سالمندان آینده و فرزندان مجازی

بعضی وقت‌ها می‌نشینم و دل خودم را به خیال‌پردازی‌هایی خوش می‌کنم به زمان‌های آینده می‌روم زمانی که من در آن پیر شده‌ام و چون در آن روزگار جوان‌ها دیگر حوصله پیرتر‌ها را ندارند کسی هم دور و برم نیست که زیر بازویم را بگیرد بلند کند.

همین طور که نشسته‌ام ناگهان یک ربات پیشخدمت می‌آید و کمک می‌کند تا بلند شوم. پاهایم را مثل یک بچه روی پاهای او می‌گذارم و او مرا قدم به قدم تا جایی که می‌خواهم بروم می‌برد.

پشت سرمان یک جاروی هوشمند بدو بدو می‌آید و هرچه آشغال و خرد و ریز در اتاق ریخته را جمع می‌کند و مثل یک سگ خوب به گوشه اتاق می‌رود و همان​جا می‌ماند.

درها حضور من را احساس می‌کنند و خود باز و بسته می‌شوند و دستشویی مجهز به تمام تکنولوژی شست​وشو و ضدعفونی است.

لباس‌های هوشمندی که به تن دارم در صورت افتادن مثل ایربگ عمل می‌کنند و حسگرهایشان ناگهان بالن‌هایی را زیر بدنم باد می‌کنند که ضربه را بگیرند. همه چیر هست غیر از آدم.

تکنولوژی جای همه چیز را گرفته است. حتی نزدیکانم را با تصویرسازهای سه‌بعدی که آدم‌ها را مثل خودشان نشان می‌دهند مشاهده می‌کنم و حتما تا آن روز برای این‌که حجمشان را حس کنم و بوی عطرشان را هم بشنوم تکنولوژی فکری می‌کند.

سالمندانی مرفه

آیا این یک داستان علمی تخیلی است یا سالمندان دردهه‌های آینده به این سطح از رفاه دست خواهند یافت و تکنولوژی امنیت و آسایش‌شان را فراهم می‌کند؟خبرهایی که جسته گریخته می‌شنویم نوید بخش این است که گرچه سالمندان در آینده از جایگاه ممتاز دهه‌های قبل در خانواده بهره‌مند نخواهند بود اما تنها نیز نخواهند ماند.

خوکردن با فرزندان مجازی

برای خیلی از والدین دانستن این‌که بچه‌ها دورهم خوش هستند حتی اگر دور از آنها باشند تسلی دهنده است. امروز می‌توان از طریق وب‌کم این امکان را فراهم کرد که حسی از دور هم بودن را خانواده‌هایی که نزدیک هم نیستند تجربه کنند. اما از طریق تکنولوژی شبیه تله‌کنفرانس فراتر از این هم می‌شود توقع داشت.

در این سیستم سالمندان می‌توانند با استفاده از یک دوربین و یک صفحه تلویزیونی در کنار سایر اعضای فامیل‌شان باشند.

بتازگی یک شرکت کامپیوتری سیستم جدیدی به نام​ شام خوردن مجازی در کنار خانواده طراحی کرده است که به سالمندان و سایر اعضای خانواده‌شان این امکان را می‌دهد که با هم و در کنار هم شام و یا ناهار را میل کنند، ولی با یک حضور مجازی.

در این سیستم، مادربزرگ یا پدربزرگ که به تنهایی در یک شهر زندگی می‌کنند، پشت میز غذا می‌نشینند، در این لحظه این سیستم به شکل خودکار فعال شده و با یک زنگ به فرزند آنها که در شهری دیگر همراه خانواده‌اش زندگی می‌کند، خبر می‌دهد.

اعضای خانواده در منزل خود دور میز غذا جمع می‌شوند و صدا و تصویر آنها از یک تلویزیون LCD بزرگ که در مقابل میز غذای پدربزرگ یا مادربزرگ نصب شده است پخش می‌شود. در منزل پسر این سالمند فقط یک دوربین و میکروفن کوچک نصب شده است که صدا و تصویر اعضای خانواده را برای پدر بزرگ یا مادر بزرگ می‌فرستد.

این روش می‌تواند به سالمندان تنها​ که اشتهایی برای غذا خوردن ندارند کمک کند و تاحد زیادی دلتنگی آنها را رفع کند اما لازمه اش این است که خانواده فرزند نیز پرمشغله نباشند و در زمان گرسنگی سالمند حاضر باشند دور هم جمع شوند.

استفاده از این سیستم در کشورهای اروپایی و آمریکایی، ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار هزینه برمی‌دارد.

مسئولان این شرکت در تلاش هستند که شرکت‌های بیمه، هزینه استفاده از این سیستم را برای سالمندان تقبل کنند تا سالمندان بیشتری بتوانند با استفاده از آن اوقات تنهایی خود را در کنار اعضای خانواده‌شان که از آنها دورهستند، بگذرانند.

