منافقین قصد داشتند طی عملیاتی با عنوان “فروغ جاویدان” و شعار “از مهران تا تهران” به پایه‌های نظام اسلامی، آسیب بزنند اما رزمندگان اسلام، در عملیاتی متقابل با عنوان “مرصاد”، عناصر گروهک نفاق را در کمین خود گرفتار کرده و با وارد کردن ضربات سهمگین بر آنها غروب جاویدان منافقین را رقم زدند.
به گزارش خبرنگار دفاعی – امنیتیممتازنیوز، گروهک تروریستی منافقین در نشستی مشترک با رژیم بعثی به این نتیجه رسید که می‌توانند طی عملیاتی نظامی با حمایت ارتش صدام و به‌خصوص نیروی هوائی رژیم بعثی، به دولت جمهوری اسلامی ایران ضربه ای اساسی وارد کنند.
إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ
منافقین عملیات خود را، “فروغ جاویدان” نام نهادند اما رزمندگان اسلام، در عملیاتی متقابل با عنوان “مرصاد“، عناصر گروهک نفاق را در کمین خود گرفتار کرده و با وارد کردن ضربات سهمگین بر آنها غروب جاویدان منافقین را رقم زدند.
“عملیات مرصاد” آخرین عملیات رزمى ایران در جنگ تحمیلى هشت ساله است، با این تفاوت که این بار نیروهای دشمن تنها جناح عراقی نبود، بلکه منافقینی بودند که در قالب نیروهاى شبه نظامى، تحت رهبرى مسعود رجوی و با حمایت رژیم بعث عراق به مرزهاى ایران حمله کرده بودند. “عملیات فروغ جاویدان” توسط گروهک تروریستی منافقین مستقر در عراق طراحى و اجرا و از پشتیبانى کامل صدام برخوردار بود که با هدف فتح “تهران” طى یک برنامه زمان‌بندى شده ۳۳ ساعته طراحی و تدارک یافته بود.
لازم به ذکر است که پیش از “عملیات فروغ جاویدان”، منافقین دو عملیات به نام‌هاى “آفتاب” و “چلچراغ” را نیز در مرزهای ایران انجام داده بودند.
“عملیات آفتاب” در نیمه شب هفتم فروردین ۱۳۶۷ در مرزهاى جنوبى کشور، در چهل کیلومترى شهر شوش و “عملیات چلچراغ” هم در ساعت ۱۲ شب ۲۸ خرداد ۱۳۶۷ در غرب کشور انجام شد که این دو عملیات نیز برای منافقین هیچگونه موفقیتی را در پی نداشت.
“عملیات فروغ جاویدان” به غروب جاویدان منافقین انجامید
زمینه این عملیات را می‌توان در تصور و تحلیل نادرست گروهک منافقین از اوضاع سیاسی نظامی جمهوری اسلامی ایران جست.
تحلیل آنان بر این پایه بود که پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران و برتری نظامی نیروهای عراقی، نشان از ضعف و عقب‌نشینی رزمندگان اسلام و سرخوردگی مردم از جنگ و جدایی ملت از دولت است.
آنان بر این اعتقاد بودند که پذیرش قطعنامه از سوی ایران امری غیرممکن بوده و تنها در صورتى جمهورى اسلامى قطعنامه را خواهد پذیرفت که به لحاظ سیاسى- نظامى و اقتصادى به بن‌بست کامل برسد.
به عقیده آنان اقدام به پذیرش قطعنامه از سوی ایران به منزله فروپاشى نظام خواهد بود و با سرنگونى قطعى نظام حاکم، زمینه براى انتقال قدرت به منافقین فراهم خواهد شد.
با توجه به این تحلیل، منافقین فرصت را غنیمت شمرده و برای تحقق اهداف خود عملیاتی را که برای شهریور۶۷ پیش بینی کرده بودند، دو ماه به جلو انداخته و اواخر تیر ماه ۱۳۶۷ با یورش به مرزهای غربی عملیات خود را آغاز کردند.
