رژیم گیاهی چه خطراتی دارد؟

آیا گیاه‌خواران و خام‌خواران در معرض کمبود قرار دارند؟ چه کمبودهایی و راه رفع این کمبود‌ها چیست؟

رژیم‌های گیاه‌خواری، رژیم‌هایی هستند که منبع اصلی تأمین مواد غذایی آن‌ها منابع گیاهی است. برخی فرآورده‌های حیوانی نیز در این رژیم مجازند که اغلب شامل فرآورده‌های لبنی و تخم‌مرغ می‌شود اما گوشت به طور جدی در این رژیم‌ها ممنوع است.

اما زمانی که صحبت از رژیم‌های گیاه‌خواری سرسخت است، هیچ‌گونه خوراکی حیوانی (گوشت، لبنیات، تخم مرغ) تحمل نمی‌شود.

آیا گیاه‌خوارن در معرض کمبود قرار دارند؟ راه حل چیست؟

بدون مصرف گوشت، خطر کمبود پروتئین وجود دارد. به یاد داریم که دریافت پروتئین بستگی به دو اسید آمینه (سازنده‌های اصلی پروتئین‌ها) دارد که برخی آن‌ها را ضروری می‌نامند، یعنی بدن خودش نمی‌تواند آن‌ها را بسازد؛ بنابراین باید مقدار کافی آن از مواد خوراکی بیرون تأمین شود. اما گیاهان نیز اسید آمینه دارند. به این ترتیب آن‌ها هم حاوی پروتئین با ارزش بالای بیولوژیکی هستند. در عوض توجه داشته باشید که تمام گروه‌های غذایی حاوی‌‌ همان نوع از پروتئین‌ها نیستند. به همین خاطر است که حبوبات و غلات این نوع از پروتئین‌ها را دارند. به بیان دیگر، مشارکت حبوبات و غلات در این رژیم‌ها ضروریست و هر چه منابع حیوانی در رژیم غذایی کمتر مجاز باشند، این مشارکت باید جدی‌تر باشد.

به همین منظور غذاهای زیادی وجود دارند که گیاه‌خوران می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند، مانند نخود و سبوس، سوپ نخود و نان، برنج کاری و حبوبات (لوبیا، عدس) و…. در ‌‌نهایت، گیاه‌خوران، به ویژه آن‌هایی که لبنیات و یا تخم مرغ کمی استفاده می‌کنند، در معرض خطر کمبود‌ها قرار ندارند، مگر اینکه احتمالاً دچار کمبود آهن شوند.

خطر کمبود آهن مخصوصاً برای زنانی که خونریزی ماهانه دارند و برای کودکان در حال رشد، نگران‌کننده است. این خطر در میان بقیۀ گیاه‌خوران ضعیف‌تر است؛ زیرا حتی اگر آهن با منشأ حیوانی بهتر از آهن گیاهی جذب شود، اما باز هم آهن منابع گیاهی تأمین‌کنندۀ ۸۵ درصد از آهن موجود در تغذیۀ ماست.

از سوی دیگر جذب آهن در صورت کمبود آن، افزایش می‌یابد. در ‌‌نهایت، مصرف زیاد میوه‌ها و سبزی‌ها در بین گیاهخوران ویتامین C قابل توجهی را وارد بدن آن‌ها می‌کند، این ویتامین نیز به عنوان اصلاح‌کنندۀ جذب آهن توسط بدن شناخته شده است. در رابطه با دو گروه در معرض خطر (کودکان و زنانی که خونریزی ماهانه دارند)، مکمل آهن بسیار مهم و ضروریست. بهترین حالت این است که این افراد با یک پزشک مشورت کنند.

بهترین منابع پروتئین گیاهی کدامند؟

بهترین منابع تأمین پروتئین گیاهی در میان حبوبات عبارتند از لوبیای سفید، لوبیای قرمز، لوبیا چیتی، عدس، سویا (توفو، آب سویا)، نخود، و بادام زمینی. و در میان غلات گندم، سبوس، برنج، ذرت، ارزن، جو، جو دوسر، و بلغور.

 

 

منبع: سیمرغ

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.