هادی معیری نژاد: پرو معمولا برای گردشگران ایرانی کشوری ناشناخته است اما هم اکنون این کشور جایگاه ویژه ای در گردشگری جهانی دارد به خصوص که ماچو پیچو به عنوان یکی از عجایب دنیای جدید در آنجا قرار دارد.
فصل‌ها در پرو را از نظر آب و هوایی می‌توان به دو زمان تقسیم کرد. یکی فصل باران و یکی فصل بدون باران و خشک‌تر. این تقسیم بندی تنها از نظر بارش است ولی دمای هوا بیشتر بستگی به ارتفاع محل دارد. مناطق مرتفع‌تر دمای پایین‌تری دارند.
فصل توریستی پرو از بهار تا تابستان است که در ارتفاعات «اندین» (Andean) فصل کم بارش است. از همین رو بهترین زمان برای استفاده از طبیعت کوهستان‌های پرو است. از زمستان تا اوایل بهار فصل بارش‌های سنگین است و استفاده از طبیعت را کمی با مشکل روبرو می‌سازد ولی این زمان توریست‌ها و خود مردم پرو را به سمت سواحل این کشور روانه می‌کند. در باقی اوقات سال دریا اکثراً طوفانی است.
در جنگل‌های شرقی همواره باران می‌بارد و بارانی ترین فصل‌های آن منطقه آذر ماه تا خرداد است. ولی با این حال توریست‌ها و علاقه‌مندان به گشت و گذار در جنگل در تمام سال به این مناطق سفر می‌کنند. در نوار ساحلی پرو دمای هوا در اکثر اوقات متعادل است. بیشترین دما حدود ۳۰ درجه سانتی‌گراد و کمترین ۲۰ درجه است که شب‌ها معمولاً به این دما می‌رسد. در مناطق دیگر در زمستان‌ها هوا کمی سردتر می‌شود و روزها به حدود ۱۵ تا ۲۰ درجه می‌رسد.
لیما شهر شاهان
لیما پایتخت کشور پرو در آمریکای جنوبی است. این شهر ساحلی بوده و رو به اقیانوس آرام می‌باشد.
لیما همچنین بزرگ‌ترین شهر پرو و مرکز استان لیما نیز هست. برآورد جمعیت برای منطقه شهری لیما ۶٫۹ میلیون است و برای منطقه کلان‌شهری لیما ۸٫۲ میلیون.
لیما که توسط یک فاتح اسپانیایی به نام فرانچسکو پیزارو بنا نهاده شده تحت عنوان « شهر شاهان » نیز شناخته می‌شود. این شهر بیش از ۳۰۰ سال، مهم‌ترین شهر و بزرگ‌ترین ناحیه پایتختی در آمریکای جنوبی بود.
این شهر در ۱۸ ژانویه ۱۵۳۵، به وسیله فرانچسکو پیزارو فاتح بنیان گذاری گردید، و به عنوان « شهرشاهان که سه باردر آن تاجگذاری شده » در ۶ ژانویه برای مراسم (مسیحی) عید تجلی مسیح انتخاب شد. اما نام اصلی لیما برای آن حفظ گردید. معلوم نیست این نام از کجا سرچشمه گرفته، اما تصور می‌شود که از کلمه « لیما- لیماک» در زبان آیمارا به معنای (گل زرد) یا کلمه « ریماک» (گفتگو) در زبان کوچوآیی گرفته شده باشد.
در قدیمیترین نقشه‌های اسپانیولی هم نام لیما و هم عنوان شهر شاهان را به همراه یکدیگر به عنوان اسامی این شهر می‌توان دید. رودخانه‌ای که لیما را تغذیه می‌کند هنوز در این روزها به نام « ریماک» خوانده می‌شودکه تصور می‌شود ریشه نام این شهر، « دره ریماک» باشد. این رودخانه همچنین لقب « رود پرحرف» را نیز دارد
ماچوپیچو بنای مرموز تمدن منقرض شده
ماچو پیچو برای خیلی از توریست‌ها تنها هدف سفر به پرو است و یکی از با ارزش‌ترین بناهای باستانی آمریکای جنوبی به شمار می‌آید. نظرات مختلفی در مورد این بنا داده می‌شود. بعضی‌ها می‌گویند که اینکاها آن را برای زنده نگاه داشتن فرهنگ اینکا بعد از استعمار اسپانیا ساخته‌اند. بعضی دیگر معتقدند که سال‌ها قبل از آن این بنا برای اجرای مراسم مذهبی اینکاها مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
گذرگاه اینکا که به IncaTrail معروف است، یکی دیگر از باز مانده‌های اینکاها است. تپه نوردی ۳ تا ۴ روزه‌ای که برای رسیدن به این محل انجام می‌شود می‌تواند خاطره‌ای تاریخی و اسرار آمیز از سرزمین اینکاها باشد. این گذرگاه از دره مقدس (SacredValley) تا ماچو پیچو ادامه دارد.
دره ریو اوروبامبا (Río Urubamba) یا El Valle Segrado یا دره مقدس نیز یکی دیگر از مناظر توریستی پرو در قلب طبیعت است.
سنگر‌های پیساک (Pisac) و اولانتایتامبو (Ollantaytambo) و بازارهای محلی و روستا‌های این منطقه یکی از جاذبه‌های دیگر پرو به حساب می‌آید. بالن سواری در حوالی این منطقه ماجراجویی خاطره انگیزی را به همراه دارد.
۴۷۳۰۱
دانلود
خبرآنلاین