هادی رضایی سرمربی تیم ملی والیبال نشسته ایران در گفت و گو با خبرآنلاین از جلسه مهمی سخن گفت که صبح پنجشنبه در محل تمرینات این تیم با مسئول توسعه فنی ورزش معلولان در آسیا برگزار شد. او در این باره می گوید:« صبح پنجشنبه آقای بروکلی لی مسئول مالزیایی والیبال نشسته آسیا که به عنوان مدرس در دوره مربیگری پیشرفته تهران شرکت کرده بعد از بازدید از تمرینات تیم ملی والیبال نشسته کشورمان ، نشستی داشت با مسئولان کمیته پارالمپیک ایران. آقای لی غیر از سمتی که در والیبال نشسته آسیا دارد ، مسئول بخش فنی و توسعه پارالمپیک آسیا هم هست. او تاکید داشت با توجه به پیشرفت های فراوان ورزش معلولان کشورمان ، ایران می تواند نقش مهمی در توسعه دیگر کشورهای آسیایی داشته باشد و مسئولان کشورمان هم ضمن استقبال از این پیشنهاد ابراز علاقه کردند تا مدرسان ایرانی در پیشرفت این ورزش به دیگر کشورهای آسیایی نقش داشته باشند. ما در همه رشته های معلولان مدرسان بین المللی خیلی زیادی داریم که می توانند باعث پیشرفت این ورزش در قاره شوند و بی شک رشد کلی ورزش آسیا از این نظر که همسایگان مان را تبدیل به رقبایی جدی می کند در توسعه ورزش ملی خودمان هم نقش شایانی خواهد داشت.»
اما در آستانه پارالمپیک از رضایی درباره تیمش و مدال خوشرنگ طلایی که همه انتظارش را می کشند ، پرسیدیم که پاسخ داد:« در ورزش نمی توان قول مدال داد. بدون شک ما لایق ترین تیم برای قهرمانی هستیم. بچه های ما ۱۴ ماه است که دارند تلاش می کنند. می خواهیم قهرمان باشیم اما حقیقت این است که در همه جای دنیا حضور در المپیک یک افتخار است اما برای تیم من حتی دومی هم یعنی شکست. این انتظار بالا ، بزرگترین رقیب ماست . حتی سخت تر از رقیبانی مثل مصر ، آلمان و بوسنی و … رسانه ها بقدری از ما انتظار مدال طلا دارند که گاهی واقعا می ترسیم. انتظار ما این است که اگر این قدر همه روی مدال ما حساس هستند در زمان اعطای جوایز هم مدال تیمی ما نصف مدال ورزشکاران انفرادی محسوب نشود چون ما تقریبا تنها تیمی هستیم که معمولا مدال می گیریم و واقعا موفقیت در کار تیمی به مراتب دشوار تر از موفقیت در ورزش های انفرادی است چون نیاز به هارمونی و انسجام گروهی دارد.»
رضایی در پاسخ به این سئوال که والیبال نشسته ما را همه در سالهای رویایی اش با جانبازانسرافراز می شناختند ، گفت:« سال ها از جنگ گذشته و اگر مثلا یک جانباز ۱۸ ساله را هم در سال پایان جنگ داشتیم ، الان دیگر بیش از ۴۰ سال داشت و برای قهرمانی در پارالمپیک ، کار دشواری داشت. تیم ما را الان بازیکنان معلول تشکیل داده اند اما در کادرفنی مان هنوز از قهرمانان سرافراز سال های دفاع مقدس داریم و بسیاری از آن نسل طلایی الان سالهاست که کار تعلیم و تربیت معلولان را برای تیم ملی بر عهده گرفته اند و در سنگر دیگری به کشورشان خدمت می کنند. بی شک آنها پاسداران گمنام این سال های ورزش معلولین کشورمان هستند.»
۴۱۴۱
دانلود
خبرآنلاین