شهرداری خیابانی را کشت تا خوشگلش کند

به گزارش تفسیری گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران iبه نقل از نامه نیوز، شوشتری، مدیر عامل سازمان بسیارزیباسازی شهرداری تهران در حالی می‌گوید اهالی از انجام این پروژه خرسندند، که شب‌ها در این محدوده تقریبا اتوبوسی یافت نمی‌شود و مردم برای سواری سوار شدن هم از سر و کول هم بالا می‌روند. آنهایی هم که ماشینی گیر می‌آورند راه راست‌شان را باید iبه سمت iبهارستان کج نمایند و مسیر نیم ساعته را یک ساعت و نیم طول در ترافیک بگذرانند.

مجتبی عبداللهی معاون خدمات شهری شهرداری تهران پیش از این گفته بود که تا هفته اول آبان این پروژه همه می گردد و امروز مدیر عامل سازمان بسیارزیباسازی این تاریخ را iبه اواخر آبان انداخته است. کار تا آنجا بالا گرفته است که اواخر مهرماه قالیباف اعلام نمود کمیته‌ای متشکل از معاون ترافیکی شهردار، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی (سردار رحیمی) و خودش مسئولیت بررسی مشکلات ترافیکی و سایر مشکلات این طرح را بر عهده بگیرند.

حالا هم قرار است ۸۰ مغازه‌دار شغل شان را عوض نمایند چون با شان این پیاده‌راه نمی‌خواند. پیاده‌راهی که iبه نقل از حمزه شکیب، عضو شورای شهر تهران شهرداری آن را خودسرانه اجرا نموده و در حالی است که خود شکیب iبه واسطه شکایت های اهالی فروردین امسال نامه ای برای شهرداری فرستاده و خواسته جلوی این پروژه را بگیرد.

البته این طور که شوشتری گفته، با اجرای پروژه  ۱۷ شهریور آلودگی صوتی و محیطی کاهش پیدا نموده است و پیش‌بینی می‌شود مشکلات شهروندان iبه سریعی مرتفع شود. اما باید دید که سبب ساخت چنین خیابانی چیست و اصولا شهرداری چه قدر حق دارد ساختار سنتی و اصیل یک خیابان را برهم بزند و اینکه کاهش بار ترافیک این محدوده چه باری را بر گرده خیابان‌ها و کوچه های اطراف می گذارد؟

شهرداری قرار است پس از این پروژه سراغ خیابان انقلاب برود و البته شکیب هم می گوید: در بودجه شورا برای ساماندهی معابر خاص شهر تهران از جمله میدان تجریش، انقلاب و شهدا بودجه تخصیص یافته است ولی برای پیاده‌روسازی اشاره‌ای نشده است. باید دید که آیا شهرداری می خواهد خیابان انقلاب را هم سنگ فرش کند و یا اینکه همان طور که همه می دانیم قرار است کتاب فروشی ها را از این منطقه منتقل کند.

مسلما شهرداری در تهران کارهای ارزنده ای انجام داده است، اما اجرای طرح هایی چنین اول از همه نیازمند همراهی شهروندان است. برای اینکار تنها تابلو عذرخواهی کافی نمی باشد. iبهتر بود مسیرهای جایگزین iبهتری طراحی می شد و اصولا پیاده راه نمودن چنین خیابان شلوغی تبعات منفی بسیاری دارد. باید دید که آیا شهروندان در این محدوده از شهر که آلودگی و تراکم آن هم کم نمی باشد آیا تمایلی iبه پیاده روی دارند و آیا خود شهرداری می تواند بودجه های حوزه حمل و نقل عمومی اش را از دولت وصول کند؟ این گونه است که طرح هایی چنین، بیشتر iبه حرکات نمایشی شهرداری شبیه می گردد. نمایشی که در آن معبر را می کشند تا خوشگلش نمایند