خانم صدراعظم آنگلا مرکل ۲۴ ساعت پیش از سفری دو روزه به چین بازگشت. سوغات وی از این سفر قراردادهای اقتصادی هنگفت و برخورداری از حمایت پکن در کمک به مهار بحران یورو در قاره سبز بود. غایب سبد خانم صدراعظم وعده های حقوق بشری دولت چین بود. در این سفر ۷ عضو کابینه و ده ها نماینده از بزرگ ترین کمپانی های آلمانی خانم صدراعظم را همراهی می کردند. این هیات به دعوت نخست وزیر چین ون جیبائو در حالی به پکن سفر کردند که هر دو کشور شاهد دورنمایی از کاهش رشد اقتصادی و مطالبه بین المللی برای کالاهای تولید ملی خود هستند.
به گزارش نیویورک تایمز اصلی ترین دستاورد خانم مرکل در این سفر جلب حمایت نخست وزیر و جانشین احتمالی آتی او در حمایت از اروپا در مهار بدهی های بالا آمده است. بحران اقتصادی در اروپا از سه سال پیش تاکنون ، بازارهای جهانی را گرفتار چالش جدی کرده است. خانم مرکل در این سفر با رئیس جمهوری هو جین تائو و جانشین او نیز دیداری داشته و البته عکس های یادگاری هم با مقام های کشور میزبان در پرونده کاری خود ثبت کرد. با وجود این دستاوردها و هرچند مرکل رابطه با چین را رابطه ای خاص خواند اما منتقدان تیغ برنده انتقادهای خود را به سمت خانم صدراعظم نشانه رفتند. مرکل پیش از این ادعا کرده بود که حاضر است منافع اقتصادی در رابطه میان آلمان و چین را فدای رعایت حقوق بشر در چین کند. در سال ۲۰۰۷ میلادی خانم صدراعظم دالایی لاما رهبر جدایی طلبان تبت را به آلمان دعوت کرد، حادثه ای که خشم چینی ها را برانگیخت.
رسانه های آلمانی این سفر خانم مرکل را به باد انتقاد گرفته و از اینکه رابطه میان دو کشور را تنها منافع اقتصادی و نه مسائل انسانی تحت الشعاع قرار داده اند اعلام نارضایتی کردند. سردبیر یکی از روزنامه منتقد خانم مرکل در این خصوص نوشت: مهم نیست که این رابطه در حوزه اقتصادی و سرمایه گذاری تا کجا پیش رود بلکه حقیقت این است که هیچ گاه رابطه میان المان و جمهوری کمونیستی چین رابطه ای با تعریف یک رابطه خاص نخواهد بود. این رابطه هیچ گاه به گرد رابطه ما با امریکا هم نخواهد رسید.
شاید المانی ها به ماجرای حقوق بشر در چین اندک توجهی ندارند اما حجم تبادل تجاری میان دو کشور از سال ۲۰۱۰ میلادی افزایش فاحشی یافته است. هیات المانی در جریان این سفر قراردادهایی با ارزش بیش از ۴ میلیارد یورو امضا کردند. سفارش هایی نظیر ایرباس و ۵۰ جت جنگی در زمره اقلام این قراردادها بود. با اینهمه المانی ها هنوز نتوانسته اند مجوز ورود آزاد به بازار داخلی چین را کسب کنند. کارشناسان مسائل چین اعتقاد دارند که پکن نشین ها دوست ندارند اروپایی ها به آنها صرفا به چشم ابزارهایی برای کاستن از بدهی های خود نگاه کنند. چینی ها سرمایه گذاری در تمامی حوزه ها را از اروپایی ها انتظار دارند.
یک استاد روابط بین الملل دانشکده ای در پکن در این خصوص به نیویورک تایمز می گوید: اهمیت این سفر تنها و تنها در قراردادهای اقتصادی بود که میان دو طرف به امضا رسید. بحث های بسیاری در خصوص کمک چین به اروپا برای مهار بدهی ها میان هیات های میزبان و مهمان انجام گرفت. اما المان تنها نماینده اروپا نیست و اروپا هم در سطح کلان هنوز با کمک خواستن از چین مشکلات عدیده دارد.
ترجمه: سارا معصومی / ۵۱۵۱
دانلود
خبرآنلاین