صدای «گراهام بل» زنده شد!

ممتازنیوز: محقققان آمریکایی برای اولین بار موفق به شناسایی صدای الکساندر گراهام بل در بعضی از اولین صفحات ضبط صدا شدند.

به گزارش ایسنا، موزه ملی تاریخ آمریکا این صدای ضبط شده را بر روی یک صفحه مومی از سال ۱۸۸۵ کشف کرده که به موزه اسمیتسونین اهدا شده بود.

پیشرفت‌های اخیر فناوری این امکان را فراهم کرده که صفحات صدای ضبط شده برای اولین بار پس از ۱۲۸ سال شنیده شد.

کارشناسان فنی کتابخانه کنگره و آزمایشگاه ملی لارنس برکلی در کالیفرنیا با این موزه همکاری کرده‌اند که بعضی ازاولین صفحات صوتی تاریخ را در اختیار دارد.

محققان توانسته‌اند متن یک صفحه صوتی امضا شده توسط گراهام بل را شناسایی کنند که با یک صفحه صوتی مومی به تاریخ ۱۵ آوریل ۱۸۸۵ مطابقت داشت.

در این صفحه این صدا بگوش می‌رسد که : صدای مرا می‌شنوید، الکساندر گراهام بل.

این صدای ضبط شده تجربی همچنین شامل مجموعه‌ای از ارقام است.

متن یادداشت‌ها در مورد این صداهای ثبت شده در آزمایشگاه بل در واشنگتن ایجاد شده بود. صداهای ضبط شده دیگر از آن زمان شامل اشعاری از شکسپیر است.

در اواخر سال ۲۰۱۱ دانشمندان توانستند برای اولین بار اولین صداهای ضبط شده بل را با فناوری تازهی که صدا را بطور دیجیتالی از شیارهای کوچک داخل صفحه مومی با نور و دوربین سه بعدی می‌خواند، پخش کند.

این دستاورد یک نگاه اجمالی به آزمایشات بر روی صدا و ضبط آن در آستانه عصر اطلاعات که مخترعان جهت تضمین امتیاز ثبت اختراع برای اولین تلفن‌ها و گرامافونها در تقلا بودند، ارائه کرده است.

این صفحات صوتی برای بیش از ۱۰۰ سال بطور بسته‌بندی باقی مانده و تا زمانی که فناوری تازه به آنها اجازه پخش مجدد بدهد، منزوی مانده بودند.

در پائیز ۲۰۱۱ پاتریک فیستر، یک مورخ صوت و رسانه دانشگاه ایندیانا، فهرست جامعی از نمادگذاریها بر روی صفحات و سیلندرها را تدوین کرد که بسیاری از آنها بر روی موم ثبت شده اما ناخوانا بودند.

اسناد نشان داده که یک صفحه مقاوم موم به تاریخ ۱۵ آوریل ۱۸۸۵ که اکنون از روی یک کتیبه مومی رمزگشایی شده، حاوی صدای گراهام بل است.

در روز ۲۰ ژوئن ۲۰۱۲ در کتابخانه کنگره آمریکا تیمی از محققان برای اولین بار در قرن حاضر این صدا را شنیدند.

الکساندر گراهام بل از دهه ۱۸۸۰ تا مرگ وی در سال ۱۹۹۲ مجموعه‌ وسیعی از مواد آزمایشگاهی را به موسسه اسمیتسونین که یکی از اعضای هیات امنای آن بود، اهدا کرد.

موارد اهدایی شامل بیش از ۴۰۰ صفحه و استوانه بود که بل در تلاش برای ضبط صدا مورد استفاده قرار داده بود.

این موزه همچنین صدای پدر این مخترع، الکساندر ملویل بل را در یک صفحه صوتی در سال ۱۸۸۱ شناسایی کرده است. بل این صدا و دستگاه ضبط صوت خود را در سال ۱۸۸۱ برای اجتناب از مناقشات در مورد ثبت اختراع در موسسه اسمیتسونین قرار داد.

توماس ادیسون در سال ۱۸۷۷ بر روی فویل برجسته صدا ضبط کرده بود و بل قصد داشت آنرا ارتقا بخشد. بعضی از پژوهشهای بل بر روی نور و صدا در این دوره به پیش بینی ارتباطات فیبر نوری پرداخته بود.