در شعر “ستاره دور” خام بودن، شادی آفرین است

باشگاه خبرنگاران- عناصر طبیعت به شاعر برای بیان مقصودش کمک می کند ستاره و باد از جمله این عناصر است و در هر بند از شعر به نوعی به تبیین موضوع مورد نظرش می پردازد.    
در بند پایانی شاعر، ستاره ای دور و متحمل درد زیادی است با نعره کشیدن و فریاد، فریاد داخلی خویش را در تمام شعر جاری می سازد.    
چارچوب طلایی قاب آیینه ها آینه نما اسارت و شاعر خواستار رهایی خویش است اضافه های تشبیه مانند خاک اسارت آتش درد نهفته و اضافه های استعاری مانند دیوارهای کورکهن، دامان باد، عنان شکیب، نهیب غم، گوش جهانیان و پنجه بیداد را به کار برده است.    
خامی را دلیل شادی و پختگی را مایه غم می داند ستارگان، مردم جامعه شاعر که به دنبال فریادند باد بودن ایهام در بیهودگی و یکی از عناصر چهارگانه آب، باد، خاک و آتش دارد.    
فریاد بودن مردم را ازلی می داند اشتیاق خود را به فریاد جای جای شعرش نشان می دهد بی تفاوتی و سردی را در آینه دیده و خود را نسبت به جامعه اش بی تفاوت نمی بیند.    
شاعر، انسجام داخلی شعر خود را حفظ کرده است در تمام شعر کلمه نامانوس دیده نمی شود و این نشان دهنده قدرت شاعر در به کار بردن کلمات است./ص

یادداشت از: محدثه محمدپور