قلبی که با امواج رادیویی کار می کند

این دستگاه انرژی مورد نیاز خود را به جای استفاده از باتری ها از امواج رادیویی تامین می کند که از خارج از بدن می رسد.

این دستگاه قابل کاشت درون یک مکعب با هشت دهم میلی متری قرار داده شده و می تواند در سر یک سوزن ته گرد جا بگیرد.

محققان استنفورد انتقال دهنده برق بی سیم را به یک دستگاه میلی متری که پنج سانتی متر درون سینه و بر روی سطح قلب کاشته می شود ارائه کرده اند، عمقی که انتقال بی سیم برق به آن غیر ممکن می نمود.

این تحقیق به سرپرستی آدا پون استاد مهندسی برق در استنفورد انجام شده است.

این مهندسان می گویند این تحقیق گام مهمی به سوی روزی است که تمامی ایمپلنت ها به طور بی سیم کار کند.

این محققان معتقدند، فراتر از قلب، از چنین دستگاه هایی می توان در اندوسکوپی های بلعیدنی یا همان دوربین های قرصی که در دستگاه گوارش حرکت می کنند ، ضربان سازهای دائمی و شبیه سازهای دقیق مغزی و هر کل هر کاربرد پزشکی دیگر که اندازه و توان دستگاه مهم باشد استفاده کرد.

کاشت وسایل پزشکی در بدن انسان یک پیشرفت مهم در علم پزشکی بوده اما چنین کاری چندان بدون چالش نبوده است.

نخست، این وسایل به برق نیاز دارند که اغلب انرژی آنها از طریق باتری تامین می شود اما باتری ها جاگیر هستند. در دستگاه هایی مانند ضربان سازها باتری به تنهایی به اندازه نیمی از دستگاه ضربان ساز است.

نکته دوم این که باتری ها عمر تعیین شده دارند و باید برای تعویض، بیمار دوباره تحت جراحی قرار بگیرد.

برق بی سیم هر دوی این چالش ها را حل می کند. دستگاه ساخته شده توسط پون توسط ترکیبی از توان القایی و تابشی کار می کند. هر دو، انتقال دهنده الکترومغناطیسی هستند که در آن یک انتقال دهنده امواج رادیویی به یک سیم پیچ درون بدن می فرستند. این امواج رادیویی یک جریان الکتریکی در سیم پیچ ایجاد می کنند که برای به کار انداختن یک دستگاه کوچک کافی است.

یک رابطه غیرمستقیم بین فرکانس امواج رادیویی انتقال داده شده و اندازه آنتن گیرنده وجود دارد از این رو برای یک دستگاه پزشکی کاشتنی، هدف یک انتقال دهنده فرکانس بالا و یک گیرنده کوچک است.

ارسال به کلوب