کارگردان فیلم انتهای خیابان هشتم: بداهه گویی در این اثر را از تئاتر آموختم

به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی انتهای خیابان هشتم با حضور علیرضا امینی(کارگردان)،سید جمال ساداتیان(تهیه کننده)،محمدرضا غفاری،بیتا بیگی و مهدی ماهانی(بازیگران)،حمید سلیمی(فیلمنامه نویس و منتقد) و محمدرضا لطفی(منتقد و مجری) شب گذشته در فرهنگسرای فردوس برگزار شد.

امینی در این نشست گفت: بعد از فیلم ‘استشهادی برای خدا’ بود که مسیر حرکت خود در سینما را پیدا کردم و در نهایت در فیلم ‘هفت دقیقه تا پاییز’ از همه آموخته های خود برای خلق یک اثر درخور استفاده کردم.

وی یادآور شد: سینما ارزش مضاعفی در مقایسه با تلویزیون دارد، چراکه سینما اساسا باید جایی برای تفریح مخاطب باشد و در عین حال بیننده را وادار به تفکر کند.

کارگردان انتهای خیابان هشتم یادآور شد: ما در این کار یک فیلمنامه کامل داشتیم که شرح سکانس ها نوشته شده بود، اما این سکانس ها در واقع فقط یک سری توضیحات بدون دیالوگ بودند که در سرصحنه باید به بار می نشستند.

وی ادامه داد: من این شیوه را از تئاتر یاد گرفتم و قبول دارم که برای بازیگر این شیوه بسیار سخت است،چون نمی داند که دقیقا چه باید بگوید،اما معتقدم طرواتی که در بداهه گویی وجود دارد ستودنی است.

امینی تاکید کرد: انتهای خیابان هشتم بر اساس حوادث پیش می رود و در سینمای مدرن همه چیز را نباید به مخاطب داد.

وی یادآور شد: در این اثر سینمایی تلاش کردم بسیاری از مسائل از سوی مخاطب کشف شود و به دنبال تغییر افراد جامعه در ۷۲ ساعت بودم.

تهیه کننده این اثر سینمایی نیزدر این نشست گفت: اساسا آثاری که در حوزه نقد اجتماعی هستند در اکران با مشکلات عدیده ای روبرو می شوند و در سوی دیگر فیلم های مستقل مورد ظلم قرار می‌گیرند.

وی افزود: در عین حال چنانچه یک فیلم در حوزه اجتماعی به بیان نقد یک معضل بپردازد و مستقل هم باشد در اکران با دشواری هایی روبرو می شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی انتهای خیابان هشتم تاکید کرد: دوام این نوع سینما تنها و تنها با حمایت مردم و مخاطب امکان پذیر است، چرا که معمولا آثار دولتی با حمایت های انبوه چه در تولید و چه در اکران مواجه هستند،اما حمایت از سینمای مستقل به شکل قطره چکانی صورت می گیرد.

ساداتیان یادآور شد: هزینه های فیلمسازی این روزها روز به روز افزایش یافته و نگاه به سوی تولید فیلم های سفارشی بیشتر شده و در عین حال هزینه دریافت بسیاری از ابزار فیلمسازی که از سوی بنیاد سینمایی فارابی در اختیار فیلمسازان قرار داده می شود پیش از فیلمبرداری دریافت می‌شود.

بیتا بیگی از بازیگران فیلم انتهای خیابان هشتم در این نشست گفت: انتهای خیابان هشتم دومین تجربه تصویری من بود و بعد از این کار در چند تله فیلم و سریال هم بازی کردم و در آن زمان با اینکه تجربه چندانی نداشتم،اما با سبک کاری علیرضا امینی آشنا بودم و می دانستم که در کارهای او فیلمنامه به شکل رایج در کارهای دیگر وجود ندارد.

وی یادآور شد: امینی همواره بازیگر را در تفکراتش سهیم می کند و این باعث می شود که بازیگر ناخودآگاه در کار فرو برود.

مهدی ماهانی نیز در این نشست خبری گفت: ما شرح سکانس ها را در فیلم انتهای خیابان هشتم کاملا می دانستیم و بر اساس این شرح سکانس ها صحنه را می گرفتیم و امروز این سبک فیلمنامه نویسی در سینمای ایران باب شده است.

محمد رضا غفاری از دیگر بازیگران این اثر سینمایی نیز گفت: من در زمان بازی در فیلم رویای خیس تنها ۱۹ سال داشتم و پس از آن در یک تله فیلم به کارگردانی سیروس الوند بازی کردم و بعد هم سرکار سریال آشپزباشی رفتم و در نهایت هم به گروه علیرضا امینی پیوستم.

وی یادآور شد: روزی که وارد کار شدم، امینی خط داستان را برایم تعریف کرد و یادآوری کرد که حضور این شخصیت در این فیلم زیاد نیست اما برای من جایگاه نقش مهم بود و تلاش کردم نقش خود را به درستی در این فیلم ایفا کنم.

حمید سلیمی منتقد و نویسنده سینما در این نشست گفت: انتهای خیابان هشتم یک نقد جسورانه اجتماعی است و به هیچ وجه سیاه نمایی ندارد.

وی یادآور شد: انتهای خیابان هشتم برشی از زندگی اجتماعی ما است و شخصیت های این اثر در جامعه دیده می شوند و نباید صورت مسئله را پاک کرد.

فراهنگ**۱۹۸۳**۱۵۸۸

انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۱۲۱۸۷۰


ایرنا: خبرگزاری جمهوری اسلامی

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.