صدای بی صدا

گروه سینما و تلویزیون هنرآنلاین: ۱-علی کسمایی در سال ۱۲۹۴هـ.ش در تهران به دنیا آمد. سال‌های اولیهٔ زندگی و دبستان را همراه با خانواده در مازندران و گیلان گذراند. سپس به تهران رفت و در رشتهٔ علوم سیاسی از دانشگاه تهران لیسانسیه شد.

۲-از سال ۱۳۲۵ به عنوان نویسنده و مترجم در روزنامه‌های مختلفی مشغول کار بوده و سردبیری روزنامه‌های معتبری مانند اطلاعات، مهرایران، عالم هنر و … را به عهده داشته‌است ،علاوه بر این، از دهه ۱۳۲۰ به اخذ پروانهٔ وکالت دادگستری توفیق یافت که پروانهٔ وی اکنون در بخش نمایشگاه اسناد کانون وکلای دادگستری مرکز، نگهداری می‌شود.

۳-کسمایی از سال ۱۳۲۹ با نوشتن فیلم‌نامه شرمسار “به کارگردانی اسماعیل کوشان” به سینمای حرفه‌ای وارد شد. او علاوه بر نویسندگی، در شاخه‌های دیگر سینما مانند کارگردانی و بازیگری نیز فعالیت داشته است. اما عمدهٔ سبب اشتهار کسمایی، به تخصص وی در کار دوبله و مدیریت دوبلاژ بازمی‌گردد.

۴-او از سال ۱۳۳۴ به عنوان مدیر دوبلاژ، به حرفهٔ گویندگی روی آورد و سال‌های متمادی به توسعهٔ فن دوبله و تربیت گویندگان جوان و مستعد اشتغال داشت. کسمایی بر بسیاری از دوبلورهای سرشناس ایرانی سمت استادی دارد. او به سبب پیشینهٔ طولانی، سوابق درخشان و تجربیاتی که در این عرصه داشت، به عنوان پدر دوبلهٔ ایران نامدار شد.

۵-حرف زدن جای بازیگران خارجی آسان نیست اما آواز خواندن و شعر گفتن جای آن ها واقعا سخت است. این ایده علی کسمایی بود که آواز ها را ترجمه کند جای آن ها شعر بگوید تا لذت دیدن فیلم های دو صد چندان شود.

۶-خانه ای کوچک ، در امیر آباد خانه علی کسمایی ود .او هرگز اردواج نکرد و خانه اش پُر بود از کناب هایی که ترجمه کرده بود و فیلم هایی که به واسطه صدا و مدیریت او دوبله شده اند.

۷-همیشه دلش می خواسته ، سفیر شود و شاید کسی به او نگفته که سفیر سواد های بصری ما بوده و هست.

۸- اینکه جلیلوند یک بار به طور آزمایشی چند جمله یی به جای فردین گفت و به دوبلور همیشگی او بدل شد، کار کسمایی بود. اینکه وثوقی فقط دو بار در تاریخ این سینما این فرصت را یافت و غنیمت شمرد که جای خودش حرف بزند، هم “تنگسیر” و هم “گوزن ها”، کار کسمایی بود. او با هوش سرشار یکی از نزدیکانش، دخترکی به نام مهین کسمایی را وارد فضای دوبلاژ و از او حمایت کرد تا نقش های تکرارنشدنی بانوی تکرارنشدنی کمدی رمانتیک، آدری هپبورن را بگوید.

۹-او مدیر دوبلاژ “هزار دستان” بوده است.همان سریالی که در کوران موشک باران چمعه های همه را سرخوش می کرد.

۱۰-در خصوص علی کسمایی ده شماره که هیچ صد شماره هم کسی بنویسد کم است.او صدای بی صدای ایران است و ترجمه معتبر “تنها صداست که می ماند”
 

مارال دوستی

انتهای پیام