به گزارش تفسیری ممتازنیوز به نقل از خبر گزاری ایسنا در تاریخ جمعه ۱۲م آبان ۹۱،
دبیرکل خانه پرستار با بیان اینکه متاسفانه علیرغم قوانین متعدد برای حمایت از پرستاران در کشور، شاهدیم که این قانونها عملا اجرایی نمیشوند گفت: به عنوان مثال قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در چهارم تیرماه سال ۸۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، اما پس از گذشت چند سال هنوز آییننامه اجرایی آن تصویب و ابلاغ نشده است که این خود سبب کاهش جذابیت این حرفه و ماندگاری پرستاران در این شغل میشود.
محمد شریفی مقدم با حضور در غرفه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در پنجمین روز از برگزاری نوزدهمین نمایشگاه بینالمللی مطبوعات و خبرگزاریها و در گفتوگو با ایسنا، اظهار نمود: پرستاران اولین گروهی می باشند که بیماران از ابتدا تا پایان درمان خود در بیمارستانها و مراکز درمانی با آنها همراه می باشند.
وی افزود: با این حال علیرغم اینکه این که پرستاری از جمله مشاغل سخت در کشور به شمار میرود، نیروی انسانی آن همواره در معرض انواع بیماریها و فضای روحی نامناسب قرار دارند.
دبیرکل خانه پرستار با اشاره به کمبود پرستار در مراکز درمانی کشور گفت: هماکنون شاهدیم که در بیمارستانها حداقل استانداردها برای پرستاران از نظر کمی و کیفی وجود ندارد و بویژه در کلان شهرهایی مانند تهران هر کمبودی در این زمینه سبب بروز آسیب به مردم خواهد شد.
شریفی مقدم با بیان اینکه شرایط ویژه پرستاران مستلزم نگاه ویژه به آنان است عنوان نمود: متاسفانه علیرغم قوانین متعدد برای حمایت از پرستاران در کشور، شاهدیم که این قانونها عملا اجرایی نمیشوند. به عنوان مثال قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در چهارم تیرماه سال ۸۶ به تصویب رسید و بنا شد شش ماه پس از آن آییننامه اجرایی این قانون نوشته شده و ابلاغ شود، اما علیرغم همهی کارهای کارشناسی و تعریف بیش از ۵۰۰ خدمت پرستاری و شرح وظایف آن، پس از گذشت چند سال هنوز آییننامه آن به اجرا درنیامده است که این خود سبب کاهش جذابیت پرستاری و ماندگاری پرستاران در این شغل میشود.
عضو شورای عالی نظام پرستاری در ادامه خاطر نشان نمود: یکی دیگر از قوانینی که به شکل ناقصی به اجرا درآمد، قانون ارتقای بهرهوری مصوب سال ۱۳۸۹ بود. در این قانون موضوع استخدام ۲۳ هزار پرستار در جهتی کاهش ساعات کاری این قشر زحمتکش مطرح شده بود، اما علیرغم اجرای این قانون، شاهد بودیم که این استخدامها در مسیر تعیین شده به کار گرفته نشدند و هدف اصلی و مهم این قانون که کاهش ساعات کاری پرستاران بود، محقق نشد. همچنین قانون بازنشستگی پرستاران و پنج سال بخشودگی پایان خدمت آنها، علیرغم وجود بیماری در پرستاران نیز اجرا نمیشود و این سبب شده تا اوضاع و احوال پرستاری در کشور روز به روز بدتر شود. رفع این مشکلات ضرورت توجه و نظارت بیش از پیش سیاستگذاران در عرصه بهداشت و درمان و تلاش روزافزون مجریان را میطلبد.
وی در پایان با اشاره به حضور کمرنگ اساتید هیات علمی و پزشکان در بیمارستانهای کشور، عنوان نمود: علیرغم اینکه بر اساس قانون اساتید هیات علمی باید ۵۴ ساعت در هفته و به صورت همه وقت حضور داشته باشند، شاهدیم که حضور آنها کمرنگ شده و تعداد رزیدنتها و انترنها در بیمارستانها رو به افزایش است. تماس بیشتر نیروهای انسانی در حال آموزش با بیماران در کنار کمبود کادر پرستاری، خسارات جبران ناپذیری را برای جان و سلامت مردم در پی خواهد شد.
انتهای پیام
ایسنا