منافقین بر اساس یک برنامه زمان‌بندی شده ۳۳ ساعته، در طرح‌ریزی خود قصد رسیدن به تهران را داشتند و امیدوار بودند با بهره‌گیری از ۲۵ تیپ طی پنج مرحله، از شهرهای “سر پل سرذهاب”، “اسلام آباد”، “همدان” و “قزوین” عبور کرده و خود را به تهران برسانند و نظام جمهوری اسلامی را سرنگون کنند.
ادوات گروهک تروریستی منافقین
در این عملیات، منافقین با در اختیار داشتن ۲۵ تیپ که مجموعاً چهار الی پنج هزار نفر را در بر می‌گرفت و همچنین با بهره‌گیری از مساعدت رژیم بعثی، ۱۲۰ دستگاه تانک، ۴۰۰ دستگاه نفربر، ۹۰ قبضه خمپاره انداز ۸۰ میلی‌متری، ۳۰ قبضه توپ ۱۲۲ میلی‌متری، ۱۵۰ قبضه خمپاره ۴۰۰ میلی‌متری، هزار قبضه تیربار کلاشینکف، ۳۰ قبضه توپ ۱۰۶ میلی‌متری و ۱۰۰۰ دستگاه کامیون و خودرو به مرزهای غربی کشور حمله کردند.
نحوه هجوم منافقین
ستون نظامى منافقین در ساعت ۱۵ و سی دقیقه روز ۳ مرداد ماه سال ۶۷ با حمایت کامل ارتش عراق و با عبور از مرز در محور “سرپل ذهاب”، حمله خود را از “گردنه پاتاق” به سوى “کرند” آغاز کرده و با پیشروى به سمت “اسلام آباد” برای ساعاتی کنترل این شهر را به دست گرفتند،
منافقین در ادامه تا “گردنه حسن‌آباد” در شرق شهر “اسلام آباد”، پیش رفتند و براى تجدیدقوا در آنجا مستقر و منتظر شکست مقاومت بازدارنده رزمندگان اسلام در “تنگه چهارزبر” شدند تا به سمت “کرمانشاه” پیشروى کنند.
پس از ورود نیروهاى منافقین به “کرند” و “اسلام‌آباد”، درگیرى‌ها تا چندین ساعت در شهر ادامه داشت و شمارى از نیروهاى مردمى و سپاه با منافقین درگیر شدند که به دلیل غافلگیر شدن و عدم آمادگى تلاش نیروهای مردمی راه به جایی نبرد.
منافقین که از پیروزی مقدماتی خود خرسند بودند، راهی “باختران” شده و به خیال خام خود به سمت “تهران” حرکت کردند.
رادیو منافقین نیز با ارسال پیام به مردم “باختران” از آنها خواست که زمینه را برای ورود ارتش منافقین مهیا کرده و آماده جذب در گردان‌ها و لشکرها باشند.
منافقین که با عنوان ارتش آزادی‌بخش پا به خاک ایران گذاشته بودند بارها با رفتارهای وحشیانه خود دروغ بودن ادعاهایشان را به اثبات رساندند. کشتار غیرنظامیان بویژه کشتار دسته جمعی بیماران و پرسنل بیمارستان اسلام‌آباد از جمله اقدامات جنایتکارانه این گروهک تروریستی در این راستا است.
آغاز “عملیات مرصاد”
“عملیات مرصاد” در روز پنجشنبه، ۶ مرداد ۱۳۶۷ با رمز مبارک “یا علی‌ابن‌ابی‌طالب(ع)” به‌منظور مقابله با منافقین در منطقه “اسلام آباد” و “کرند” در غرب استان کرمانشاه آغاز شد.
رزمندگان اسلام ناگهان در ۳۴ کیلومتری باختران، راه را بر ستونهای منافقین بستند و واحدهای زرهی رزمندگان، طی اقدامی متهورانه، تعداد زیادی از ادوات سنگین زرهی منافقین را هدف قرار داده و به آتش کشاندند.
