جام جم آنلاین: نیکلا سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شکست خورد و به جمع دیگر سران کشورهای بحران زده اروپایی که از زمان شروع بحران اقتصادی سال ۲۰۰۹ از قدرت کنار رفته‌اند، پیوست.در نهایت “نیکلا سارکوزی” با شکست شب گذشته خود تازه ترین مهره شکست اروپای بحران زده است. “فرانسوا اولاند” توانست با چهار درصد آراء بیشتر، سارکوزی را که دیگر مردم به سیاستهای وی اعتمادی نداشتند کنار بگذارد.
به گزارشممتازنیوز،آسوشیتدپرس در گزارشی به قلم “دانیل وولیس” نوشت: در این گزارش به آن دسته از سران اروپایی که از زمان آغاز بحران اقتصادی اروپا از سمت خود کنار رفته اند نگاهی اجمالی انداخته است.
اسپانیا: افزایش حباب قیمت املاک و مستغلات در اسپانیا باعث کاهش اعتماد به دولت سوسیالیست این کشور که هیچ تمایلی به پذیرش مشکلات این کشور ندارد، شد. معدود اخبار خوش اقتصادی در این کشور به عنوان دستاویزی برای نشان دادن بهبود اقتصادی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. اقدامات اشتباه مورد تصویب قرار می‌گیرند. بیکاری افزایش پیدا می‌کند. سوسیالیست‌های حامی خوزه لوئیز رودریگز زاپاترو در انتخابات نوامبر ۲۰۱۱ از عرصه سیاسی اسپانیا محو می‌شوند؛ ماریانو راخوی محافظه‌کار تصدی امور را در دست می‌گیرد.
ایتالیا: سیلویو برلوسکنی رهبر کهنه کار ایتالیا که به انجام هر خلافی از رسوایی جنسی تا فساد مالی متهم است، سرانجام در نوامبر ۲۰۱۱ از قدرت کنار می‌رود. سرمایه گذاران اعتماد خود را به توانایی وی در ایجاد رشد اقتصادی و کنترل بدهی‌ها از دست می‌دهند. این پایان یک دوره سیاسی است. ماریو مونتی یکی از اعضای سابق کمیسیون اروپا به عنوان جانشین وی و هدایت دولت ایتالیا تا انتخابات سال ۲۰۲۴ معرفی میشود.
انگلیس: گوردون براون به عنوان رئیس حزب کارگر در انتخابات ماه مه ۲۰۱۰ شکست می‌خورد؛ دیوید کامرون رهبر حزب محافظه کار ریاست یک دولت ائتلافی را برعهده می‌گیرد. براون قبل از جانشینی تونی بلر در سال ۲۰۰۷ به مدت یک دهه وزیر دارایی انگلیس بود.
ایرلند: برایان کوئن که پس از حضورش به عنوان وزیر دارایی، در سال ۲۰۰۸ نخست وزیر ایرلند شد، حتی مجددا در انتخابات شرکت نمی‌کند. وی چند هفته قبل از انتخابات فوریه ۲۰۱۱ از رهبری حزب «فیانا فیل» کناره گیری می‌کند. این کناره گیری به حزب وی کمکی نمی‌کند و این حزب دچار بدترین شکست تاریخ خود میشود. کوئن در دوران بحران بانکی ایرلند و ترکیدن حباب قیمت مسکن در این کشور وزیر دارایی بود.
یونان: جورج پاپاندرئو رهبر سوسیالیست‌های یونان در اکتبر ۲۰۰۹ پس از پیروزی برابر محافظه کاران به قدرت رسید و متعهد شد که این کشور را از اوضاع اقتصادی نابسامان دور کند. دو سال بعد و در اوج بدترین بحران مالی یونان از زمان جنگ جهانی دوم، معاونان پاپاندرئو وی را مجبور به کناره گیری کردند، زیرا پاپاندرئو اعلام کرد، وامی را که یونان به سختی موافق به دریافت آن شده بود، به همه پرسی خواهد گذاشت و دریافت آن را با ابهام مواجه کرد. پاپاندرئو جای خود را به لوکاس پاپادموس نخست وزیر موقت این کشور داد.
پرتغال: پرتغال یک ماه پس از آنکه یک وام ۷۸ میلیارد یورویی درخواست کرد، دولت سوسیالیست چپ میانه خوزه سوکراتس در انتخابات ژوئن ۲۰۱۱ از قدرت کنار رفت. مردم پرتغال نگران یک دهه رشد اقتصادی ضعیف و ناتوانی در مدرن سازی کشور و فرو رفتن در بحران بدهی بیشتر بودند.
دانمارک: دولت راست میانه دانمارک در ماه سپتامبر ۲۰۰۱ قدرت را از دست داد که بخشی از آن به دلیل نارضایتی مردم از سیاستهای ریاضت اقتصادی در بحبوحه بحران بدهی بود. یک ائتلاف چپ میانه جانشین دولت دانمارک شد.
فنلاند: پس از انتخابات ماه ژوئن و به دنبال افزایش حمایت‌ها از ملی‌گرایان مخالف اعطای وام به کشورهای بحران زده منطقه یورو، دولت فنلاند شکل جدیدی به خود گرفت و یک ائتلاف محافظه کار متشکل از جناح‌های راست و چپ برای جلوگیری از ورود حزب ملی گرای «ترو فینز» به قدرت تشکیل شد.
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version