شفیعی کدکنی: به فرهنگستان ادب اعتقادی ندارم / به جوانان حق می‌دهم

به گزارش خبرآنلاین، این استاد ۷۳ ساله  دانشگاه که در حوزه‎های مختلفی از جمله سرایش شعر، نقد ادبی، پ‍‍ژوهش و تصحیح متون کارنامه پر باری دارد، اهل مصاحبه کردن نیست و معمولا کم در مجامع مختلف سخنرانی می‌کند.

شاعر مجموعه‌هایی چون «در کوچه باغ‌های نیشابور»، «بوی جوی مولیان»، «هزاره دوم آهوی کوهی» و … که به تازگی از سفر آمریکا بازگشته، راهی مشهد شده بود تا در جلسه پیش‌دفاع دکترای سلمان ساکت  شرکت کند.

این جلسه در محل کتابخانه‌ قطب علمی فردوسی‌شناسی دانشکده‌ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد و در آن شفیعی کدکنی در مورد مسائل مختلفی سخن گفت.

پرهیز شفیعی کدکنی از مصاحبه و سخنرانی باعث شد تا چندی پیش انجمن شاعران ایران برای راه‌اندازی شب «م. سرشک» (تخلص شفیعی کدکنی) فراخوانی را منتشر کند و از علاقمندان او بخواهد که با نگارش هزار نامه از این چهره مطرح ادبیات ایران بخواهند که در این مراسم حاضر شود و شعر خوانی کند.(اینجا) 

«با چراغ و آینه» و «حالات و مقامات م . امید» آخرین آثاری است که از او منتشر شده است.

 گزیده ای از صحبت‌های شفیعی کدکنی به نقل از ایسنا بدین شرح است:

 
– خوشحالیم که همت بلند دکتر ساکت ختم به تصحیح آبرومند «کیمیای سعادت» غزالی می‌شود و امیدواریم که این روند ادامه پیدا کند.

-دانشکده‌ ادبیات دانشگاه فردوسی متوجه عمل مخاطره‌آمیز تصحیح متون است و می‌داند که یک تصحیح خوب، کار بسیار زمان‌بر و سختی است. امیدواریم که این تلاش ختم به این بشود که مخاطبان ادبیات شاهد یک تصحیح خوب باشند.

– در فکر جوانان، کار تصحیح، یک کار قدیمی است؛ اما امروز در دنیا بزرگ‌ترین مراکز پژوهشی مشغول تصحیح متون قدیمی از کتب افلاطون و ارسطو تا آثار نویسندگان قرن ۲۰ که آثارشان دچار نقص شده، هستند و این نشان‌دهنده‌ی اوج اهمیت این موضوع است.

-یک نوع دلزدگی نسبت به سنت در ذهن جوانان ما هست که من نیز به آن‌ها حق می‌دهم و معتقدم که جوانان باید در حرکت فرهنگی جامعه‌ ما به سمت مدرنیته حرکت کنند. اما هر نوع حرکت به‌سمت مدرنیته مستلزم شناخت درست از سنت است و هنگامی که با یک متن غلط روبه‌رو هستیم، نمی‌توانیم از هیچ‌کدام از علوم جدید و متجددانه‌ ادبی در آن بهره بجوییم.

 -من به کسانی که فکر می‌کنند تصحیح متن یک کار سنتی و قدیمی است، یادآور می‌شوم که حرکت به سمت مدرنیته به جز از طریق شناخت منابع اصلی و سنتی ادبیات امکان‌پذیر نیست.

-کسی با اطلاعات و شناخت بدیع‌الزمان فروزانفر از ادبیات، تاکنون وجود نداشته است و همه به اشراف او به همه ابعاد ادبیات اذعان می‌کنند و مطمئنا تاکنون بهتر از او نداشته‌ایم.

 -با این وجود، کسانی که شرایط تصحیح «دیوان شمس تبریزی» را دارند، این کار را بکنند و هنگامی که چنین اثری جای تصحیح مجدد دارد، سایر آثار به عبارت اولا جای تصحیح دارند.

– تصحیح کامپیوتری متون کار بزرگی است که می‌توان انجام داد؛ زیرا کامپیوتر نه خسته می‌شود و نه عصبانی و خطاپذیری بسیار پایینی دارد و ما بایستی به صورت جدی از این مقوله بهره بگیریم.

– هیچ متنی برای ابد بی‌نیاز از تصحیح نیست و هر کسی که آمادگی دارد، می‌تواند کارهایی را که من تصحیح کرده‌ام، مجددا تصحیح کند؛ زیرا همه متون ادب فارسی نیازمند بازتصحیح هستند.

 – شفیعی کدکنی با بیان این‌که به فرهنگستان ادب اعتقاد خاصی ندارد، گفت: اما این فرهنگستان بایستی رسم‌الخط ثابتی را مانند رسم‌الخط استاد مجتبی مینوی در تحریر «کلیله و دمنه» وضع کند؛ زیرا این رسم‌الخط با دقت خاصی تدوین شده است و با این کار همه می‌توانند از آن استفاده کنند و معایب رسم‌الخط فعلی از بین می‌رود.

۵۷۲۴۴

دانلود   دانلود


خبرآنلاین

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.