محمود حاج‌زمان: برای گرفتن این تصاویر مفصلی و با جزئیات فراوان، مریخ‌نورد کیوریاسیتی ناسا که حدود یک ماه پیش بر سطح مریخ فرود آمد، از زمینی‌ترین ابزار خود بهره برده است: تصویربردار ذره‌بین دستی مریخ یا به اختصار MAHLI.
به گزارش نیوساینتیست، این دوربین ۴ سانتی‌متری به صورتی طراحی شده است که نقش ذره‌بین یک زمین‌شناس را ایفاء کند؛ یک ذره‌بین مخروطی که عموما با تسمه‌ای به دور گردن آویزان است. در عملیات صحرایی، زمین‌شناسان از این ذره‌بین‌ها استفاده می‌کنند تا به اندازه و بافت سنگ‌دانه‌هایی که صخره‌ها را شکل می‌دهند نگاه نزدیک‌تری داشته باشند. این کار به آنها اجازه می‌دهد تا تفاوت میان ماسه‌های سیمانی و خاک‌هایی بلوری را تشخیص دهند.
اما لنز قدرتمند MAHLI در میان گرد و خاک فراتر از هر انسانی عمل می‌کند. دوربین رنگی ۲ مگاپیکسلی آن می‌تواند ساختار سنگ‌ها را تا ۱۲٫۵ میکرومتر از یکدیگر تفکیک کند. قدرت تفکیک تصویربردار میکروسکوپی مریخ‌نوردهای قبلی یعنی اسپریت و آپورتیونیتی، تنها در حد چند صد میکرومتر بود.
آیلین ینگست از موسسه علوم سیاره‌ای در توسکان آریزونا می‌گوید: «توان تفکیک MAHLI طوری طراحی شده است که بتواند سنگ‌ریزه‌هایی به اندازه دانه پودر تالک را از هم تشخیص دهد.»
زمانی‌که مریخ‌نورد بر سطح سیاره نشست، تمام دوربین‌های آن با پوشش‌های ضد غبار پوشیده شده بودند تا از آنها در برابر گرد و خاک پخش شده در حین عملیات فرود محافظت شود. کیوریاسیتی عکس خودنگاره بالا را پیش از برداشتن این پوشش‌ها گرفته است.
هفته گذشته، گروه مریخ‌نورد به کیوریاسیتی فرمان دادند تا پوشش غبار MAHLI را بردارد و تصویر نمای نزدیک زمین صخره‌ای زیر پای خود را با این جزئیات حیرت‌آور تهیه کند.
دوربین MAHLI می‌تواند بر روی اجسامی به نزدیکی ۲٫۱ سانتیمتر، تا اجسام دوردست در افق فوکوس کند. این مشخصه به آن امکان می‌دهد تا نماهای نزدیک شکوهمندی از چرخ‌ها و فضای زیر مریخ‌نورد (عکس نخست)، و همچنین تصاویری از مقصد نهایی مریخ‌نورد، شیب‌های پایین Aeolis Mons که با نام کوه شارپ نیز شناخته می‌شود تهیه کند. این کوه مرتفع ۵ کیلومتری ممکن است نشانه‌هایی از بستر یک دریاچه باستانی و حیات اولیه احتمالی را در خود حفظ کرده باشد.
۹۳۲۷۵
دانلود
خبرآنلاین