کپی‌برداری صادقانه از شهید باقری

مهدی زمینی‌پرداز نقش شهید باقری را در این مستند بازی می‌کند و با توجه به ویژگی‌های ظاهری مشابه‌ای که با این شهید دارد بخوبی توانسته از عهده بازسازی رفتاری و ویژگی‌های شخصیتی این شهید بربیاید.

او بازیگر تئاتر است و کارشناسی ارشد کارگردانی دارد.

اولین سوالی که به ذهنم می‌رسد، درباره سختی‌ها و ویژگی‌های بازی در نقشی است که ما به ازای واقعی دارد.

بازی در این نقش‌ها مثل این می‌ماند که یک بوم نقاشی به ما بدهند که این بوم سفید نیست. طرحی روی آن نقش بسته که این طرح نقش شهید باقری است و ما قرار است نقش یک فرد واقعی را با همه ویژگی‌ها و مشخصاتش، با بازی دقیق پررنگ کنیم. در این موقعیت ویژگی‌های یک نقش از فیلتر ذهنی بازیگر عبور نمی‌کند تا به مخاطب منتقل شود و روی ذهن او تاثیر بگذارد، بلکه تنها باید از ویژگی‌های آن شهید کپی‌برداری و خصوصیات او را تا جایی که می‌توانیم، باورپذیر کنیم.

از نظر شما هدف از انتخاب بازیگر کمتر شناخته شده در بین مردم برای ایفای نقش شهید باقری چه بود؟

به نظر من این موضوع یکی از نکات مثبت این مستند است. بیننده در این موقعیت هیچ تصویر کلیشه‌ای نسبت به آن بازیگر و نقش‌های قبلی اش در ذهن ندارد و تماما با او رابطه برقرار می‌کند. همچنین ما قرار نبود بگوییم که من شهید حسن باقری هستم و این موضوع را به بیننده تحمیل کنیم. من مهدی زمین‌پرداز هستم که شباهت ظاهری به شهید باقری دارم و قرار است ویژگی‌ها و خصلت‌های این شهید را کپی برداری و برای بینندگان شبیه‌سازی کنم.

برای خوب شدن نقش از چه روش‌هایی استفاده کردید؟

من با صداقت باورپذیری نقش را زیاد کردم تا بینندگان بتدریج مرا به‌عنوان فردی که شبیه شهید حسن باقری است، بپذیرند و البته بگویم که بسیاری از نزدیکان شهید باقری که او را می‌شناختند و با این شهید ارتباط داشتند شاید این شباهت را نپذیرند اما مخاطب عام ارتباط زیادی با او برقرار کرده است.

برای باورپذیرتر کردن و ایجاد شباهت روی چه خصوصیتی از این شهید دست گذاشتید؟

یکی از ویژگی‌های شخصیتی شهید باقری اعتماد به نفس بالای او بود. شهید باقری اعتماد و عزت نفس بالایی داشت و برای هر کاری هدف بزرگی در ذهن می‌پروراند و برای تحقق آن برنامه‌ریزی می‌کرد. او همیشه دفترچه‌ای همراه داشته و همه رویدادهای مهم را داخل آن یادداشت می‌کرده و بعد آنها را تجزیه و تحلیل می‌کرد. شهید باقری همچنین در کشیدن نقشه و توضیح آن برای گردانش خیلی مسلط بوده و من هم در بازی‌ام سعی ‌کردم با اعتماد به نفس بازی کنم. یعنی به خودم نهیب می‌زدم برای این سکانس و این سخنرانی باید با اعتماد به‌نفس و تسلط بالایی وارد بازی شوم.

آیا تا پیش از این با شهید باقری آشنایی داشتید؟

نه. متاسفانه تا پیش از آن‌که برای بازی در این مستند دعوت شوم تنها از شهید باقری نام مترو و اتوبان باقری را شنیده بودم. اما بعد از دعوت، شروع به مطالعه کتاب‌های مربوط به این شهید و دیدن فیلم‌های آرشیوی از شهید باقری و سخنرانی‌ها و عکس‌هایی که از او باقی مانده، کردم.

تصویربرداری با تکنیک ۱۶ میلیمتری چه لزومی داشت؟

من فکر می‌کنم انتخاب این نوع تصویربرداری یعنی تصویربرداری با دوربین ۱۶ میلیمتری تاثیر زیادی در باور پذیری و بازسازی حوادث آن زمان داشت. این‌که تصاویر به نوعی بود که حس آن زمان را منتقل می‌کرد، اعتماد بیننده را به این اثر بیشتر می‌کرد.

آیا گریم زیادی روی چهره‌تان انجام گرفت؟

بیشتر گریم روی ریش من صورت گرفت. چون شهید باقری ریش تنکی داشت به همین دلیل گریمور روی صورت من ریش کاشت.

خودتان مهم‌ترین ویژگی مثبت «آخرین روزهای زمستان» را در چه می‌دانید؟

این‌که دید تازه‌ای دارد و ساختار جدیدی برای بیان آن برگزیده شده است. به این صورت که تنها یک مستند صرف از وقایع نیست بلکه یک مستند دراماتیک است که در ساختار جدیدی پیام‌های خود را به مخاطب منتقل می‌کند. این تازگی حتی در انتخاب آقای آوینی به‌عنوان راوی و بازیگران دیگر از جمله خود من نشان داده می‌شود.