بخش مسکن را میتوان یکی از مهمترین بخشهای توسعه در یک جامعه دانست، این بخش با ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی خود اثرات گستردهای بر ارائه ویژگیها و سیمای جامعه به مفهوم عام دارد.
به گزارش ممتاز نیوز به نقل از تابناک، طرح مسکن مهر به عنوان بزرگترین طرح ساخت مسکن در تاریخ کشور، پروژهای است که در دولت نهم کلید خورد و در دولت دهم با تعهد ساخت دو میلیون واحد مسکونی شکل اجرایی به خود گرفت؛ تعهدی که به دلیل مصائب و مشکلات طرح تمام نشد و به عنوان میراث دولت دهم به دولتهای آینده منتقل شد.
هرچند ادامه راه مسکن مهر بر دوش دولت یازدهم با موانعی روبهرو بوده است،از ابتدای دولت یازدهم توقع بر این بود که این دولت مسیر طی شده را با تصحیح رویههای غلط گذشته ادامه دهد. در همین راستا، وزیر مسکن دولت یازدهم در هنگام کسب رأی اعتماد از مجلس، ابراز داشت که هیچ گاه مخالف با طرح مسکن مهر نبوده است و مشکل را در خدمات زیربنایی و روبنایی میداند و نسبت به سطح مدیریت دولت در این طرح انتقاد دارد.
آخوندی بعد از رسیدن به وزارت، مسکن مهر را عامل ۴۰ درصد تورم دانست. البته این اظهارات وزیر راه و شهرسازی، موجب واکنش کارشناسان و نمایندگان مجلس شد که تأثیر مسکن مهر را در تورم، ناچیز میدانستند. وی حتی اوایل آبان ماه سال ۹۲ دستور توقف مسکن مهر را صادر کرد.
وی همچنین انتقادات دیگری به مسکن مهر وارد کرد؛ از جمله اینکه «همه بنیادهای آن اشتباه بود؛ از مکانیابی گرفته تا طراحی مهندسی و فنی، تأمین مالی و انتخاب افراد و احساس امنیت، مهمترین مسأله مسکن مهر است. کسانی که طرحهایی همانند مسکن مهر را وارد نظام اقتصادی کشور کردند هم مردم را گرفتار کردند هم دولت را».
این دولت در یک طرح جایگزین از مسکن اجتماعی رونمایی کرد که البته اجرایی شدن ایده «مسکن اجتماعی» به یکی از امیدهای اصلی شهروندان برای صاحب خانه شدن تبدیل شده است و هنوز از آن خبری نیست. در واقع وزیر راه و شهرسازی در حالی خبر از توقف طرح مسکن مهر داد که طرح جایگزینی برای مسکن مهر از سوی وی ارائه نشد و فقط به طور کلی از طرح مسکن اجتماعی سخن میگفت.
البته آشکار و مبرهن است که طرح مسکن مهر با اشکالاتی ـ چه در مراحل مکان یابی، چه در اجرا و تأمین هزینههای آن ـ روبه رو بوده است؛ اما این اشکالات دلیل نمیشود که دولت اتمام طرح مسکن مهر را که هزینههای زیادی برای آن شده است، جدی نگیرد.
بیتوجهی دولت یازدهم به مسکن مهر تا جایی پیش رفت که رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای هیأت دولت نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند و از دولتمردان خواستند نسبت به این مقوله توجه لازم را داشته باشند: «اگر احتمالاً با اصل طرح مسکن مهر و یا نحوه تزریق اعتبارهای بانکی به آن مخالفتی وجود دارد، این را هم بدانیم که اکنون چند میلیون نفر چشمانتظار تکمیل مسکن مهر هستند و باید این کار به طور جدی پیگیری شود و به اتمام برسد».
اما این روزها متقاضیان مسکن مهر که از سال ۸۶ منتظر تحویل واحدهای خود هستند، با مطالبات جدیدی از سوی دولت مواجه میشوند که با توان اغلب این متقاضیان همخوانی ندارد. بر این اساس دولت اعلام کرده که در فاز ۱۱ شهر جدید پردیس، متقاضیان باید علاوه بر آوردهای که تاکنون باید میپرداختند، ۱۲ میلیون تومان دیگر هم بپردازند.
طی پیامکی که به متقاضیان مسکن مهر ارسال میشود، باید در حدود یک ماه به عنوان مثال ۱۲ میلیون تومان به حساب شرکتهای مزبور واریز کنند؛ این در حالی است که افرادی که متقاضی مسکن مهر هستند، جزو قشرهای آسیب پذیر جامعهاند و توانایی پرداخت چنین مبلغی را آن هم ظرف مدت زمان یک ماه را ندارند.
ادامه طرح مسکن مهر در حالی متوقف شده که هنوز داستان افزایش قیمتهای این واحدهای پرماجرا ادامه دارد، به گونهای که یک بار سقف میزان آورده متقاضیان ۹۰ درصد قیمت کل واحد مسکونی و بار دیگر ۷۰ درصد اعلام میشود اما در این تغییر به ظاهر کاهشی، قیمت واحدها افزایش یافته است.
در واقع قرار بود مسکن مهر برای قشرهای آسیپ پذیر ساخته شود؛ اما این میزان افزایش قیمت باعث میشود که هدف تأمین مسکن ارزان قیمت عملاً از میان برود و مردم همچنان در حسرت خانه دار شدن منتظر تصمیم دولتمردان باشد.