محسن رضایی: منشاء دعواهای سیاسی کشور، بیکاری سیاسیون است/ برای خردورزی جمعی باید آستانه تحمل افراد افزایش یابد

به گزارش خبرآنلاین، محسن رضایی در جمع اساتید و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند با بیان اینکه “منشاء بسیاری از دعواهای سیاسی امروز در داخل کشور را بی‌برنامگی و بیکاری شماری از سیاسیون می‌دانم”، افزود: البته این عده در توجیه کار خود از مفاهیمی چون دین یا آزادی استفاده می‌کنند.

وی با بیان اینکه “اختلاف و رقابت سیاسی در جامعه نشاط ایجاد می‌کند اما نزاع علامت بی‌برنامگی و ضعف است”، اظهار کرد: اگر عقلانیت باشد، اختلافات موجب پیشرفت خواهد بود و هیچگاه تبدیل به نزاع و درگیری نمی‌شود. یعنی اختلافات در چارچوب عقلانیت از مرز نزاع و دعوا عبور نمی‌کنند.

اهم سخنان رضایی در ادامه به نقل از وب سایت شخصی اش می آید:

  • برای خردورزی جمعی باید آستانه تحمل افراد افزایش یابد. راه و روش این کار، نزاع در سایت‌ها و روزنامه‌ها نیست و نباید در رسانه‌ها به جنگ یکدیگر بروند. امروز باید به سمت عقلانیت که نتیجه خردورزی جمعی است پیش برویم و من منشاء آن را دانشگاه می‌دانم. خیلی از افراد از خرد جمعی صحبت می‌کنند ولی نمی‌دانند که مهمترین مساله ما در این زمینه، خردورزی جمعی است.
  • شش سال از شروع برنامه چشم‌انداز که مقام معظم رهبری ترسیم کرده‌اند می‌گذرد و باید دید تا چه حد در مسیر ایران آینده پیش رفته‌ایم. ما در مسیر تحقق سند چشم‌انداز کاستی‌ها و پیشرفت‌هایی داشته‌ایم. برای مثال از مقام ۱۹ علم در جهان به رتبه ۱۷ رسیده‌ایم اما سوال این است که این پیشرفت علمی تا چه حد در صنعت، کشاورزی، تولید و جامعه ما موثر بوده است؟ جزایر علم و زندگی در کشورمان باید به هم اتصال پیدا کنند.
  • چرا به همه آرمان‌هایمان نمی‌رسیم؟ راه رسیدن به آرمان‌ها را باید جمعی کشف و با هم طی کنیم. امروز بهره‌وری ما نسبت به برخی کشورهای منطقه پایین‌تر است و باید فکر کرد که مشکل کجاست؟
  • اصل بحث هدفمندی یارانه‌ها درست است اما هم در قانون‌گذاری و هم در اجرا با مشکلاتی مواجه شد. البته اگر همان قانون مشکل‌دار به صورت کامل اجرا می‌شد، مشکلات کمی را در پی‌داشت. الان هم نمی‌توان آن را نیمه‌کاره رها کرد بلکه باید به صورت درست و کامل اجرا شود تا عواید آن نصیب جامعه و اقتصاد کشور شود. مجلس و دولت باید همکاری بیشتری در اجرای هدفمندی یارانه‌ها از خود نشان دهند.
  • تجربه نشان داده است که برخی از روسای جمهور آمریکا با دولتی مذاکره کرده ولی رییس‌جمهور بعدی که آمده خلاف آن عمل کرده است. مانند عرفات که در واشنگتن خود را خلع سلاح کرد و پس از آن دولت بوش تمام توافقات دولت کلینتون با یاسر عرفات را نادیده گرفت. من فکر می‌کنم مذاکره با قدرت‌های جهانی یعنی گروه ۱+۵ مسیر درستی است. آمریکا هم در آنجا حضور دارد تا نتوانند بدون هزینه زیر توافقات بزنند. بنابراین مذاکرات خوبی در استانبول انجام شد و ایران باید بتواند از آن ـ بویژه در مذاکرات بغداد ـ نهایت استفاده را ببرد اما نباید انتظارات را از این مذاکرات بالا برد زیرا غربی‌ها ممکن است مقطعی و تاکتیکی به این مذاکرات نگاه کنند. از این‌رو باید با هوشیاری، طرح، برنامه و ابتکارات با آنها مواجه شویم؛ البته ایران باید بهانه‌ها را از آنها بگیرد.

۲۷۲۱۹

دانلود   دانلود


خبرآنلاین

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.