فلوت نوازی فیروزه نوابی پس از سی‌سال در جشنواره فجر

به گزارش خبرنگار موسیقی هنرآنلاین، آغاز بخش قطعات این برنامه، سونات برای فلوت و پیانو اثر دونیتزتی، آهنگساز ایتالیایی بود. دونیتزتی از آهنگسازان پرکار دوره رومانتیک به شمار می آید. این سونات در سال ۱۸۱۹ نوشته شده و متشکل از دو بخش آهسته و سریع است. توانایی بالای هر دو نوازنده از همین قطعه تا پایان اجرا به بروز زیبایی قطعات این برنامه منجر شد. فیروزه نوایی با تکنیک مثال زدنی در پرداخت صدا و نفس گیری این سونات را اجرا کرد.

قطعه بعدی این اجرای فلوت – پیانو به آهنگساز فرانسوی اویگن بُزا تعلق داشت. بزا از آهنگسازان قرن بیستمی است که قطعات متعددی را برای فلوت خلق کرده است. در بخش‌هایی از این قطعه فلوت به زیبایی ملودی‌های به هم پیوسته‌ای را نواخت و پیانو با آکوردهای مختلف آن را همراهی کرد.

در ادامه بخش اول این کنسرت “یک راهب سوییسی” اثر مورلاچی آهنگساز ایتالیایی و سوناتینا از ساخته‌های اِلدین برتون با مهارت و پختگی نواخته شد. یک راهب سوییسی مملو از ریتم‌های سر زنده و چابک و پاساژهایی بود که با طرافت توسط هر دو نوازنده اجرا شد. در قطعه برتون آهنگساز گرجستانی تبار؛  نوایی به خوبی انتقال از رجیسترهای صوتی پایین به بالا را انجام داد و در بخش میانی این اثر با ایجاد صدایی نرم، لحظاتی به یاد ماندنی را خلق کرد.

“کانتابیله برای فلوت و پیانو” پس از چند دقیقه تنفس بر صحنه تالار رودکی اجرا شد. ژرژ انِسکو که از او به عنوان مشهورترین آهنگساز رومانی یاد می‌شود، در ساخت این قطعه از قابلیت‌های اجرایی ساز فلوت به خوبی استفاده کرده است. در این قطعه آواز گونه، هر دو نوازنده با هماهنگی کامل نواختند و حضار با تشویق خود ابراز احساسات کردند.

در ادامه برنامه اجرایی کم نظیر از “جزیره خوشبختی” برای ساز پیانو از آهنگساز مشهور فرانسوی، کلود دبوسی توسط آرپینه ایسرایلیان در سالن طنین انداز شد. در اجرای این اثر که برای پیانو سولو نوشته شده است، ایسرایلیان نشان داد که علاوه بر مهارت در همراهی، تکنواز قابلی نیز به شمار می آید. با اتمام این قطعه، فیروزه نوایی به صحنه بازگشت و ضمن خوشامد به حاضرین از اینکه بعد از سی سال فرصت اجرا در کشورش را یافته، ابراز خوشحالی کرد. نوایی ضمن تشکر از ابراز احساسات مخاطبان، از آنها درخواست کرد تا میان موومان های قطعات دست نزنند.

همانطور که در برگه راهنما آمده بود، نوبت به اجرای “سونات در رِ ماژور برای فلوت و پیانو” اثر سرگئی پروکفیف رسید. این سونات چهار بخشی از آثار مهم برای ساز فلوت محسوب می گردد. صدای پرداخت شده و در موقع لزوم پر صلابت فلوت در تمام مدت اجرای این اثر مخاطبان را با خود همراه کرد.

در پایان با تشویق ممتد علاقه‌مندان به موسیقی کلاسیک، هر دو نوازنده به صحنه بازگشتند و موومان دوم سونات پولانک را برای قدردانی از حاضرین نواختند.

نوازندگی ماهرانه نوایی و ایسرایلیان، سبب شد تا کنسرتی با کیفیت در بیست و نهمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر برگزار شود. در این برنامه کاراکترهای مختلف صدایی ساز فلوت به مخاطبان عرضه شد. بی شک برگزاری چنین کنسرت‌هایی در کنار تلاش‌های نوازندگان فلوت کشورمان، سبب آشنایی بیشتر علاقه مندان با این ساز خواهد شد.

انتهای پیام/
بابک ولی پور