سومین نشست تخصصی تئاتر کاربردی برگزار شد

سومین نشست تخصصی تئاتر کاربردی برگزار شد

سینماپرس-گروه هفت هنر/ دفتر تئاتر کاربردی مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در سومین نشست تخصصی خود ضمن اجرای نمایش «اینجا همه می شکنند» به بررسی تئاتر آلترناتیو پرداخت.

به گزارش سینماپرس به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری ، علی ظفر قهرمانی نژاد مدیر دفتر تئاتر کاربردی مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در این جلسه که با حضور علاقه مندان و هنرمندان در تماشاخانه ماه حوزه هنری برگزار شد ضمن تشریح تاریخچه تئاتر کاربردی گفت: دو دهه از عمر تئاتر کاربردی می گذرد، تلاش برای توانمند سازی از طریق شیوه های مختلف تئاتر صورت گرفته است، که می توان آن را تئاتر «آلترناتیو» یا «دگرگونه» نامید.

وی افزود: این نوع از شیوه های تئاتر تماشاگران را به کنشگران تئاتر که تاثیر بر جامعه دارند و باعث تغییر می شوند، تبدیل می کند. اما اینک باید پرسید علت به وجود آمدن اینگونه تئاتر چیست؟ و تفاوتش با تئاتر مرسوم چیست؟

در ادامه علی اکبر علیزاد – کارگردان و مدرس تئاتر، در پاسخ به پرسش قهرمانی نژاد گفت: تئاتر آلترناتیو یا دگرگونه زمانی پا به عرصه وجود می گذارد، که تئاتر رسمی نیاز های اجتماعی – سیاسی جامعه را نمی تواند تامین کند، و این فقط مختص کشورهای جهان سوم نیست و در اروپا هم این تئاتر متولد شده و به رشد خود ادامه می دهد.

وی در تعریف تئاتر آلترناتیو و تفاوتش با تئاتر رسمی گفت: تئاتری که دولت هزینه آن را تامین می کند، پس در آن دستور و سانسور وجود دارد، پس بدین ترتیب، تئاتر آلترناتیو از شر محدودیت ها خلاص می شود، و تئاتر محدود شده را تغییر می دهد.

علیزاد سپس در پاسخ به این پرسش که چه ضرورتی برای تئاتر آلترناتیو در جامعه امروز وجود دارد، پاسخ داد: جواب این سوال بسیار واضح است، به علت وجود معضلات اجتماعی متعددی که در سطح خانواده ها در ایران وجود دارد، می توان با تقسیم بندی این مشکلات به مشکلات کوچک تر مانند شکاف میان نسل ها ، به نیازی پاسخ گفت که تئاتر رسمی نمی تواند پاسخگوی آن باشد.

وی ادامه داد: تئاتر رسمی به نوعی تبدیل به یک تئاتر سرمایه مدار تبدیل شده است و هر کسی که می تواند از پس هزینه سنگین آن برآید به تماشای تئاتر می رود، و به طور تقریبی قشری مخاطب تئاتر می شود که که کمتر معضل دارد و به اینگونه تئاتر بی مصرف می شود.

این کارگردان تئاتر افزود: مخاطب تشنه تئاتر به ناچار به سمت تئاتر آلترناتیو می رود، تئاتری که دیگر به او نمی گوید که مشکلات مخاطب ربطی به او ندارد، و این تئاتر می تواند پاسخگوی پیدا کردن راه حل های جدید برای مشکلات عدیده مردم شود.

علیزاد در پاسخ به این پرسش که چرا استادان تئاتر و افراد آکادمیک تئاتر آلترناتیو را قبول ندارند، پاسخ گفت: به این خاطر که این تئاتر شکل وحشی و رام نشده هنر است که می تواند هنجار ها و پیش فرض ها را تغییر دهد، و این به تغییر انسان ها می انجامد که برای عده ای این تغییرات مطلوب نیست و برای آنها به نوعی زنگ خطر از دست رفتن جایگاهشان است.

وی در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: دانشگاه ها و مراکز آکادمیک اینگونه تئاتر را آموزش نمی دهند، و چنین مرسوم شده است که تئاتر یعنی همین تئاتر رسمی، به این صورت بسیاری از فرصت ها از دست می رود و عده ای فقط به دنبل نابودی تئاتر آلترناتیو هستند، زیرا برای آنها بسیار سخت است که جایگاه خود را در تئاتر ازدست بدهند.

وی افزود: معیار اصلی اینگونه از تئاتر تغییر ذهن است، و وظیفه دارد که پیش فرض ها را از بین ببرد، و یک تخیل را تبدیل به یک واقعیت ذهنی و عینی کند.

علیزاد در پاسخ به این پرسش که تئاتر آلترناتیو فقط یک مکانیزم برای فرهنگ سازی است یا هنر، پاسخ گفت: به علت خلاقه بودن و وجود عنصر خلاقیت و نوآوری در این گونه تئاتر می توان آنرا ترکیبی از هنر و فرهنگ سازی دانست، همانگونه که بسیاری از شیوه های تئاتر آموزشی و پداگوژی نیز عناصر هنری را به همراه دارند.

وی افزود: در پاسخ به استفاده از چهره ها و ستارگان در تئاتر آلترناتیو باید بگویم که این کار زیاد درست نیست،اگر قرار باشد که مخاطب برای چهره ها به دیدن تئاتر آلترناتیو بیاید که دیگر معنای واقعی این تئاتر که تغییر و ایجا تفکر است پوچ و تهی می شود، و این خود تئاتر آلترناتیو است که باید چیزی برای جذب داشته باشد.

در پایان علیزاد با اشاره به به این موضوع که تئاتر آلترناتیو بنا به موقعیت های زمان و مکان و موقعیت تغییر می یابد، افزود که گاهی یک تِم خاص و گاهی مکانی با یک فرهنگ و موضوعیت خاص تعیین کننده معضل مورد نظر ما برای نمایش آن است.

انتهای پیام/ح.گ/ن.ف

انتهای خبر / خبرگزاری سینمای ایران/ کد خبر ۳۵۴۸۸