی که خواسته من این بود که با یک تایید کوچک اجازه می دادند من اسپانسر بگیرم. من و امثال من زندگی مان را می فروشیم تا بتوانیم یک صعود انجام بدهیم اما فدراسیون حمایتی نمی کند. برای من این سوال مطرح است که اگر فدراسیون من را تاییدنمی کند، پس چه کسی را تایید می کند؟ صعود من حکم مدال طلا و قهرمانی را دارد. اما فدراسیون هیچ وقت حاضر نشده این مدال را به من بدهد. برای من این مهم نیست. اما برای تیم سال ۷۷ و ۸۳ حکم قهرمانی داد. آیا آنها قهرمان ملی می باشند و من ضد ملی؟من که با هزینه شخصی صعود کرده ام چرا باید  از امکاناتی که آنها دارند، محروم باشم. »

باشگاه دماوند که ۶۰ سال پیش تاسیس شده و حتی از خود فدراسیون کوهنوردی هم قدیمی تر است، مورد غضب فدراسیون است. امرایی هم موافق سیاست های فدارسیون نیست:« نگرانی اصلی این است که فدراسیون باشگاه ها را رقیب خودش می داند. این موضوع به اصل کوهنوردی آسیب می زند. ما به دنبال تغییر در سیاست های فدراسیون هستیم و کاری به اشخاص نداریم. در بین این ۱۲ نفری که کاندیدا شده اند، اشخاصی توانمند می باشند. چه اصراری است که وزارت ورزش به دنبال تاییدیه برای فردی باشد که مشکل قانونی دارد. قحط الرجال که نیست. »

گرفتن مجوز برای صعودهای برون مرزی هم یکی از مشکلات اساسی کوهنوردان در همه این سال ها بوده. نظر عقدایی این بود که:« برای گرفتن مجوز باید از هفت خوان رستم بگذری. به همین سبب کوهنوردان ترجیح می دهند بدون این مجوز صعود کنند. این درحالی که فدراسیون به راحتی این مجوز را به بعضی از اشخاص می دهد. آنها هنوز یک صعود را انجام نداده، مجوز صعودشان بعدی شان صادر می گردد. فدراسیون حتی از سازمان بازرسی و میراث فرهنگی خواسته بود به شرکت هایی که تورهای کوهنوردی دارند، مجوز ندهد. با مخالفت این نهادها با خواسته فدراسیون، خود شعاعی شرکتی را تاسیس کرد تا تورهای کوهنوردی زیر نظر خودش انجام شود.»

مساله آخری که مطرح شد، بحث مالی بود. اینکه فدراسیون هیچ وقت حاضر نشده است بعد از صعودهای ملی گزارش مالی شفافی ارایه کند.

جامعه کوهنوردی نگران فردا ست. اینکه وزیر برای شعاعی تاییدیه بگیرد و اعضای مجمع مجاب شوند باید به کاندیدایی رای بدهند که مورد تایید وزارت ورزش است. با اینکه اشخاص نزدیک به وزیر می گویند او از هیچ کاندیدایی حمایت نمی کند اما به نظر می رسد رویه ای که در پیش گرفته خلاف این است.

۲۵۱ ۴۱