زبان تن در مذاکرات

مذاکره کار هر روز انسانها است. آیا باور می کنید که زبان تن بیشترین کاربرد را در مذاکرات برعهده داشته باشد؟

در لحظه لحظه زندگی تان به طور ناخودآگاه به هنرنمائی مذاکره اشتغال دارید
از چانه زدن با فروشنده گرفته تا همفکری و تبادل نظر به منظور اخذ اختیارات بیشتر از رئیس تان. مذاکره کار هر روز انسانها است. آیا باور می کنید که زبان تن بیشترین کاربرد را در مذاکرات برعهده داشته باشد؟

زبان تن در مذاکرات رسمی برای کسب و کار و تجارت، از مؤثرترین ابزار به حساب می آید
توان خواندن حرکات طرف مقابل و عکس العمل مناسب به آنها را می توان به تفاوت بین موفقیت و ناکامی در روند مذاکرات تبیین نمود…..

اولین گام در استفاده از زبان تن در یک مذاکره از زمانی آغاز می گردد که شما به اتاق مذاکره قدم می گذارید
“مصرانه با تمرکز بر تمام بدن – سر ، بازوها، دست ها، سینه، شکم، ساق های پا، و پا ها، سعی کنید همه چیز را تحت نظر داشته باشید. اگر در انجام این کار موفق شوید، خواهید توانست بهتر گوش کنید و همچنین نسبت به خواندن زبان تن طرف مذاکره کننده ، حساس تر خواهید بود.

سر میز مذاکره، هر یکی از طرفین به ایجاد فضای خصوصی و یا حوزه تحت سیطره مربوط به خود می پردازند
در یک مذاکره تجاری، افراد دارای موقعیت بالاتر ( مثلاً رئیس یک شرکت )، به ایجاد فضای بیشتری برای فرماندهی می پردازد و معمولاً توسط دیگر افراد حاضر بر سر میز مذاکره مورد ارجاع قرار می گیرد.

به طور مثال، نشستن پشت مسلط ترین صندلی ( معمولاً صندلی بالای مجلس)، بیانگر و نشانگر قدرت است. اگر چنین فردی بر صندلی غالب نشسته و تکیه بزند، یک مذاکره کننده خوب می تواند این موضوع را با یک هماهنگی تیمی افراد و متحدین خود در شکل نشستن پای میز مذاکره، خنثی نماید. تیم شما می تواند با نوع نشستن خود فرد طرف مذاکره را محاصره کند، یا برای آنکه به راحتی اهرم را در دست داشته باشید، هر ترتیب دیگری را برای نشستن اتخاد کنید.

سر میز مذاکره، اولین حرکت مهمترین حرکت خواهد بود. درست مانند بازی شطرنج که اگر مهره های سفید را در اختیار داشته باشید از امتیاز ابداع و ابتکار(لااقل به اندازه یک حرکت) برخوردار خواهید بود زیرا طرف مقابل بایستی به عکس العمل به اقدامات شما بپردازد.

بنابراین یک حرکت خوب، محکم، و حساب شده را به اجراء در آورید. کار را با یک زبان تن مثبت شروع کنید. به ایجاد حس مشترک بپردازید. به طور مثال در یک جلسه می توانید با صمیمیت به چشمان فرد طرف مقابل بنگرید. برای این کار بایستی به دقت مراقب زمان و تناوب این تماس چشمی باشید. چشم پنجره روح و جان شما است. اگر نتوانید تماس چشمی برقرار نمائید، ممکن است این تصور ایجاد شود که شما در حال پنهان کردن چیزی هستید و این علامت عدم صمیمیت و روراست بودن است.

با علاقه  دست بدهید
دست را با علاقه بفشارید اما نه آنقدر محکم که موجب ناراحتی گردد. یک باور غلط و رایج وجود دارد که بایستی دست را در چنین اوقات به یادماندنی به شدت فشرد. این کار توصیه نمی شود.

دست را یکبار و در حالیکه مستقیماً به چشمان طرف مقابل نگاه می کنید، بفشارید. فشردن دست برای یکمرتبه و یا دو مرتبه نشان از هیجان و سرزندگی دارد، اما بیشتر از آن می تواند موجب آزار طرف مقابل گردد.

در طی روند مذاکره به ژست و فیگورهای طرف مذاکره کننده توجه نمائید. در قسمت های اول این موضوع ، علائم علاقمندی افراد به گفته های شما، علائم شک و تردید آنها به شما، علائم آماده بودن آنها برای پذیرش طرح شما، و حتی علائم دروغ گفتن را بازگو نمودیم. برای شناسائی این علائم بایستی کاملاً به حالت آماده باش قرار داشته باشید. به علاوه بایستی نسبت به اقدامات خود نیز آگاهی داشته باشید. ممکن است نا خودآگاهانه علائمی از عصبی بودن را بروز دهید و طرف مقابل شما ( که او نیز از زبان تن با اطلاع است )، امتیاز این شرایط را برای خود مورد استفاده قرار دهد.