جاده باختران – اسلام‌آباد در همان لحظات اولیه، انباشته از ادوات سوخته شده و عکسالعمل سریع رزمندگان، منافقین را به فراری مفتضحانه وادار کرد. این عملیات در روز بعد نیز با حمله هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران با سرکوب شدید منافقان ادامه یافت و دشمن را دچار شکست سنگینی کرد.
در این عملیات سه گردان از تیپ نبی‌اکرم(ص) و تیپ مسلم‌بن عقیل(ع) و یک گردان از ایلام در اسلام‌آباد به منافقین حمله کردند.
منافقین تصور می‌کردند که مثل روزهای قبل، نیروهای عراقی در این مناطق حضور دارند، حال آنکه عراقی‌ها در برابر رزمندگان اسلام عقب‌نشینی کرده و منطقه در دست نیروهای ایرانی بود. به همین دلیل، رزمندگان اسلام توانستند به راحتی از این محور وارد “اسلام آباد” شده و سازماندهی منافقین را بر هم بزنند.
پس از آزادسازی “اسلام آباد” و قبل از رسیدن قوای کمکی رزمندگان اسلام به این شهر در ساعت سه نیمه شب، ۳ فروند بالگرد ترابری در “کرند” به زمین نشسته و “مسعود رجوی” رهبر گروهک، همسرش و تعدادی از کادر منافقین را از شهر خارج کردند.
بدین‌ترتیب، با انجام عملیات مرصاد از سوی رزمندگان اسلام، عملیات فروغ جاویدان منافقین به غروب جاویدان آنها بدل شد.
در عملیات مرصاد، علاوه بر اینکه بسیاری از ادوات منافقین، منهدم شد دهها دستگاه تانک، نفربر، خودرو و نیز صدها قبضه سلاح سبک و نیز مقادیری تجهیزات پیشرفته الکترونیکی و مخابراتی به غنیمت رزمندگان اسلام درآمد.
در این عملیات، ۴۸۰۰ نفر از منافقان نیز کشته و زخمی شدند که در میان کشته شدگان و اسرا تعداد زیادی از کادرهای این گروهک و فرماندهان تیپ¬ها دیده می¬شدند.
بدین‌ترتیب،منافقین پس از تحمل شکستی سنگین در پشت تنگه «پاتاق» روز جمعه ۷ مرداد ۱۳۶۷ رسما اعلام کردند که از شهرهای “اسلام آباد” و “کرند” عقب نشینی کرده‌اند.
عملیات مرصاد را می‌توان نمادی جاوید و به یادماندنی از وحدت و یکپارچگی تمامی اقشار مردم و نیروهای مسلح در دفاع از تمامیت ارضی کشور و پاسداری از ارزش‌های والای انقلاب و آرمان‌های بلند دینی ـ ملی از یک طرف و همچنین نماد نفرت و انزجار از خیانتکاران و کسانی که نقش ستون پنجم دشمن را در هشت سال دفاع مقدس برعهده گرفته بودند، دانست.
نقش امیر سرافراز ارتش اسلام سپهبد صیاد شیرازی در عملیات مرصاد
در پیروزی عملیات مرصاد افراد زیادی اعم از نیروهای مردمی غرب کشور، بسیجیان،ارتش،سپاه و فرماندهان نظامی نقش داشتند اما نقش شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در این میان نقشی ویژه و بی‌بدیل بود.
شهید صیاد شیرازی در این عملیات با طراحی استراتژی‌های خاص خود در کمترین زمان و با کمترین هزینه، شرایط پیروزی رزمندگان اسلام را فراهم آورد.
صیاد در مرصاد همچون یک شکارچی در کمینگاه، منافقین را در دام نیروهای مسلح کشورمان انداخت. او همچنین علاوه بر ایفای نقش فرماندهی به بهترین نحو، برای ارتقای روحیه رزمندگان به نبرد مستقیم علیه دشمن روی آورد و همواره مهره‌ای ارزنده در روند پیروزی رزمندگان اسلام در جبهه نبرد حق علیه باطل بود.
گردآوری از: مرضیه ارجمند
انتهای پیام/ش۳
باشگاه خبرنگاران