«دونگ‌یی» جواهری در قصر نیست

جام جم آنلاین: اشاره: جی جین هی، بازیگر جوان و مطرح کره‌ای برای تبلیغ مجموعه درام اکشن تاریخی تلویزیونی خود «دونگ‌یی» سفرهای زیادی به کشورهای آسیای جنوب شرقی کرد.

پخش این مجموعه در کره جنوبی با استقبال تماشاگران تلویزیونی روبه‌رو شد و بسیاری از کشورهای منطقه، آن را برای پخش خریداری کردند.

اگرچه سفرهای دو روزه «جی جین هی» به کشورهای منطقه، او را بسیار خسته کرد، اما این بازیگر راضی و خشنود به نظر می‌رسد.

او می‌گوید جذب تعداد بیشتری از تماشاگران داخلی و خارجی، هدف اصلی او و همکارانش بوده است. به نظر می‌رسد جی جین هی و دیگر عوامل تولید  دونگ‌یی در این رابطه موفق بوده‌اند، اما موفقیت جی جین هی در داخل و خارج از کره جنوبی، به زمانی قبل از پخش عمومی  دونگ‌یی برمی‌گردد.

تماشاگران علاقه‌مند قبل از این، او را در درام تاریخی «جواهری در قصر» دیده‌اند که یکی از موفق‌ترین و پربیننده‌ترین مجموعه‌های تلویزیونی آسیایی سال‌های اخیر بوده است. یک‌سال پس از پخش این مجموعه، وی در فیلم سینمایی هنگ‌کنگی «شاید عشق» به کارگردانی پیتر چان در نقش مکمل ظاهر شد.

در قصه دونگ‌یی، این بازیگر در نقش سوک جونگ یک پادشاه جوان، مهربان و بانمک را بازی می‌کند که از مستخدمه‌ای که بتازگی وارد قصر شده (دونگ‌یی) حمایت و پشتیبانی می‌کند و بالاخره به او دل می‌بندد.

این بازیگر ۳۸ ساله در فاصله سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۱ در حدود چهار مجموعه دیگر تلویزیونی ایفای نقش کرده و در همان حال، بازیگر تعدادی فیلم سینمایی پرفروش هم بوده است.

بازی در نقش یک شاه جوان در دونگ‌یی چطور بود؟

خیلی خوشحال بودم که نقش یک شاه را در این مجموعه بازی می‌کردم، بخصوص این که قصه مجموعه براساس رخدادهای واقعی تاریخی بود. در کل، درام‌های سنتی و تاریخی را دوست دارم. شخصیت سوک جونگ شخصیت جالبی است و نوع حمایت او از زیردستان (و بویژه دونگ‌یی) جالب است. از این که او می‌خواست آزاد باشد و بتواند آزادانه به همه جا سرک بکشد، خوشم می‌آمد. او حتی تصمیم می‌گیرد از دیوارهای قصر خود فراتر رفته و دنیای بیرون را سنجیده و تجربه کند. لی بیونگ هون کارگردان مجموعه، هویت خیلی خوبی به این مرد جوان داد و در فیلمنامه او و کیم‌یی‌یونگ، این آدم به نوعی دوباره‌سازی می‌شود. برای برگردان تصویری این آدم از روی کاغذ به روی نوار فیلم، با سختی زیادی روبه‌رو نشدم. این تغییر و تبدیل، به واسطه توضیحات کارگردان، راحت و منطقی صورت گرفت.

ره‌آورد سفرهای پادشاه سوک جونگ برای شما چه بود؟

صادقانه بگویم، اصلا تصورش را هم نمی‌کردم او دارای چنین قابلیت‌ها و توانایی‌هایی باشد. وقتی قرار شد این نقش را بازی کنم، به خودم گفتم: «او فقط یک شاه است. تا کجا می‌تواند از قصر خود دور شود؟» اما او نه‌تنها خیلی سریع فکر می‌کند بلکه خیلی هم سریع عمل می‌کند. این سفرها در دل قصه مجموعه لازم و ضروری به نظر می‌رسند، زیرا او می‌خواهد با زندگی واقعی مردم کوچه و بازار آشنا شود. این موضوع به صورت گذرا در صحنه‌های مختلف مجموعه به نمایش درمی‌آید. خب، وقتی قرار باشد مجموعه‌ای ۷۵ روز پخش شود، شما باید مواد لازم و زیادی در دست داشته باشید. به همین دلیل، در هر قسمت مجموعه، فضاها و مکان‌های زیادی نمایش داده می‌شدند. خودم شخصا این سفرها را خیلی دوست داشتم، چون در آنها چیزهای بانمک زیادی وجود داشت. به کمک این صحنه‌ها من شیوه تازه‌‌ای از قصه‌گویی را برای تماشاگران تلویزیون تجربه کردم.

فکر نمی‌کنید شخصیتی که در مجموعه نقش آن را بازی می‌کنید، کمی بیش از حد کاریکاتورگونه است؟

فکر می‌کنم در این رابطه همه چیز به زاویه دید برمی‌گردد. آیا فکر نمی‌کنید تماشاگران درباره او به این دلیل این‌گونه قضاوت و داوری می‌کنند که سوک جونگ شخصیتی جذاب و مورد علاقه آنهاست؟ در درام‌های قبلی این شخصیت تاریخی، تلخ‌تر و خشن‌تر به تصویر کشیده شده بود و در مقایسه با آنها، این‌طور تصور می‌شود که شخصیت من در «دونگ‌یی» کاریکاتورگونه به نظر می‌رسد. البته اگر بخواهم واقعیت را بگویم، خودم هم در ابتدای پخش مجموعه خیلی زیاد نگران نوع برخورد و واکنش تماشاگران نسبت به شخصیت سوک جونگ بودم، اما تهیه‌کنندگان مجموعه، هنرمندانی ماهر بودند که می‌دانستند چگونه سنت‌شکنی کرده و خط قصه‌گویی سنتی را عوض کنند. در نتیجه، ما توانستیم واکنش‌ها و بازیافت‌های مثبتی از سوی تماشاگران دریافت کنیم.

