روزه‌داری و دیابت

امروز دکتر خوش‌نیت، فوق تخصص غدد دانشگاه علوم پزشکی تهران به پرسش ما پاسخ می‌دهد.

بسیاری از بیماران دیابتی دوست دارند ماه مبارک رمضان، روزه بگیرند. روزه براساس فقه شیعی در صورتی که برای بدن ضرر نداشته باشد، واجب است، ولی اگر احتمال ضرر معقولی برای بدن داشته باشد، حرام است.

روزه‌داری برای بیماران دیابتی همراه با عوارضی همچون کاهش قند خون است.

کاهش قند خون بیشتر در بیمارانی رخ می‌دهد که سابقه افت مکرر قند خون داشته باشند، داروهایشان را در دوران روزه‌داری تنظیم نکرده باشند، در طول روزه‌داری فعالیت بدنی زیادی انجام دهند یا وعده سحری را حذف کرده باشند. بیشتر این موارد، منجر به افت قند خون در بیماران دیابتی می‌شود.

اگر به بیماران دیابتی شیوه صحیح روزه‌داری و راهکارهای پیشگیری از افت قند خون را آموزش دهیم، افت قند خون آنها کمتر خواهد شد، به همین دلیل آموزش، بخش اصلی روزه‌داری برای افراد دیابتی است.از عوارض دیگر روزه‌داری برای بیماران دیابتی، افزایش قند خون است.

کاهش میزان مصرف داروها و پرخوری از افطار تا سحر، بخصوص در وعده افطار، باعث افزایش قند خون این افراد می‌شود.

افت یا افزایش قند خون، ‌از دست دادن آب بدن و در نهایت انسداد عروقی از مهم‌ترین مسائلی است که بیماران دیابتی‌ در صورت عدم توجه به توصیه‌های پزشکی، حین روزه‌داری با آن مواجه می‌شوند.

باید یادآور شد؛ کسانی که دیابت کنترل شده دارند و واجد شرایط روزه‌داری هستند نباید رژیم غذایی خود را در ماه رمضان تغییر بدهند، همچنین باید مایعات کافی بنوشند و زمان ورزش خود را تنظیم کنند.