البته ناگفته نماند که در بعضی از کشورها بیمه هنوز پرکردن دندان سالمند را تقبل نمی‌کند چه رسد به استفاده از این تکنولوژی !

زندگی در خانه‌های هوشمند

ارتباط تنها یکی از معضلاتی است که​ تکنولوژی می خواهد آن را برای شما حل​ کند. شما قرار است در آینده در خانه‌های هوشمند زندگی کنید.

محققان معتقدند تکنولوژی هوشمند در آینده به سالمندان در تنها زندگی کردنشان کمک می‌کند.

به نقل از خبرگزاری آلمان، با استفاده از این تکنولوژی برای مثال سنسورهایی در فرش‌ها تعبیه می‌شود که افتادن فرد را بر روی خود تشخیص می‌دهد.

بنا بر این گزارش، گازهای الکتریکی و پریزهای برق با تکنولوژی هوشمند بعد از ترک کردن خانه به طور اتوماتیک خاموش می‌شوند و سیستم‌های تله مونیتورینگ فشار خون یا ضربان قلب سالمندان را به طور مداوم بدون نیاز به مراجعه نزد پزشک کنترل می‌کنند.

همچنین، به گفته محققان وزارت علوم و فناوری آلمان با کمک پیشرفت تکنولوژی‌های هوشمند سالمندان در آینده می‌توانند به راحتی و به تنهایی زندگی کنند. اما همه می‌دانیم سلامتی و دوری از حوادث تنها نیاز سالمندان آینده نخواهد بود.

تکنولوژی ابزاری برای پرکردن تنهایی

به هر حال عمده مشکلاتی که افراد مسن با آن مواجه هستند مشکلات محیطی است. تکنولوژی نقش مکملی در جهت پیشرفت محیط فیزیکی و اجتماعی یک فرد سالمند دارد.

تکنولوژی سالمندی جبرانی برای کمبود ناتوانایی‌های افراد مسن است. بکارگیری طراح‌ها و روش‌ها می‌تواند کمبودهای حسی و درکی را تعدیل نموده و قدرت تحرک را جایگزین نماید. هدف دیگر آن فراهم کردن فرصت‌هایی برای شغل، اوقات فراغت و فعالیت‌های اجتماعی است.

باتوجه به افزایش تکنولوژی‌های اجتماعی و سیستم‌های کامپیوتری، تکنولوژی سالمندی می‌تواند به بهبودی فیزیکی افراد مسن حمایت‌های تکنیکی نماید و بهداشت و سلامت آنها را تضمین کند. با بکارگیری تکنولوژی مناسب می‌توان بیماری​ها و ناتوانی‌های عملی را کاهش داد.

به این ترتیب با تکنولوژی سالمندی می‌توان استقلال را در سالمندان افزایش داد. طراحی روشنایی محیط، وسایل تحرک و فعالیت‌های روزمره زندگی نمونه‌هایی از تکنولوژی سالمند هستند.

سالمندان مشتریان بازار تکنولوژی

به گزارش آسوشیتدپرس در حالی که تقریبا ۲۲ درصد جمعیت ژاپن از هم‌اکنون ۶۵ سال یا بیشتر دارند، شرکت‌های تجاری به دنبال فروختن کالاهایی از ماشین‌هایی که می‌توان براحتی سوار آنها شد تا تختخواب‌های با کنترل راه دور به آنها هستند و براساس آمار منتشرشده در سال ۲۰۰۶ بازار این محصولات در ژاپن به ۱٫۰۸ میلیارد دلار رسیده است.

در یک اجلاس مراقبت خانگی و بازتوانی که در توکیو برگزار شد، برخی از چنین محصولاتی به نمایش درآمد.از جمله یک روبات تغذیه کننده به نام My Spoon که به افراد سالمند و ناتوان کمک می‌کند تا با یک بازوی چرخان که بر روی آنها قاشق و چنگال سوار می‌شود، غذا بخورند.

دانشگاه علوم توکیو یک لباس عضلانی لاستیکی و نایلونی اختراع کرده است که با حمایت کردن از بخش بالایی تنه، بازوها و شانه‌های سالمندان را فعال نگه می‌دارد.

محصول دیگر یک صندلی چرخدار هوشمند است که برای رساندن فرد به مقصد از GPS استفاده می‌کند و دارای حسگرهایی است که چراغ‌های قرمز را شناسایی و وسیله را متوقف می‌کند.

یک صندلی چرخدار دیگر به دستورات شفاهی فرد مانند جلو، عقب، راست و چپ پاسخ می‌دهد.

همچنین ماشین‌هایی طراحی شده‌اند که نشستن افراد روی صندلی چرخدار یا افراد دچار مشکل در راه رفتن آنها به سادگی صورت می‌گیرد با این شعار که:این ماشین از دختر شما هم صبورتر است.

پس می‌توانید امیدوار باشید اگر در آینده فرزندان دلسوزی در اطرافتان نبود زندگی‌تان سرشار از روبوت‌های صبور و مهربان باشد! (جام جم – ضمیمه چاردیواری)

ماندانا ملاعلی