برعکس نقش‌های کمدی شما در چند فیلم و مجموعه دیگر، شخصیت شما در دونگ‌یی کمدی نیست.

در مصاحبه‌های دیگرم هم گفته‌ام که همیشه می‌خواستم در نقش‌های کمدی ظاهر شوم. خودم از طرفداران نمایش‌ها و برنامه‌های کمدی و طنز تلویزیون هستم. در همان حال، همه تلاشم را به کار برده‌ام تا در مجموعه‌های درام و ملودرام هم طبیعی و قابل قبول به نظر برسم. هر چه سنم بالاتر می‌رود، احساس می‌کنم می‌خواهم آن بخش دیگر خودم را که بامزه و بانمک است، در معرض دید و قضاوت تماشاگران بگذارم، اما برعکس تصور من، آن فیلم‌هایی که فکر می‌کردم جزو کارهای پرفروش روز شوند، در جدول گیشه نمایش موفقیت‌ زیادی کسب نکردند. متوجه شده‌ام که وقتی نقشی کمدی بازی می‌کنم، تماشاگران واکنش بهتری نسبت به آن نشان می‌دهند. به همین دلیل بود که احساس کردم اگر رگه‌های پنهان کمدی را در قالب شخصیت سوک جونگ به نمایش بگذارم، حاصل کار چیز خیلی بهتری خواهد شد. در این حالت، هم صحبت این شخصیت بیشتر احساس می‌شود و هم تماشاچی با او همراهی بهتری می‌کند.

در دونگ‌یی، شما نقش یک آدم کاملا سرحال و بذله‌گو را بازی می‌کنید که ارتباطات زیادی با شخصیت‌های قصه دارد. آیا فضای صحنه فیلمبرداری هم همین طور بود؟

یکی از روزهای فیلمبرداری در خانه منتظر بودم تا فیلمنامه به دستم برسد، اما به من گفته شد برای آن روز فیلمبرداری نیست و ما می‌توانیم استراحت کنیم. همراه بقیه اعضای گروه تصمیم گرفتیم برای ناهار به یک رستوران خوب قدیمی برویم. خیلی خوش گذشت. تمام روزهای فیلمبرداری ما همین حالت گرم و صمیمی را داشت. ما مثل اعضای یک خانواده بودیم و کسی احساس غریبی نمی‌کرد. وضعیت به گونه‌ای شده بود که دیگر کسی بقیه را به اسم کوچک یا بزرگ صدا نمی‌کرد و فقط از اسامی داخل مجموعه استفاده می‌کردیم.

شخصیت سوک جونگ شخصیت جالبی است و نوع حمایت او از زیردستان
(و بویژه دونگ‌یی) جالب است. از این که او می‌خواست آزاد باشد و بتواند آزادانه به همه جا سرک بکشدخوشم می‌آمد

مثلا من می‌گفتم: «دونگ یی بیا اینجا با تو کار دارم» یا دیگری می‌گفت «ملکه این هیون، کی وقت داری یک قهوه بخوریم؟»

هر چه زمان فیلمبرداری جلو می‌رفت، صمیمت ما بیشتر می‌شد. روز پایان فیلمبرداری باور نمی‌کردیم کار تمام شده و هیچ‌کس نمی‌خواست به خانه برود.

سر صحنه فیلمبرداری باید هر روز ریش و سبیل مصنوعی می‌گذاشتید. این کار چطور بود؟ اعلام شد پوست شما خیلی اذیت شده است.

کار راحتی نبود و مجبور شدم به دکتر پوست مراجعه کنم. این مساله باعث بیخوابی زیادی شد و همین نکته، زیر چشمم را سیاه کرد.

حقیقت امر را بخواهید، این مشکل مرا در وضعیت خیلی بدی قرار داد. موضوع را به کارگردان گفتم و درخواست کردم راه‌حلی برایش پیدا کنند. او به کمک طراح گریم مجموعه، یک کرم مخصوص پیدا کرد که وقتی قرار بود ریش مصنوعی بگذارم، از آن استفاده می‌کردم.

بخش زیادی از مجموعه در زمانی ضبط شد که تلویزیون پخش آن را شروع کرده بود. نمی‌توان انکار کرد که نوع واکنش تماشاگران و تعداد بینندگان آن، انعکاس ویژه‌ای سر صحنه فیلمبرداری «دونگ یی» داشت. آیا به این نکته فکر می‌کردید که حق این مجموعه است تا به موفقیت جواهری در قصر دست پیدا کند؟

فکر نمی‌کنم مقایسه این دو مجموعه با هم کار درستی باشد. آیا تلویزیون کره‌جنوبی می‌تواند دوباره یک مجموعه درام دیگر شبیه «جواهری در قصر» تهیه کند! تنها شباهت این دو با یکدیگر حضور من و یکی از تهیه‌کنندگان در هر دو تای آنهاست. هنگام تولید آن مجموعه ما در شرایط و وضعیت دیگری بودیم. این روزها مجموعه‌های درام زیادی را از شبکه‌های مختلف تلویزیونی می‌بینید. طبیعی است که شمار تماشاگران دونگ یی با «جواهری در قصر» برابر نیست، به عنوان بازیگر، هیچ وقت این دو مجموعه را با هم مقایسه نمی‌کنم.

نویسنده – مترجم: کیکاووس زیاری


jamejamonline.ir – 22 – RSS Version

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.