سخن گفتن شاعران در لفافه چهره‌ای عبوس از ادبیات ساخت

۲۹خردادماه،

شاعران همواره در لفافه سخن می‌گفتند و این در لفافه سخن گفتن سبب در نیافتن مقصود اصلی شاعر توسط مردم شد.

باشگاه خبرنگاران_ادبیات از ابتدا در میان طبقه تحصیل کرده بود و همین ایراد بر ادبیات وارد شد دلیلی برای نشان دادن چهره‌ای عبوس از ادبیات وجود ندارد برای آن دسته‌ای که معتقد بر چهره‌ای عبوس و گرفته در ادبیاتند باید بگوییم دلایل متعددی دارد.
دلیل عمده آن این است که هیچ گاه شاعران بنابر دلایلی سخن خود را صریح و بی‌پرده عنوان نکردند همواره در لفافه سخن می‌گفتند این در لفافه سخن گفتن سبب در نیافتن مقصود اصلی شاعر توسط مردم شد.
شاعران برای بیان مسائل ناچار به این قانع شدند که تنها عده‌ای گفته آنان را دریابند و شاید گمانشان این بود که آن عده منظور شاعر را به باقی جامعه منتقل می‌کنند.
این چهره عبوس گاهی بازتر به نظر می‌رسید آن هم در هنگامی که با حافظ و سعدی روبرو می‌شدند هر چند گفته آنان را در نمی‌یافتند.
شیوایی و روانی کلامشان، شعرشان را دلپذیر می‌ کرد و این است که حافظ بیان کننده ضمیر مردم و سعدی شیرین سخن شد این چهره عبوس تا امروز ادامه دارد.
فکر نمی‌کنید باید این چهره را از ادبیات کشورمان زدود و شاعر نه بنابر یک قرار داد تاریخی بلکه جز از سر ناچاری این چهره را به خود نگیرد./ص


یادداشت از : محدثه محمدپور


باشگاه خبرنگاران
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.