روشهای مراقبت از پا در بیماران دیابتی

به سبب آثار سمی قند بالا بر بافت های مختلف بدن، بیماران مبتلا به دیابت در معرض ابتلا به عوارض حاد و مزمن متعددی می باشند، زخم پا از عوارض جدی بیماری دیابت است.

به گزارش تفسیری سرویس سلامت ایسنا، رئیس مرکز تحقیقات دیابت استان خوزستان گفت: وقتی که عوارض درگیری عصبی در پاهای این بیماران ایجاد می گردد باید مراقبت‌های پا انجام شود که جلوی زخهای دیابتی گرفته شود. یکی از عوارض دیابت درگیری عروق و اعصاب پاها است که سبب می‌شود که حس پاها و خونرسانی به پاها از بین برود.

شهبازیان با بیان این مطلب که به دنبال این عوارض و از بین رفتن عصب پاها، بیمار متوجه زخمهای ایجاد شده در آن ناحیه نخواهد شد، افزود: با پدیدار شدن زخم و متوجه نشدن بیمار، این زخمها پیشرفت نموده و عفونت به استخوان رسیده و نهایتا منجر به قطع پا در این اشخاص خواهد شد.

وی در خصوص نحوه مراقبت از پا در اشخاص دیابتی گفت: برای اینکه این اشخاص دچار این عوارض نشوند پیشنهاد می گردد که مراقبت از پاها را در برنامه روزانه خود داشته باشند. مراقبت از پا در بیمار دیابتی به این شکل است که روزی یک بار پاهای خود را از زانو به پایین با آب ولرم شستشو داده و خشک نمایند، مخصوصا بین انگشتان را که رطوبت باقی نماند زیرا رطوبت سبب تجمع قارچ در بین انگشتان و زخم پا می گردد.

خشکی پوست خطرناک است

رئیس مرکز تحقیقات دیابت استان خوزستان افزود: پوست پای این بیماران به سبب درگیری عصبی خشک می گردد که لازم است به وسیله کرم های نرم نماینده و یا روغن وازلین روزی یک بار پوست پاهای خود را مرطوب نگه دارند زیرا خشکی و ترک پوست ممکن است تبدیل به زخم شده و عفونت را به دنبال خواهد داشت.

لزوم استفاده از دمپایی در خانه

شهبازیان گفت: بیمارانی بوده اند که میخ در کفششان فرو رفته و متوجه نشده‌اند و در نهایت منجر به قطع پا شده است. یکی از مهمترین پیشنهاد‌ها به این بیماران این است که حتی در خانه هم از دمپایی استفاده نمایند و کفش های خود را هم بررسی نمایند. ممکن است که جسم نوک تیزی وارد پا شود و به سبب نبود حس متوجه نشده و این عامل عفونت شود.

وی ادامه داد: به سبب اینکه این اشخاص از بینایی کامل برخوردار نمی باشند (دچار عوارض بینایی می باشند) ضروری است که شخص دیگری روزانه کل پای این بیماران را بررسی کند و در صورت ملاحظه کوچک ترین زخمی به پزشک اطلاع داده شود. موقعی که زخم کوچک است به راحتی و به سرعت درمان می گردد و از بین می رود ولی اگر زخم عمیق شد و به استخوان رسید درمان نمودن آن بسیار مشکل و در مواقعی غیرقابل ممکن خواهد بود و در مواردی منجر به قطع اندام بیمار می گردد.

کفش مخصوص بیماران دیابتی

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به خصوصیات کفش بیماران دیابتی اشاره نمود و گفت: بهتر است که کفش این اشخاص از جنس چرم طبیعی و جادار بوده، نوک تیز و پاشنه بلند نباشد و پیشنهاد می گردد که انتخاب کفش در هنگام بعدازظهر صورت گیرد زیرا مقداری سایز پا بزرگتر است.

شهبازیان در پایان ضمن بیان این مطلب که ملاحظه شده در مواردی فرد دیابتی به سبب احساس سرما و یخ زدگی در پاهای خود آنها را به بخاری می‌چسباند و یا از کیسه آب داغ استفاده می نماید، افزود: چون این اشخاص تاول زدن و یا سوختن پا را احساس نمی نمایند در نهایت پاها عفونت می‌کنند، پیشنهاد می‌شود که در صورت احساس سرما در پا فقط از پتو برای گرم نمودن آنها استفاده شود.

انتهای پیام