جام جم آنلاین: اگر به سه‌محور تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه از زاویه کلان و راهبردی نگاه کنیم، بی گمان موفقیت چشمگیر در هر سه حوزه با مبحث سوادآموزی و بالا بردن توان علمی کشور بی‌ارتباط نیست.
در واقع با وجود ارتقای سطح علمی نیروهای کار در کشور، زمینه نیز برای رشد و توسعه ملی هموارتر می‌شود.
یعنی تصور کنید وقتی همه تلاشگران عرصه تولید ملی، از سطوح کلان مدیریتی گرفته تا کارگر ساده یک شرکت تولیدی، در پی ارتقای سطح علمی آموخته‌های خود باشند، آنگاه در آن صورت با وجود چنین نیروهای باسواد و کارکشته ای، بسیاری از موانع پیش روی تولید ملی و توسعه فراگیر کشور نیز مرتفع خواهد شد.
اما هنوز هم مطابق آمارهای رسمی، بالغ بر دو میلیون نفر از شهروندان ایرانی سواد خواندن و نوشتن ندارند و پیش‌بینی می‌شود که حداقل ۲۰درصد ایرانیان نیز در زمره «کم سوادان» جای بگیرند.
طبیعی است بسیاری از این شهروندان از جمله نیروهای فعال کشور در عرصه تولید ملی هستند که به هر دلیل نتوانسته‌اند درس بخوانند؛ حال در چنین اوضاعی اگر بگوییم که محو بیسوادی و تلاش برای بالا بردن توان علمی این گروه از جامعه، مستقیما بر افزایش کمی و کیفی تولید ملی و توان صنعتی کشور تاثیر مستقیم می‌گذارد، سخن بیراهی نگفته ایم.
در واقع افزایش نیروی کار باسواد و دانش‌آموخته، علاوه بر آن که فضای کسب و کار ایران را به سمت بهره‌وری بیشتر سوق می‌دهد، به طور مستقیم نیز بر فرهنگ‌سازی در جامعه و تربیت علمی‌تر فرزندان نسل آینده تاثیر می‌گذارد.
با وجود آن که اخیرا نیز معاون فرهنگی کمیته امداد امام خمینی (ره) از تلاش برای ریشه‌کنی بیسوادی در میان مددجویان کمتر از ۵۰ سال سن در سال ۹۱ خبر داده است، اما اگر چنین رویکرد عاجل و مثبتی به تمام بیسوادان جامعه تعمیم داده شود، نه تنها نشاط علمی و فرهنگی در جامعه ارتقا می‌یابد، بلکه حتی در یک پروسه کوتاه مدت هم اثرات آن بر رشد اقتصادی کشور قابل مشاهده خواهد بود.
امین جلالوند – گروه جامعه
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version