رضا یزدانی:رنگ مدال کمیل زرد بود اما دوست نداشتند ایران سه طلا بگیرد/دیگر از مصدومیت می ترسم

ورزش > کشتی – مرد طلایی کشتی ایران یک هدف بزرگ دیگر دارد و آن رسیدن به مدال طلای المپیک است.

مرتضی رضایی: مصدوم بود اما با غیرت جنگید و مدال گرفت.این حرف را رسول خادم هم پس از آویختن مدال طلا بر گردن رضا یزدانی به زبان آورد.رضا بدون شک حالا یکی از خوشحال ترین اشخاص روی زمین است.او سختی های بسیاری کشید و پس از ناکامی در لندن که بدون شک حقش گرفتن مدال طلای المپیک بود آن ناکامی را در مسابقات جهانی جبران کرد.البته کسب این مدال برای خودش راضی کننده نیست:« خدا را شکر می کنم اما هدف از حالا گرفتن مدال المپیک است.»
یزدانی این را گفت و ادامه داد:«در این مسابقات بسیار مراقب خودم بودم.دیگر از مصدومیت می ترسم.در یکی دو صحنه هم واقعا ترسم بیشتر شده بود.سعی می کردم مدارا کنم تا بلایی که در لندن سرم آمد در اینجا تکرار نشود.خدا را شکر می کنم که وظیفه ام را به درستی انجام دادم و توانستم برای ایران مدال طلا بگیرم.»
او اشاره به تغییر قوانین در کشتی می کند و می گوید:«کشتی از آن حالت هیجانی اش خارج و زیبایی اش را از دست داده بود.همه چیز شده بود شانس.همه صبر می کردند و یکدیگر را هل می دادند تا با بخت و اقبال مدال بگیرند.حق بسیار از کشتی گیرها در قانون تازه خورده شد.گاهی اوقات یک کشتی گیر درجه چهارمی می آمد و با تلف کردن وقت و رسیدن به برداشتن گوی به مدال می رسید.اما دیگر از این خبرها نیست و کشتی گیری به مدال می رسد که واقعا کشتی گیر باشد.»
رضا می گوید قبل از مسابقات به هیچ کس قولی برای گرفتن مدال طلا نداده بود:«کشتی را نمی شود پیش بینی کرد.گاهی اوقات بدشانسی گریبان آدم را می گیرد.من قول ندادم اما برای خودم هدف داشتم.برنامه ریزی بلند مدتی کرده بودم که خدا هم کمکم کرد و توانستم در روز میلاد آقا امام رضا(ع)دل همه مردم را شاد کنم.»
از یزدانی دربارهٔ ناکامی دوباره مهدی تقوی سوال کردیم که او این واکنش را نشان داد:«واقعا مهدی بدشانس است.فوت مادرش هم یکی دیگر از دلایل ناکامی او بود.در المپیک مادر مهدی خدابیامرز مریض بود و او روحیه خوبی نداشت.در این مسابقات هم که مادرش تازه فوت شده بود.باید مهدی را کمک کنیم.او کشتی گیر خوبی است و اگر خودش بخواهد می تواند دوباره کشتی های خوبی بگیرد.از لحاظ فکری دارد اذیت می گردد و نیاز به کمک همه ما دارد.»
اما حرف های مرد طلایی جهان دربارهٔ حسن رحیمی،مسعود اسماعیل،احسان لشگری و کمیل قاسمی:«حسن بدون اشتباه کشتی گرفت و جای هیچ حرف و حدیثی را باقی نگذاشت.اما به نظر من در حق مسعود اسماعیل پور ظلم کردند.در کشتی او با نماینده روس یکی دوبار کشتی را متوقف کردند و هیجان را از تب و تاب انداختند.مسعود با ناداوری نتوانست نتیجه ای که می خواست را بگیرد.احسان هم که به نظرم بدشانس آورد.او به مدال برنز رسید اما واقعا حقش بیشتر از این ها بود.درباره کمیل قاسمی هم باید بگویم که او را هم با ناداوری سر بریدند.ما در روز اول دو مدال گرفته بودیم به همین سبب دلشان نمی خواست ایران دوباره طلا بگیرد.من فکر می کنم که رنگ مدال داداش کمیل زرد بود اما او را قربانی کردند تا ایران به سومین مدال طلایش نرسد.»
ایران تنها تیمی بود که در این مسابقات با نفرات اصلی اش شرکت کرد.خیلی ها بر این عقیده می باشند که مسابقات جهانی،زمان میدان دادن به جوانترها است تا برای مسابقات المپیک به مرز پختگی برسند.موضوعی که یزدانی آن را چندان قبول ندارد:«کادر فنی ما به خوبی می داند که دارد چه کار می کند.در این مسابقات هم تیم ما جوان بود.شک نکنید که جوان های دیگری هم می باشند که برای رسیدن به مدال مدعی باشند.به هر حال مسابقات جهانی آوردگاه مهمی است و باید طوری نتیجه می گرفتیم که در شآن ایران باشد.»

۲۵۱ ۴۱