محققان چینی و آمریکایی موفق به توسعه فناوری قطعات الکترونیک پوشیدنی شده اند که می تواند نوید دهنده طراحی دستکش های جراحی هوشمند با قابلیت های ارتقای عملکرد جراح در حین عمل باشد.
ایده طراحی قطعات الکترونیک پوشیدنی توسط محققانی مطرح شد که روش تبدیل مواد نیمه هادی سخت به قطعات الکترونیک نرم و انعطاف پذیر را کشف کردند.
«جان راجرز» مهندس مواد و از محققان دانشگاه ایلینویز تأکید می کند: اصلی ترین چالش، تبدیل مواد سخت و شکننده مانند سیلیکون به صورت سیستم های نرم و انعطاف پذیر بود، چراکه این مواد تنها به صورت ویفرهای مسطح و سخت وجود دارند.
محققان دانشگاه های ایلینویز و نورث وسترن آمریکا به همراه محققان دانشگاه دالیان چین موفق به تبدیل سیلیکون به غشای نانو فوق باریک شدند که ۱۰ هزار برابر نازک تر از موی انسان است؛ سپس غشای نانو به صورت اشکال پوست ماری برش داده شده و بر روی غشای نازک الاستیک قرار داده شدند و قطعات الکترونیک انعطاف پذیر به اشکال مختلف از جمله به شکل انگشت انسان طراحی شدند.
با این روش محققان «جوراب» بسیار نازکی طراحی کردند که به دور قلب قرار گرفته و وضعیت سیستم قلبی-عروقی را مورد بررسی قرار می‌دهد.
این روش می تواند در آینده به ساخت نسل بسیار پیشرفته دستکش های جراحی هوشمند منجر شود که به جراح امکان می‌دهد تنها با اشاره انگشت قادر به جداسازی یک بافت قلب باشد.
امکان اندازه گیری میزان خشکی و دمای بدن از دیگر کاربردهای قطعات الکترونیک پوشیدنی خواهند بود.
نتایج دستاورد محققان در مجله نانوتکنولوژی (Nanotechnology) منتشر شده است.
منبع:ایسنا
سلامت و زندگی