جام جم آنلاین: متخلفان بار دیگر جان پاسبانان محیط زیست کشور را نشانه رفتند. در منطقه حفاظت شده شیدا در استان چهارمحال و بختیاری تعقیب و گریز متخلفان به درگیری و در نهایت شلیک به سوی محیط‌بانان منجر شد. تاسفبارتر آن که درگیری در شب بعدی نیز تکرار شد و متخلفان با تفنگ دوربین‌دار مستقیما به سوی محیط‌بانان شلیک کردند.
شب نخست محیط‌بان علی‌اصغر احمدی از ناحیه گونه (صورت) مورد اصابت ترکش سنگ قرار گرفته و مجروح شد و همکارش محیط‌بان مرتضی سورانی- که یک گلوله از زیر بازویش گذشته و گونه و چشمش مورد اصابت ترکش حاصل از برخورد گلوله به سنگ قرار گرفت- شبانه به بیمارستان منتقل و بازویش مداوا شد، او در حال حاضر به دلیل پارگی قرنیه چشم به اصفهان منتقل شده است.
محیط‌بانان نیمه‌شب از کوه پایین آورده شده و عملیات جستجو برای شناسایی متخلفان توسط نیروهای محیط‌زیست و با همکاری نیروی انتظامی ادامه یافت.
با این حال به فاصله یک روز از زخمی شدن دو محیط‌بان در منطقه حفاظت شده شیدا، باردیگر این منطقه شاهد درگیری محیط‌بانان با شکارچیان متخلف بود. چنانکه گروهی شکارچی متخلف با حضور در منطقه شیدا، قصد شکار غیرمجاز داشتند که با واکنش محیط‌بانان منطقه از شکار بازماندند و متواری شدند.
درگیری که تا ساعت پنج بامداد به طول انجامید، به تیراندازی مستقیم به طرف محیط‌بانان منجر شد، اما در این درگیری هیچ یک از محیط‌بانان دچار جراحت خاصی نشده و در نهایت متخلفان متواری شدند.
شهرام احمدی، فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست استان چهارمحال و بختیاری که خود در صحنه حضور داشت گفت که به‌رغم متواری‌شدن متخلفان، موفق به شناسایی آنها شده‌اند و این متخلفان بزودی با همکاری نیروهای انتظامی استان دستگیر خواهند شد.
به گفته او متخلفان درگیری شامگاه شنبه نیز شناسایی شده‌اند.
آن‌گونه که فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست استان چهارمحال و بختیاری گفته، در درگیری یکشنبه متخلفان مجهز به «اسلحه نظامی دوربین‌دار» بودند و از فاصله نزدیک اقدام به تیراندازی مستقیم به محیط‌بانان کرده‌اند: فاصله آنقدر نزدیک بود که یکی از این متخلفان از فاصله حدود چهار ـ سه متری به طرف ما تیراندازی کرد که تیر به چراغ قوه‌ای که در دست من بود برخورد کرد.
آموختنی‌های بسیاری در این داستان همیشگی حمله متخلفان به محیط‌بانان هست. مردانی که از سویی شرایط رفاهی و کاری مطلوبی ندارند. شیفت پرسنل محیط‌بانان با هیچ قاعده و قانونی هماهنگی ندارد. شیفت کاری این محیط‌بانان به صورت شش شبانه‌روز کار و حضور در منطقه و سه شبانه‌روز استراحت تعریف شده است.
محیط زیست نیز به دلیل کمبود نیروی پرسنلی چاره‌ای ندارد. فشار عملا روی دوش محیط‌بانان و پرسنل اجرایی است. در نهایت برآورد می‌شود که ساعت کاری مفید یک محیط‌بان به هفته‌ای ۱۱۲ ساعت می‌رسد.
از سوی دیگر ردیف‌های دریافتی و حقوق و مزایای ایشان تعریفی ندارد در حالی که سختی کاری که در احکام کاری محیط‌بانان هست اصلا قابل مقایسه با مشاغل دیگر نیست.
مشکل دیگر در حوزه محیط‌بانی بحث آموزش است. بسیاری از محیط‌بانان با وجود تعهد، دلسوزی و تجربه‌ای که دارند در مواردی نیاز به آموزش دارند.
بخصوص در حوزه قوانین و مقررات بویژه قانون حمل و به‌کارگیری سلاح می‌توان آموزش دید و این از مواردی است که محیط‌بان باید حتما آموزش ببیند.
به این ترتیب در عملکرد محیط‌زیست اولویت آموزش باید اول از خود سازمان یعنی از محیط‌بانان و پرسنل باشد و بعد به سراغ اقشار مختلف جامعه برود.
مباحث قانونی نیز از مسائل مهم پیش روی محیط‌بانان است و نیاز به‌روزآمدسازی این قوانین بویژه در اتفاقاتی که در سال‌های گذشته رخ داده و همچنان نیز شاهد آن هستیم بیشتر احساس می‌شود.
قوانین مرتبط با این موضوع مثل قانون صید و شکار، قانون حفاظت و بهسازی و قانون توزیع عادلانه آب‌ها موجود است، اما جای قانونی که پشتیبان محیط‌بان باشد همچنان خالی است.
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version